1. Η σημερινή ισχύουσα αρμοδιότητα του Υπουργικού Συμβουλίου, σύμφωνα με τα άρθρα 88 του Συντάγματος και 49 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων με προεπιλογή από αυτό έξι υποψηφίων, στη συνέχεια ακρόασή τους από τους Προέδρους της Βουλής και υποβολή σχετικής γνώμης των Προέδρων, τέλος εισήγηση του Υπουργού Δικαιοσύνης προς αυτό για την τελική επιλογή, αποτελεί έκφραση καθεστηκυίας αντίληψης της εκτελεστικής εξουσίας ή όπως είπε ο Λουδοβίκος ΙΔ , ο αποκαλούμενος και Βασιληάς Ήλιος, <<ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ>>.

Ο λόγος αυτής της ρύθμισης με προφανή σκοπό τον έλεγχο της Δικαιοσύνης, έστω και αν ο Δικαστής είναι ισόβιος και απολαμβάνει λειτουργικής ανεξαρτησίας σύμφωνα με το Σύνταγμα, δεν συνάδει με σύγχρονη Δημοκρατία και με τον απαιτούμενο τυπικό και ουσιαστικό διαχωρισμό των τριών ισοτίμων εξουσιών, της εκτελεστικής, της νομοθετικής εξουσίας και της Δικαιοσύνης.

Η εμπειρία του παρελθόντος είναι πλούσια και έδωσε την απόλυτα δικαιολογημένη εντύπωση στο λαό ότι υπάρχει μια σχέση εξυπηρέτησης των συμφερόντων της εκάστοτε κυβέρνησης από την ηγεσία της Δικαιοσύνης και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Εντυπωσιακό και προς την ίδια κατεύθυνση εξάρτησης είναι το γεγονός του διορισμού συνταξιούχων Προέδρων και Αντιπροέδρων από τη Δικαιοσύνη και το Ν.Σ.Κ. σε ηχηρές θέσεις δημοσίων λειτουργών.

  1. Η διαδικασία επιλογής της ηγεσίας δεν εμποδίζεται νομοθετικά από την προκήρυξη εκλογών, το δε επιχείρημα της αναστολής διορισμών Δημοσίων Υπαλλήλων είναι παντελώς άστοχο και δεν καταλαμβάνει την επιλογή Προέδρων και Αντιπροέδρων των ανωτάτων Δικαστηρίων, που ρυθμίζεται από το Σύνταγμα και τον Κώδικα του Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών, ούτε βέβαια τέθηκε οποτεδήποτε νομικά τέτοιο ζήτημα ή αμφισβητήθηκε, καθ’ όσον δεν έχει την παραμικρή νομική βάση.

Εξ άλλου ούτε η κυβέρνηση παύει να ασκεί εξουσία και δεν στερείται των αρμοδιοτήτων της από το λόγο προκήρυξης εκλογών, καθ’όσον δεν είναι υπηρεσιακή με μόνο σκοπό τη διενέργεια εκλογών.

Νομικά πάντως θα μπορούσε ανεμπόδιστα να διακόψει την αρξαμένη προ δύο μηνών διαδικασία επιλογής χωρίς να έχει ληφθεί απόφαση προσφυγής στην κάλπη, εάν θεωρούσε ως ηθικά επιβαλλόμενη τέτοια ενέργεια από τη μεταγενέστερη απόφασή της για προκήρυξη εθνικών εκλογών.

Ηθικά όμως τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και η Ελάσσων είχαν την ίδια ακριβώς βάση ανηθικότητας, αφού το μόνο τους ενδιαφέρον ήταν όχι η αξιοκρατική επιλογή, αλλά η κομματική αξιολόγηση και τίποτα άλλο.

Στη βάση της ανηθικότητας η Κυβέρνηση ήταν εύλογο να ασκήσει το πλεονέκτημά της.

  1. Επιβάλλεται συνεπώς η ριζική απεξάρτηση Κυβέρνησης και Δικαστικής εξουσίας με ρηξικέλευθη αναθεώρηση του άρθρου 88 του ισχύοντος Συντάγματος, γεγονός που κανένα εντός Βουλής κόμμα έως τώρα εζήτησε για τον προφανή λόγο του ελέγχου της Δικαιοσύνης, με μόνη μια εξαίρεση από το ΠΟΤΑΜΙ –πρόταση για επιλογή από σχετικό κατάλογο υποβαλλόμενο από τα σχετικά Δικαστήρια και το Ν.Σ.Κ. από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Την πρόταση θεωρώ άστοχη, καθ’όσον μεταθέτει την ευθύνη σε ένα πρόσωπο, έστω και κορυφαίο, εμπλέκει δε τον ΠτΔ σε επικίνδυνους τόπους.

Ο δημοκρατικότερος τρόπος είναι η δημιουργία ειδικού και με κλήρωση οργάνου με πλειοψηφική συμμετοχή Δικαστών, Εισαγγελέων, καθηγητών της Νομικής, δικηγόρων, μελών του κυρίου προσωπικού του Ν.Σ.Κ. και μελών του Υπουργικού Συμβουλίου μειοψηφικά σε ποσοστό όχι πέραν του 1/5, το οποίο, αφού πριν τρεις ημέρες θα έχει σχετικά το σύνολο των μελών ειδοποιηθεί για ετοιμότητα, την ίδια ημέρα της κλήρωσης (μετά από λίγη ώρα) συνέρχεται και προβαίνει στη σχετική επιλογή με μυστική ψηφοφορία.

 

* Ο Στέλιος Βασαλάκης είναι συνταξιούχος δικηγόρος Ηρακλείου παρ’Α.Π. και συνταξιούχος Νομικός Σύμβουλος του Κράτους(Ν.Σ.Κ.), πτυχιούχος Νομικής και Πολιτικών Επιστημών.