Οι μέρες που ζούμε συνεχίζουν να εγκυμονούν κάποια λύση στο συνεχιζόμενο πρόβλημα της δύστυχης Ουκρανίας, από τον καιρό της εισβολής σε αυτή της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής.
Οι σχετικές διαβουλεύσεις, ανάμεσα σε πολλούς και διάφορους, πραγματοποιούνται ακάθεκτες σε αμφότερες τις όχθες του Ατλαντικού και όλα δείχνουν πως μάλλον βρισκόμαστε σχετικά κοντά σε λύση, η οποία φυσικά θα είναι σε βάρος της μικρότερης και ασθενέστερης Ουκρανίας.
Εκείνο που ίσως είχε κάποια αξία να τονισθεί είναι όχι τόσο η σταδιακή απόσυρση της Αμερικής από την στήριξη της Ουκρανίας, αλλά η συνταύτισή της περισσότερο με τις απόψεις της Ρωσίας του Πούτιν. Άλλωστε, ο Αμερικανός πρόεδρος μάς έχει συνηθίσει σε τέτοιες μεταβολές στις αποφάσεις του.
Τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας από τα διάφορα μέτωπα του πολέμου είναι ανατριχιαστικά με μεγάλο αριθμό νεκρών εκατέρωθεν, αλλά πολύ περισσότερους στους αμυνόμενους. Ωστόσο, ακόμα και αν επιθυμούσαμε να πληροφορηθούμε όλα τα τεκταινόμενα και τον ακριβή αριθμό των Ρώσων, που έχασαν τη ζωή τους στο μέτωπο, θα ήταν μάλλον ουτοπία με δεδομένο τον σφιχτό έλεγχο των όσων ανακοινώνονται από το ρωσικό καθεστώς του Πούτιν. Αλλά, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις στους κανόνες και φυσικά ανάμεσα στον δημοσιογραφικό κόσμο της Ρωσίας.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η περίπτωση της Ρωσίδας δημοσιογράφου Ελένα Κοστιουτσένκο (Elena Kostyuchenko, γεν. Γιαροσλάβλ Ρωσίας, 1987), η οποία μάλιστα αποτύπωσε πολλές από τις επιτόπιες έρευνες που πραγματοποίησε, και αργότερα μάλιστα κατέγραψε και δημοσίευσε το 2023 τα βιώματα και τις περιπέτειές της σε βιβλίο που εκδόθηκε στις ΗΠΑ, με τίτλο «Αγαπώ τη Ρωσία: Αναφορές από μια Χαμένη Χώρα» (I Love Russia: Reporting from a Lost Country).
Πρόκειται για μια πραγματικά ατρόμητη δημοσιογράφο, η οποία, δυστυχώς από τη μικρή της ηλικία, ένιωσε εκ του σύνεγγυς ότι η χώρα που γεννήθηκε και τόσο αγαπούσε, η πατρίδα της, η Ρωσία, ήταν μια λάθος χώρα! Κι όταν έμαθε ότι η Άννα Πολιτκόφσκαγια, που δούλευε στην εφημερίδα Novaya Gazeta, εκεί όπου θα εργαζόταν και αυτή αργότερα δολοφονήθηκε, συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να αλλάξει ουσιωδώς την επαγγελματική της συμπεριφορά. Να τολμήσει να πει και κυρίως να αποτυπώσει τα πράγματα όπως είχαν, χωρίς ωραιοποιήσεις και φτιαξίματα.
Βίωσε τις πολλαπλές αντιδράσεις της χώρας της απέναντι στους ομοφυλόφιλους, αφού η ίδια είναι δηλωμένη ως λεσβία, ειδικά όταν στην αποκαλούμενη «παρέλαση υπερηφάνειας» (gay parade) του 2011, κακοποιήθηκε και εστάλη για νοσηλεία σε νοσοκομείο. Ύστερα είδε και προβληματίστηκε με τις άλλες διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας, όπως βεβαίως και την εισβολή στην Κριμαία.
Ώσπου έφτασε η μέρα της 24ης Φεβρουαρίου του 2022, όταν έμαθε πως η χώρα της επιτέθηκε στην Ουκρανία, βομβαρδίζοντας το Κίεβο. Ένα χρόνο αργότερα, το 2023, τελικά θα εξέδιδε το βιβλίο της, εξόριστη πια στις ΗΠΑ, αλλά με τίτλο: «Αγαπώ τη Ρωσία».
Το βιβλίο αυτό της βραβευμένης Ρωσίδας ανεξάρτητης δημοσιογράφου Έλενα Κοστιουτσένκο, το οποίο είναι εν μέρει απομνημονεύματα και εν μέρει συλλογή από το ατρόμητο ερευνητικό της ρεπορτάζ των τελευταίων δεκαπέντε ετών, προσφέρει στους αναγνώστες του ένα ασυμβίβαστο πορτραίτο της Ρωσίας υπό το πολύχρονο καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν, εστιάζοντας στις ζωές εκείνων, που συστηματικά περιθωριοποιούνται και φιμώνονται από το επίσημο κράτος.
Αποτελεί εισαγωγή σε πτυχές της ρωσικής ζωής, που σπάνια έρχονται στη δημοσιότητα, καλύπτοντας θέματα, όπως μυστικές κρατικές εγκαταστάσεις, περιβαλλοντικές καταστροφές, την επιδημία αυτοκτονιών σε ξεχασμένες πόλεις, τις εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη ζωή των κουίρ ατόμων στις ρωσικές επαρχίες.
Δείχνει ξεκάθαρα τη σταδιακή κατεύθυνση του έθνους στον φασισμό και τον πόλεμο. Ξεχωριστό μέρος του βιβλίου καταλαμβάνουν οι σελίδες που αφορούν την εισβολή στην Ουκρανία, μετά από το ρεπορτάζ που πραγματοποίησε εκεί τον Μάρτιο του 2022, ως ανταποκρίτρια της ανεξάρτητης εφημερίδας Novaya Gazeta.
Παρουσίασε στο ρωσικό κοινό τις φρικαλεότητες του πολέμου, και έτσι ήρθε αναγκαστικά απέναντι στο κράτος. Ήταν στην ουσία μια πράξη ανυπακοής, που βασίζεται όμως στην πεποίθηση ότι η μεγαλύτερη μορφή αγάπης για την πατρίδα είναι η ειλικρινής, ατρόμητη κριτική!
Αλλά, παράλληλα, εμφανίστηκε και ο προσωπικός κίνδυνος για την ίδια τη ζωή της. Το βιβλίο «Αγαπώ τη Ρωσία» έλαβε πολλούς επαίνους για το απίστευτο θάρρος της συγγραφέως του, την ακατέργαστη ειλικρίνειά του και τη ζωτική του διορατικότητα όσον αφορά τη σύγχρονη Ρωσία, από πολλά περιοδικά και συγγραφείς.
Για την κατανόηση της αληθινής φύσεως της Ρωσίας του Πούτιν και του υψηλού τιμήματος της αποκάλυψης της αλήθειας σε ένα αυταρχικό κράτος!
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας