Στη σύντομη επιγραμματική και σπονδυλωτή αυτή φράση, κρύβεται η παραπέρα ευνοϊκή πορεία καθώς και το τουριστικό μέλλον του νησιού μας.
Είναι γεγονός ότι η Κρήτη βρέθηκε σ’ ένα από τα πιο επίζηλα σταυροδρόμια της γήινης σφαίρας. Κλίμα, ηλιοφάνεια, θάλασσα, μνημεία, ιστορία, αρχαιολογικοί τόποι, μουσεία και άλλα αξιοθέατα, συνθέτουν τίτλους τιμής, που αποτελούν σημαντικό πόλο έλξης Ελλήνων και ξένων επισκεπτών.
Ο συνδυασμός των ευνοϊκών αυτών παραγόντων συντελεί, μεταξύ των άλλων, στην πραγματοποίηση αρκετών επιστημονικών συνεδρίων. Δικαιολογημένα οι πολυπληθείς επισκέπτες αποχωρούν και εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια.
α. Όμως κάπου – κάπου η απολαυστική κρητική ξαστεριά καλύπτεται από μαύρα ανεπιθύμητα σύννεφα με δυσάρεστες επιπτώσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο πρόσφατος φόνος της διακεκριμένης Αμερικανίδας καθηγήτριας της Βιολογίας στο Μάλεμε.
Ο άδικος χαμός της με τον πιο τραγικό τρόπο, παραπέμπει σε άτομο με προφανείς σχιζοφρενικές ψυχώσεις, που βρίσκονται σε λανθάνουσα και ανενεργή κατάσταση. Ο τρόπος σύλληψης, οργάνωσης και πραγματοποίησης του εγκλήματος, αλλά και η απόρριψη του πτώματος σε απόκρυφο σπήλαιο, που συνδυάστηκε προφανώς με σεξουαλική εκτόνωση, ξεπερνά τις ανθρώπινες διαστάσεις. Οι παράμετροι αυτοί συνθέτουν μια εγκληματική πράξη, που διαπράχθηκε με τον πιο κυνικό τρόπο.
Το περιστατικό αυτό, που έτυχε προβολής από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε παγκόσμια κλίμακα, αποτελεί πράξη με την οποία χρεώνεται ο λογαριασμός Κρήτη με πιθανές επικείμενες αρνητικές συνέπειες. Το λογαριασμό επίσης πληρώνει η οικογένειά του με τα δύο μικρά παιδιά της, που τα συνοδεύει και τα στιγματίζει η ανομολόγητη πράξη του πατέρα τους, εκτός και αν το επέτρεπε η ταραγμένη και αρρωστημένη συνείδησή του.
Η αστυνομική και δικαστική έρευνα πιθανόν να αποκαλύψει τα αίτια της πράξης του, που θα ελαφρύνουν τη θέση του, αλλά η ηχηρή δυσφήμηση της Κρήτης μένει. Οι λέξεις ακόμα ειδεχθές, αποτρόπαιο ή στυγερό έγκλημα ωχριούν μπροστά στην αγριότητα με την οποία διαπράχθηκε το πρωτάκουστο στα χρονικά έγκλημα.
Θα ήταν παράλειψη, αν και σημειώνεται μια αλλαγή της ροής του λόγου, να μην τονιστεί ο άμεσος και αποτελεσματικός ρόλος της Αστυνομίας στην εξιχνίαση του εγκλήματος.
β. Άλλη μάστιγα που ενδημεί ατυχώς στο νησί μας, είναι τα συχνά τροχαία και πολλές φορές θανατηφόρα ατυχήματα. Οι περισσότεροι βέβαια τα αποδίδουν στην έλλειψη κατάλληλης οδικής υποδομής. Αλλά αν αυτό αποτελεί μια αιτία που εφιστά την προσοχή μας, δεν είναι μικρές οι αιτίες της μέθης, της υπερβολικής ταχύτητας και της απροσεξίας, αιτίες που στοιχίζουν τη ζωή σε 60 περίπου άτομα το χρόνο.
Πέρα από τον άδικο χαμό τόσων ατόμων πλήττεται και το τουριστικό όνομα της Κρήτης, αφού το στοιχείο αυτό λειτουργεί ως αρνητικά σε βάρος της.
γ. Κατά παράδοξο τρόπο έχουν αυξηθεί τα θύματα των ανθρωποκτονιών, χωρίς να αποκλείονται άνθρωποι του ίδιου αίματος, για αφορμές, που η ταπεινότητά τους, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σ’ όσους τα πληροφορούνται. Η παραμικρή αξία ενός αμφισβητούμενου ή διεκδικούμενου κτήματος, είναι ανάξια μπροστά στο έγκλημα και τις παραπέρα συνέπειες που επισύρει. Και οι τρεις παραπάνω περιπτώσεις που σημειώνονται, συνεπιφέρουν, μεταξύ των άλλων, και τη δυσφήμηση της Κρήτης, γνωστής για την ιστορία, τον πολιτισμό, τους αγώνες και τα φιλόξενα αισθήματά της.
δ. Άλλο τέλος στοιχείο που δεν μας κολακεύει ως τόπο με ιδιαίτερα αυξημένες τουριστικές ροές και πρέπει να προσεχθεί είναι η καθαριότητα και ο σεβασμός των μνημείων μας. Κεντρικά δημόσια ή ιδιωτικά κτήρια, τείχη, αγάλματα και άλλα περίοπτα σημεία, δέχονται αρκετές επιγραφικές επιθέσεις με ταπεινό και ευτελές πολλές φορές περιεχόμενο.
Στις πινακίδες που μας οδηγούν σε κάποιες κατευθύνσεις θα διαβάσουμε πρώτα την ποδοσφαιρική ομάδα, στην οποία ανήκει ο επιγραφέας, με πιθανότητα να μην διακρίνουμε στο πού μας οδηγεί η πινακίδα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που πέρα από τις επιγραφές έχουν και μια διαφάνεια αυτές οι ταμπέλες της οδικής σήμανσης, αφού αποτελούν και στόχο ευθύβολων πυροβολισμών.
Όλα αυτά δείχνουν μια ασέβεια στον τόπο μας και έλλειψη σεβασμού στους ξένους μας. Για τη διόρθωση της κατάστασης η ευθύνη βαρύνει όλους μας. Καιρός να το σκεφτούμε. Ας μην ξεχνούμε να ‘χουμε την Κρήτη σαν τα μάθια μας.
* Ο Γεώργιος Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας – ιστορικός ερευνητής