Γιατί δεν διδάσκεται η ιστορία της Κρήτης από Τουρκοκρατία και β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου πολλοί Κρητικοί έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδας. Και θα αναφέρω μόνο τους 62 Μάρτυρες του Ηρακλείου τους οποίους πολλοί νέοι δεν ξέρουν.
Εγώ ως επαγγελματίας ταξιτζής και έτυχε να μιλάω τη γλώσσα των Γερμανών και να μεταφέρω πολλούς Γερμανούς που υπηρέτησαν στην Κρήτη και ήταν αξιωματικοί, έμαθα αρκετά από πρώτο χέρι, ακόμη και για την εκτέλεση των 62 Μαρτύρων και πολλά άλλα περιστατικά. Όταν πιάσανε τους 62 Μάρτυρες και τους πήγανε για εκτέλεση, τους έδιναν το λόγο είτε για να γράψουν κάποιο σημείωμα, είτε για να πουν κάτι τελευταία φορά στη ζωή τους.
Ο Νίκος Ηλιού φώναξε στους άλλους “Μη χάνετε το θάρρος σας αδέρφια! Πάνω από μία ψυχή δεν μπορούν να μας πάρουν τα βρωμόσκυλα του ναζισμού”. Αμέσως ο Χανιώτης Αντρέας Τσεπαπαδάκης είπε: “O κόσμος πρέπει να πιστέψει και οι μικροί λαοί πρέπει να ζήσουν ελεύθεροι”. Ο Γιώργης Μεθυμάκης από τη Νεάπολη, κοίταξε τους άλλους και είπε “βρε παιδιά, κατά περίεργο τρόπο βρισκόμαστε εδώ όλοι δημοκρατικοί, δε σου φαίνεται παράξενο;
Τη στιγμή εκείνη όλοι φώναξαν “οι αντίπαλοι μας πρόδωσαν” και ο Νίκος Σουργιαδάκης “μας σκοτώνετε έτσι επειδή σας υπέδειξαν τα ελληνικά καθάρματα”.
Ο Αντώνης Καστρινάκης είπε: “Το πιο αγαθό πράγμα που έχει η ανθρωπότητα είναι η ελευθερία”. Ο παπά Γιώργης Σηφάκης από την Αγία Βαρβάρα, ακολουθούν ο γιος του, ο γαμπρός του και ο ανιψιός του και έψελαν το “Χριστός Ανέστη”.
Ο Γιώργος Σκουλάς είπε το “η κακία των αντιπάλων μας έφερε εδώ” και όλοι έστειλαν μήνυμα στις γυναίκες τους και στα παιδιά τους να συνεχίσουν τον αγώνα για την ελευθερία της Ελλάδας από τον ναζιστικό στρατό. Όλοι εμείς έχουμε μεγάλο χρέος σε όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε εμείς σε μια πατρίδα ελεύθερη, ειρήνης και δημοκρατίας.