Η έξοδός μου, προ καιρού, με γνωστό μοντέλο, για ένα ποτό σε κεντρικό και very high (εννοείται) στέκι, έκαμε πολλές γνωστές μου (για το μοντέλο) και πολλούς γνωστούς μου (για το συνοδό της) να ζηλέψουν. Το μοντέλο (διεθνούς επιπέδου, που όμως δεν θα αναφέρουμε το όνομά του) είναι γνωστό, ότι πέρα από τα απαραίτητα και αυτονόητα σωματικά προσόντα και την επαγγελματική του κατάρτιση, διαθέτει μόρφωση και μια ασυνήθιστα υψηλή πνευματική καλλιέργεια. Ως εκ τούτου, είναι ένα άτομο που μπορεί να επηρεάσει πρόσωπα και καταστάσεις, διεθνώς…
Στις περιπτώσεις αυτές, το αυτονόητο είναι ότι οι παπαράτσι και οι μαθητευόμενοι δημοσιογράφοι (οι φτασμένοι στέλνουν τους μαθητευόμενους) «κατασκηνώνουν» στο απέναντι πεζοδρόμιο, για να απαθανατίσουν την έξοδο των συνδαιτυμόνων και να αποσπάσουν υλικό για το φύλλο της επόμενης μέρας.
Ταυτόχρονα, έκπληξη προκάλεσε στους ενδιαφερόμενους, το γεγονός ότι, κατά την επίσκεψή της αυτή στην πόλη μας, δεν επισκέφτηκε ένα αξιόλογο μεν, αλλά αντιπαθή για τη συμπεριφορά του, κοινό γνωστό μας, πράγμα αυτονόητο και συνηθισμένο, σε προηγούμενες επισκέψεις της… Τελικά, η κόπωση και η αναμονή συναγωνίστηκαν η μία την άλλη καθώς η ώρα περνούσε και η αναμενόμενη έξοδός μας, από το σπίτι μου, καθυστερούσε. Και για να αποκαλύψουμε την έκβαση της βραδιάς … έξοδος δεν υπήρξε· γεγονός που απογοήτευσε επαγγελματικά τους αναμένοντες απ’ έξω και προκάλεσε απορία, ζήλεια, φθόνο και έκπληξη στους ασχολούμενους με την προσωπική μου ζωή.
Και όπως είναι φυσικό, το να μείνουμε σπίτι μου, δημιούργησε αλλά και πρόλαβε πολλές άλλες ερωτήσεις, που ήταν αυτονόητο να προκύψουν, ασχέτως ότι, με το μοντέλο, οι σχέσεις μας είναι καθαρά … πλατωνικές και μεταξύ μας υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμός.
Δηλαδή, είναι κι αυτό κάτι που μπορεί να συμβεί, αφού κάθε διανυκτέρευση δεν είναι απαραίτητο να οδηγεί σε περίπλοκες καταστάσεις. Ή μήπως, όχι;
Το «όχι» και η αμφιβολία αναφέρονται σε δύο άλλες διανυκτερεύσεις, που συνέβησαν στα Χανιά, πριν λίγο καιρό. Εκεί, ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο και η σύζυγός του, φιλοξενήθηκαν στο πατρικό σπίτι του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Η τακτική αυτή της φιλοξενίας, αφενός δίνει την ευκαιρία να γίνει μια στενότερη επαφή, μεταξύ των δύο πολιτικών ανδρών, να ανταλλάξουν απόψεις και να συζητήσουν για τη μείωση της έντασης στην περιοχή, αφετέρου, ο ευτραφής αμερικανός πολιτικός, να δοκιμάσει την ξακουστή για τη νοστιμιά της, Κρητική κουζίνα και γενικότερα, την υγιεινή κρητική διατροφή.
Παρενθετικά και μιλώντας εμπιστευτικά, μεταξύ μας, το μενού που δοκίμασε ο αμερικανός υπουργός είχε πολλές ομοιότητες με εκείνο που παρέθεσα στο γνωστό μου μοντέλο. Συνδετικός κρίκος ήταν το κοινό και στις δύο φιλοξενίες catering, καθότι κανένας μεγάλος σεφ, που σέβεται τον εαυτό του, όπως είναι η αφεντιά μου, δεν καταδέχεται να γεμίζει αμπελόφυλλα με ρύζι, ειδικά όταν φιλοξενεί ένα διεθνούς επιπέδου μοντέλο ή τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ.
Και μαζί με τα ντολμαδάκια, μοντέλο και Πομπέο, δοκίμασαν, σε διαφορετικό χρόνο ο καθένας, τα γνωστά κρητικά «καλιτσούνια», με γέμιση γλυκιά μυζήθρα. Η διαφορά στα μενού μας ήταν ότι, αντί για μοσχαράκι γιουβέτσι, εμείς προτιμήσαμε κατσίκα κοκκινιστή, ένα άλλο κρητικό γαστριμαργικό must, ενώ παραλείψαμε (για λόγους διαίτης) το κέικ σοκολάτας. Και, φυσικά, ένα κρητικό τραπέζι δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρες, χωρίς να έχει κατάληξη την κρητική τσικουδιά!
Αν εξαιρέσουμε τον πατέρα, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που έχει το ρεκόρ στη φιλοξενία προσωπικοτήτων και αρχηγών κρατών, κατανοούμε ότι δεν είναι μικρό πράγμα, σε πολιτικό επίπεδο, η φιλοξενία στην οικία Μητσοτάκη, του αμερικανού υπουργού(*) εξωτερικών. Και μέσα στη ευχάριστη ατμόσφαιρα της φιλοξενίας, λέγονται και συζητιούνται πολλά… Μη μας φανεί περίεργο, ο Πομπέο, με την ευχάριστη και φιλική του εμφάνιση, να είναι ο μεθεπόμενος υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ και τέτοιες κινήσεις χτίζονται με κάποιο χρονικό βάθος… Τότε, και πάλι, είναι βέβαιο, ότι θα φιλοξενηθεί στα Χανιά, μια και έχει εξοικειωθεί με το περιβάλλον!
Για το τί δώσαμε και τί πήραμε με αυτή την επίσκεψη, έχει γραφτεί κατά κόρον. (Μιλάμε για τον κ. Πομπέο και όχι για την επίσκεψη του μοντέλου… Επίσης, ο τίτλος του «υπουργού» δεν είναι ο ακριβής. (*) Στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν υπουργοί, αλλά Γραμματείς, που αναφέρονται απευθείας στον πρόεδρο). To «δούναι – λαβείν» με το μοντέλο και τις διανυκτερεύσεις του, είναι ένα άλλο ζήτημα, σοβαρό μεν, αλλά αυστηρώς προσωπικό και αφορά στις κοινωνικές στήλες των ΜΜΕ…
Μένουμε, μόνο, στην ειρωνεία της τύχης, όπου υποδεχόμαστε, σχεδόν με πανηγυρισμούς το USS Hershel Williams, το πιο σύγχρονο πλοίο του αμερικανικού στόλου· θα έχει το λιμάνι της Σούδας ως μόνιμο αγκυροβόλιό του. Τι θα λέγαμε, άραγε και τι θα γινόταν σε πανελλήνια κλίμακα, σε άλλες εποχές… Τελικά, θα είναι για τη δική μας προστασία ή είναι κίνηση του «ίππου» των ΗΠΑ στη σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου;