Κύριε Περιπατητή
Σας γράφω με αφορμή την γενναία αποκάλυψη βιασμού, από τη γνωστή Ολυμπιονίκη της ιστιοπλοΐας, Σοφία Μπεκατόρου. Ήταν μια θαρραλέα πράξη και εκφράζω την ευχή να τη μιμηθούν και άλλες παθούσες, ώστε να αναδειχθεί και να εκλείψει, αν είναι δυνατό, το φαινόμενο αυτό.
Μάλιστα, χαίρομαι, που από τη στιγμή της κοινοποίησης του γεγονότος, ως τη στιγμή που σας γράφω, έχουν ήδη τολμήσει αρκετές άλλες αθλήτριες, αλλά και άλλες γυναίκες, να αναφερθούν ανοιχτά σε παρόμοιες δυσάρεστες εμπειρίες σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης, που είχαν στο παρελθόν.
Έτσι, με ικανοποίηση είδαμε την κυβέρνηση να δείχνει άμεσα το ενδιαφέρον της, με γνώμονα μόνο την εικόνα και την αξιοπιστία που εκπέμπει η ολυμπιονίκης. Ακόμα και η πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε μια συμβολική κίνηση, την προσκάλεσε στο προεδρικό μέγαρο, ενέργεια που όμως δεν θα έκανε όταν ήταν δικαστής, πριν συλλέξει όλα τα στοιχεία της υπόθεσης!
Κύριε Περιπατητή, μπορεί να βρίσκομαι περίπου στην ηλικία που βρίσκεται η Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, ίσως και λίγο μεγαλύτερη και ευτυχώς, μπορώ να πω, ότι όταν κι εγώ ήμουν στα 21 μου, μπορεί να μην ήμουν η γυναίκα που γυρνάμε και κοιτάμε στο δρόμο, είχα όμως τη φρεσκάδα, που συνοδεύει αυτή την ηλικία· παρόλα ταύτα, αν και υποψιάζομαι ότι μπορεί και να υπήρξαν φορές, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια τέτοια δυσάρεστη εξέλιξη, μάλλον ήμουν τυχερή, που δεν είχα μια τέτοια θλιβερή εμπειρία· ίσως γιατί δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό, ίσως επειδή δεν ήμουν επώνυμη ή ίσως επειδή περνούσα τα πρώτα χρόνια του έγγαμου βίου μας, κυρίως, όμως, επειδή ήμουν υποψιασμένη και ιδιαίτερα προσεκτική. Ας είναι καλά η μητέρα μου … ξέρετε, μάνα και κόρη τα λένε, έστω και πλαγίως, καμιά φορά.
Μου είχε πει κάποτε: «Παιδί μου, όταν κάποιος σου ζητήσει να μπεις στο δωμάτιό του, ακόμα κι αν τον βλέπεις σαν πατέρα, να είσαι βέβαιη ότι δεν θέλει να σου δείξει τη συλλογή των γραμματοσήμων του». Αυτή τη συμβουλή έδωσα κι εγώ στην κόρη μου, αφού χρειάστηκε να επεκταθώ και να της εξηγήσω τι είναι η συλλογή των γραμματοσήμων, μιας και οι νέοι σήμερα δεν πολυασχολούνται με το χόμπυ αυτό. Εύχομαι, πάντως, να κατάλαβε και να το εφαρμόζει…
Κύριε Περιπατητή, συγγνώμη, τώρα, που υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες, σαφώς όχι ευχάριστες, όμως είναι ο τύπος μου να μένω και να επιμένω στη διευκρίνιση πάνω σε πράγματα και γεγονότα της καθημερινής ζωής, πράγμα που κάνει πολλές φορές ακόμα και τον άνδρα μου να δυσανασχετεί…
Νομίζω ότι σε κάποια σημεία, η αναφορά στο γεγονός της κακοποίησης (και όχι η δημοσιοποίησή του) υποτιμά όχι μόνο την παθούσα ως γυναίκα, αλλά και ως αθλήτρια και μάλιστα ολυμπιονίκη, στο απόγειο της καριέρας της. Και ξεκινώντας από την ηλικία των 21 ετών … όπου ένα άτομο έχει περάσει προ πολλού το όριο του ανηλίκου.
Παράλληλα, δεν μπορούμε να μην πιστώσουμε στη συμπαθή Ολυμπιονίκη το «Νους υγιής εν σώματι υγιή», καθώς και τα όσα συνεπάγεται η σοφή (για τη Σοφί-α) ρήση. Άρα, ούτε παιδίσκη, ούτε ανώριμη, ούτε και αδύναμη σωματικά ήταν, προ 23 ετών.
Όταν λέμε «βιασμός», εννοούμε την άσκηση σωματικής βίας, πράγμα που δεν αποτυπώθηκε στην περιγραφή από την ίδια, τουλάχιστον όπως μεταδόθηκε στα ΜΜΕ. Και στο σημείο που εκείνη διαπίστωσε ότι ο πατρικά φερόμενος παράγων εξετράπη, γιατί η αθλήτρια που δαμάζει τα κύματα δεν τον απώθησε, από πάνω της; Και λέμε από «πάνω της», γιατί σε αντίθετη θέση δεν θα μιλούσαμε για βιασμό της νέας … αλλά το αντίστροφο! Δεν μπορούσε να πει, έστω, αυτό που λέμε όλες: «Άσ’ το, έχω πονοκέφαλο…», σε μια εποχή που το Seractil δεν ήταν ακόμη σε κυκλοφορία;
Κύριε Περιπατητή, τάσσομαι αλληλέγγυα σε κάθε γυναίκα που υφίσταται από τον οποιοδήποτε σεξουαλική κακοποίηση ή έστω, παρενόχληση. Πιστεύω, όμως, ότι έναντι οποιουδήποτε κόστους (εύνοια, προώθηση, μετάλλια, δόξα), η παραβατικότητα πρέπει να καταγγέλλεται αμέσως και όχι μετά από πολλές … δεκαετίες. Μάλιστα, υποψιάζομαι ότι τα κίνητρα για την αποκάλυψη και κοινοποίηση πάνε μακρύτερα.
Επειδή το θέμα της κακοποίησης είναι αφενός ευαίσθητο και αφετέρου «πιασάρικο», τα ΜΜΕ το αξιοποίησαν και το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Κατά βάθος, όμως, ο στόχος είναι ξεκάθαρα η διοίκηση της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, οι μεθοδεύσεις της και η πρακτικά μόνιμη παραμονή στο συμβούλιό της, συγκεκριμένων παραγόντων … επί δεκαετίες, όπως φαίνεται και από τη συσστράτευση στην κίνηση αυτή, του επίσης συμπαθέστατου Ολυμπιονίκη μας Νίκου Κακλαμανάκη. Όμως, πάνω στα της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας δηλώνω έλλειψη ενημέρωσης και δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη…
Παράγοντες… Ο παραγοντισμός είναι μια εθελοντική ενασχόληση, ένα χόμπυ που εκτελείται «αμισθί». Για να καλύπτουμε τον ελεύθερό μας χρόνο… Όπως λέγεται και από τους πολιτικούς: «Είμαστε στο χώρο, για να προσφέρουμε»… Πίσω απ’ αυτή την ευγενή διέξοδο ελλοχεύει η συγκέντρωση δύναμης και εξουσίας (βλ. κλίμακα ανθρωπίνων αναγκών – Malsow).
Μέσα στο πλήθος των παραγόντων είναι επόμενο ότι θα υπάρχει (όπως σε όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές κατηγορίες) και ένας αριθμός από ασυνείδητους παράγοντες, που πάνω στην «αλαζονεία της δύναμης» και της εξουσίας που έχουν συγκεντρώσει, παρεκτρέπονται και εκδηλώνουν παραβατική συμπεριφορά στα διοικητικά, άλλοτε με καταχρήσεις στα οικονομικά, άλλοτε με σεξουαλική παρενόχληση κ.ά. Είναι κάτι που δεν είναι άγνωστο στην κοινωνία μας, δεν είναι ο «κεραυνός εν αιθρία», δεν είναι αποκλειστικά σημερινό φαινόμενο και είναι βέβαιο ότι δεν θα πάψουμε να το συναντούμε και στο μέλλον.
Είναι θετικό το ότι η περίπτωση της Μπεκατώρου ενεργοποίησε και άλλα άτομα να προβούν σε παρόμοιες αποκαλύψεις και καταγγελίες για ανάλογες περιπτώσεις του κοντινού και του απώτερου παρελθόντος. Θα είναι, όμως, πιο αποτελεσματικό, αν η καταγγελία γίνεται πάνω στο χρόνο που εκδηλώνεται η παραβατική πράξη, έναντι οποιουδήποτε κόστους, κι ακόμα … πέρα από την καταγγελία και τη δημοσιοποίηση της κολάσιμης πράξης, αξία έχει η γνώση, η παιδεία και το θάρρος του ατόμου, ώστε να αποφεύγονται παρόμοιες καταστάσεις.-
Σας ευχαριστώ
Φιλικά
Μ.Κ.Π.