Όλοι στο Ηράκλειο νιώσαμε έκπληξη με τη δημοσιογραφική αποκάλυψη (που αποδεικνύει και τη χρησιμότητα της ερευνητικής δημοσιογραφίας στην εποχή των social media) για την ύπαρξη, στη δανειακή σύμβαση ανάμεσα στο ΥπΟικ και την ΕΤΕπ για τη χρηματοδότηση του νέου αεροδρομίου στο Καστέλλι, συγκεκριμένων όρων αξιοποίησης της έκτασης του “Ν.Καζαντζάκης”. Το θέμα είναι ευαίσθητο και ζωτικό για την πόλη, όχι μόνο για τη Νέα Αλικαρνασσό, αλλά συνολικά για το αστικό συγκρότημα του Ηρακλείου από άποψη ανάπτυξης και ποιότητας ζωής.
Η έκταση του υφιστάμενου αεροδρομίου σε συνάρτηση με τις παρακείμενες δημόσιες εκτάσεις (στρατόπεδα και σωφρονιστικό κατάστημα) αποτελούν μια εν δυνάμει μείζονα προς αξιοποίηση έκταση, η οποία βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με τον αστικό ιστό και το παραλιακό μέτωπο, έκταση με χαρακτηριστικά που πιθανότατα δεν έχουν σύγκριση σε εθνικό επίπεδο. Εύλογα, λοιπόν, αποτελεί αντικείμενο και ιδιαίτερης σημασίας για την τοπική κοινωνία, αλλά και ζωηρού επιχειρηματικού ενδιαφέροντος.
Η σύνδεση, όμως, της οικονομικής βιωσιμότητας του νέου διεθνούς αερολιμένα με την αξιοποίηση του παλιού, χωρίς μάλιστα αυτή να έχει τύχει διαβούλευσης με τους τοπικούς φορείς και την κοινωνία των πολιτών, δημιουργεί εύλογα αρνητικούς συνειρμούς, ακόμα και στον πιο καλόπιστο παρατηρητή.
Αφενός, το νέο αεροδρόμιο οφείλει ως υποδομή και επιχειρησιακός οργανισμός να είναι αυτοδύναμα βιώσιμο, χωρίς να χρειάζεται χρηματοδοτικά δεκανίκια. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι μιλάμε για το πρώτο σε αφίξεις και τουριστική κίνηση αεροδρόμιο της χώρας. Αφετέρου, ποια τοπική κοινωνία μπορεί να παρακολουθήσει απαθής τον παραμερισμό της από τη διαδικασία αξιοποίησης ενός τέτοιου πολύτιμου δημόσιου περιουσιακού στοιχείου;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι -πέρα από όποιες ενστάσεις υπήρξαν- το διεθνές αεροδρόμιο του Καστελλίου θα γίνει πράξη, άρα πρέπει να γίνει αποδοτικό και να υποστηρίξει ουσιαστικά την περαιτέρω ποιοτική βελτίωση και ποσοτική μεγέθυνση της τουριστικής βιομηχανίας στην Ανατολική Κρήτη.
Ακόμα περισσότερο, είναι απόλυτα βέβαιο ότι κανένας δεν θέλει να δει το “Καζαντζάκης” να περιπίπτει στο καθεστώς της μακρόχρονης απαξίωσης που όλοι βλέπουμε στο Ελληνικό. Αν μη τι άλλο, έχει αποδειχθεί πλέον ότι η ανάπτυξη των υποδομών επιβάλλει τη σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα και την αμφίπλευρη ανάπτυξη επιχειρηματικών και κοινωφελών δραστηριοτήτων.
Περίπου αυταπόδεικτα όλα αυτά και δεν πρέπει να προσεγγίζει κανείς τα ζητήματα της ανάπτυξης με παρωχημένες αντιλήψεις. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι μπορεί να διαγράφεται μονοκοντυλιά η διάσταση της τοπικότητας και της κοινωνικής ωφέλειας, ειδικά όταν μιλάμε για τέτοιου βεληνεκούς αποφάσεις, οι οποίες πρόκειται να διαμορφώσεων σε έναν βαθμό το πρόσωπο ενός σημαντικού αστικού κέντρου και μιας ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής για τις επόμενες πολλές δεκαετίες. Οι φορείς και η κοινωνία του Ηρακλείου διαθέτουν την ωριμότητα και το προσωπικό να συμβάλουν ρεαλιστικά και με τρόπο επωφελή για όλους στη διαδικασία αυτή.
Η άμεση παρέμβαση των επικεφαλής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη και του δημάρχου Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινού ήταν καίρια και ηχηρή. Ελπίζουμε όλοι ότι στο προσεχές διάστημα θα εντατικοποιηθεί και θα στοχεύσει στην αναθεώρηση του αποκλεισμού των φορέων της Κρήτης και του Ηρακλείου ειδικότερα από τη διαμορφούμενη εξέλιξη.
Το υπό σύνταξη Ειδικό Χωρικό Σχέδιο για τη Νέα Αλικαρνασσό που προωθεί ο Δήμος Ηρακλείου μπορεί και πρέπει να γίνει πεδίο δημιουργικής διαβούλευσης και βασικό όχημα σχεδιασμού της επόμενης ημέρας για την περιοχή.
Είναι, όμως, απόλυτα κρίσιμο η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μας βρει όλους συμπαραστάτες σε αυτή την προσπάθεια, κοινωνία, φορείς, συλλογικότητες κάθε κατεύθυνσης και πρώτα και κύρια τους εκλεγμένους πολιτικούς αντιπροσώπους μας στο Κοινοβούλιο. Φοβάμαι ότι μέχρι στιγμής διαφαίνεται μια ιδιότυπη αφωνία για αυτό το ζήτημα, και μάλιστα με διακομματική διάσταση σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση.
Το θέμα, όμως, είναι κεφαλαιώδους σημασίας και δεν χωρούν υπεκφυγές, όλοι θα πρέπει να τοποθετηθούν στο προσκλητήριο που απαιτείται, κανένας δεν δικαιολογείται να μείνει απών. Κάθε τοπική κοινωνία εκλέγει τους εκπροσώπους της για να έχει φωνή απέναντι στην κεντρική κυβέρνηση. Το Ηράκλειο δεν είναι μια τυχαία κωμόπολη, έχει ειδικό βάρος και σε πολιτική διάσταση. Επιβάλλεται να έχουμε λόγο ουσιαστικό στη διαμόρφωση του μέλλοντός μας. Η αφωνία βλάπτει την κοινωνία, όλοι οι πολιτικοί ταγοί έχουν υποχρέωση να υψώσουν το ανάστημά τους, να αποδειχθούν άξιοι της εκλογής τους. Η πόλη τούς χρειάζεται.
* Ο Γιάννης Χαραλαμπίδης είναι ιστορικός