Κάθε φορά που γίνονται βουλευτικές εκλογές στη Χώρα μας, το κόμμα που έρχεται στην εξουσία αντί να ασχοληθεί με την επίλυση των προβλημάτων των πολιτών και της Χώρας γενικότερα, προσπαθεί να στελεχώσει τις Κρατικές υπηρεσίες με δικά της κομματικά στελέχη, προκειμένου να ασκεί πλήρη έλεγχο στον Κρατικό μηχανισμό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στη Χώρα μας δεν υπάρχουν παντού θεσμοί, με αποτέλεσμα η εκάστοτε Κυβέρνηση να μπορεί να παρεμβαίνει και να κάνει ό,τι θέλει.
Επίσης προσπαθεί να ελέγχει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ώστε να μπορεί να πληροφορεί ή ακόμη και να παραπληροφορεί τους πολίτες, ότι η Χώρα βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και ότι όλα τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με τον καλύτερο τρόπο. Μόνο που η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, διότι όλα αυτά είναι θέαμα και όχι ουσία, αφού τα προβλήματα του λαού είναι πολλά και άλυτα και οι πολίτες περιμένουν τη λύση τους.
Όταν λοιπόν δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, αρχίζει και βομβαρδίζει τους πολίτες μέσω των φιλικών Μ Μ Ε για το τι και ποιος φταίει για τις καθυστερήσεις που υπάρχουν στην εκτέλεση έργων, στην μη βελτίωση των υπηρεσιών για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη. κτλ. Εδώ όμως αρχίζει το γνωστό παραμύθι, ότι φταίνε οι άλλοι, φταίνε οι προηγούμενοι, φταίει ο άνεμος, φταίει η άπνοια, φταίει η ζέστη, φταίει το κρύο, φταίνε ακόμη και οι πολίτες και ο μόνος που δεν φταίει σε τίποτα είναι η Πολιτεία, η οποία ενώ ευθύνεται για τα πάντα παριστάνει την αθώα περιστερά. Όμως όποιος παθαίνει τουλάχιστον μαθαίνει και μπορεί να καταλογίσει τις ευθύνες στους πραγματικά υπεύθυνους.
Επειδή λοιπόν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο γίνονται πολλές ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό, γίνεται προσπάθεια για την προσέλκυση στελεχών από άλλον πολιτικό χώρο, που δεν είναι κατ΄ανάγκη κακό, μόνο που σε προηγούμενες χρονικές περιόδους υπήρχε μεγάλη πολιτική αντιπαλότητα μεταξύ τους καθώς και κατηγορίες για λάθος πολιτικών χειρισμών, όμως μπροστά στο πολιτικό και κομματικό συμφέρον όλα λησμονούνται, όλα παραγράφονται, γιατί ο στόχος είναι ένας και μοναδικός δηλαδή η αύξηση της πολιτικής πελατείας και η διατήρηση της εξουσίας.
Τα κόμματα όμως έχουν κοντή μνήμη και κάθε φορά συμπεριφέρονται όπως τα συμφέρει καλύτερα, έτσι ξεχνούν όλα τα αρνητικά που τα χώριζαν και θυμούνται μόνο αυτά που τα εξυπηρετούν πολιτικά, δηλαδή τα καλά και συμφέροντα.
Έτσι λοιπόν ότι κατηγορούν τη μια μέρα, όπως για παράδειγμα ήταν η συμφωνία των Πρεσπών, που επειδή ήθελαν να εισπράξουν πολιτικά οφέλη, ξεσήκωναν τους πολίτες και πραγματοποιούσαν συγκεντρώσεις σε ολόκληρη τη Χώρα και μετά όταν άλλαξαν έδρανα, όχι μόνο υποστήριξαν ότι ήταν μια καλή Συμφωνία, αλλά υπερψήφισαν για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όταν όμως όλα αρχίζουν και τελειώνουν με το πολιτικό συμφέρον, η Χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει και να πάει μπροστά, διότι για την αντιμετώπιση και την επίλυση των διαφόρων προβλημάτων, δεν χρειάζεται μόνο γνώση, αλλά κυρίως θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότητα, προκειμένου να υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Καλόν λοιπόν είναι να σταματήσουν μερικοί να αυτοθαυμάζονται και να αλληλοσυγχαίρονται και να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, γιατί τα προβλήματα δε λύνονται με λόγια, αλλά χρειάζεται προγραμματισμός και σκληρή δουλειά.
Επειδή λοιπόν στη ζωή δεν είναι ποτέ όλα ρόδινα, έτσι και το αφήγημα για το Επιτελικό Κράτος, έρχεται κάποια στιγμή η αναποδιά και ανατρέπει τα πάντα, όπως δυστυχώς συνέβη με τις τελευταίες μεγάλες πυρκαγιές που έγιναν σε ολόκληρη τη Χώρα με τις εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καμένων δασών, τα εκατομμύρια καμένα δέντρα, τα εκατοντάδες καμένα σπίτια και επιχειρήσεις, την τεράστια οικολογική καταστροφή και έτσι αποδείχτηκε ότι απέτυχε παταγωδώς.
Όσον αφορά για την αποκατάσταση των πληγέντων από τις πυρκαγιές, υπάρχουν αρκετοί, οι οποίοι ζούσαν αποκλειστικά από το δάσος, όπως είναι οι ρητινοπαραγωγοί, οι μελισσοκόμοι κτλ, οι οποίοι δεν πρόκειται να αποζημιωθούν με κανένα τρόπο, αφού το δάσος καταστράφηκε πλήρως και για να ξαναλειτουργήσει θα περάσουν περισσότερα από δέκα έως είκοσι ή και περισσότερα χρόνια.
Τέλος τα ποσά που θα δοθούν στους πληγέντες από τις πυρκαγιές, μακάρι να είναι όσο το δυνατό περισσότερα, προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την καταστροφή που υπέστησαν, όμως η ψυχική τους οδύνη να βλέπουν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να γίνονται στάχτες και αποκαίδια δεν εξαγοράζεται ούτε με λόγια ούτε με χρήμα.
*Ο Ιωάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ