Σε γνωρίσαμε γιατί είστε φίλοι με την Όλγα μας και το γαμπρό μας τον Κώστα,
εσένα με το ταιριαστό σου ταίρι το Μάνο και τα δυο εξαιρετικά παιδιά σας.
Γίναμε και σύντεκνοι. Η διαφορά ηλικίας δεν εμπόδισε τη φιλική σχέση, την αλληλοεκτίμηση και την αγάπη που μεταξύ μας αναπτύχθηκε.
Πιστεύαμε μέσα μας πως θα ξεπεράσεις αυτή την αντίξοη κατάσταση, που την πάλευες τόσο ηρωικά χωρίς να σου λήψει ούτε στιγμή η αισιοδοξία η δική σου και του Μάνου, των παιδιών σου των αδελφών σου και των φίλων σου. Και τώρα ακόμα δεν το πιστεύομε, αρνούμαστε να το πιστέψομε κι ας πήγες στην γειτονιά των Αγγέλων.
Ο χαρακτήρας σου ήταν τόσο διαυγής, διάφανος, σχεδόν βλέπαμε μέσα σου την καλωσύνη της ψυχής σου και την άδολη αγάπη προς τους φίλους σου.
Θρηνούμε και θα θρηνούμε τη Μάνα και σύζυγο και φίλη. Θα είσαι ανάμεσά μας, στη μνήμη μας και θα επικοινωνούμε με τις προσευχές μας, αφού ξέρομε ποια είναι η καινούργια γειτονιά σου. Καλό σου ταξίδι.
Γιώργος και Εύα Λυδάκη