Θα ξεπεράσουμε κι αυτή τη δυσκολία. Θα σκάσει μύτη και το καλοκαιράκι. Ονειρεύομαι τη μέρα που θα λιάζω την κορμάρα μου πάνω στο ιστιοφόρο. Τώρα, μη με ρωτάτε αν έχω ιστιοφόρο· μήπως κορμάρα, έχω; Με την κλεισούρα, περνάω και τυχαία από την κουζίνα. Ανοίγω το ψυγείο και βρίσκω το ζελέ να τρέμει. Του λέω: Μη φοβάσαι … για νερό ήρθα!… Κι αν πήραμε και κάτι κιλά παραπάνω, εγώ, τουλάχιστον, θα κάνω τη δίαιτα keto.
Δεν αξίζει να σκέφτομαι τα λίγα κιλά παραπάνω. Τρώγω τα πάντα, χωρίς ενοχές. Αν, τυχαία, προκύψει κάποια ενοχή, την τρώγω κι αυτή και είμαι ΟΚ… Θα τρώγω keto πρωί, keto μεσημέρι, keto βράδυ… Και η γυναίκα μου, όλο παρατηρήσεις μου κάνει. Της λέω:: -«Μωρό μου, μπορούμε να συζητήσουμε ή ήδη έχεις απόλυτο δίκιο;»…
Με την εμφάνιση της πανδημίας, με τον κορωνοϊό, βγήκε η γρίπη στην άκρη. Ούτε και το ετήσιο συνάχι δεν εμφανίσθηκε στον ορίζοντα. Τσάμπα και βερεσέ έκανα και φέτος το αντιγριπικό εμβόλιο… Συναντά η γρίπη τον κορωνοϊό και του λέει: Εγώ σκοτώνω περισσότερο κόσμο. Και ο κορωνοϊός: Ναι, αλλά εγώ έχω καλύτερο marketing!… Κάτι μας δίδαξε και ο χρόνος που φεύγει: Να μην πανηγυρίζουμε για το Νέο, που έρχεται… Κι αυτή η βροχή των 5 λεπτών… σαν την πεθερά. Έρχεται, κάνει ό,τι κάνει και φεύγει σαν να μη συμβαίνει τίποτα!…
Ο άλλος, καρδιολόγος. Στόλισε το δεντράκι με καρδούλες. Είμαι περίεργος να δω το δεντράκι του ουρολόγου!… και ο κουρασμένος από το καθισιό και την αφραγκία υπάλληλος: -«Αφεντικό, θα πάρουμε δώρο Χριστουγέννων;»… -«Ζήτα απ’ τον Άη Βασίλη»… -«Μα δεν υπάρχει Άη Βασίλης»… -«Το ίδιο λέμε»… Και αυτοί που είναι ειδικοί περί τα εργατικά… λένε πως: Έχυσες καφέ, λεφτά θα πάρεις. Σ’ έχεσε πουλί, λεφτά θα πάρεις. Πάτησες σκ@τ@, λεφτά θα πάρεις. Έπιασες δουλειά; Σκ@τ@ θα πάρεις!… Εγώ, πάντως, έχω κάποια χρήματα στην άκρη (του μυαλού μου)…
Μπορεί να λένε πως «Η ζωή είναι ένα τρελοκομείο», αλλά εδώ είναι … τα κεντρικά!… Στη ζωή απαιτείται να έχεις, είτε υπομονή ή καλά ηρεμιστικά!… Μια καλή ιδέα, για να μη μας λένε … ανόητους, είναι να μην είμαστε! … Είναι και η ψυχολόγοι μια ράτσα. Σκέτη αδιακρισία. Καλύτερα να πληρώνεις αμαρτίες, παρά ψυχολόγους… Σκέφτομαι, ότι όπως και να το κάνω, λάθος μου βγαίνει. Η μόνη μέρα που δεν κάνω λάθη, είναι η αυριανή… Αν και είμαι αισιόδοξος, η υπομονή μου εξαντλήθηκα και δεν επανακυκλοφορεί…
Συμβουλή: Τρία είδη ανθρώπων μην ξεχάσεις ποτέ. Αυτούς που σε βοήθησαν στα δύσκολα, αυτούς που σ’ εγκατέλειψαν στα δύσκολα και αυτούς που σε έφεραν στα δύσκολα… Πολλά προβλήματα στον κόσμο θα λύνονταν αν μιλούσε ο ένας στον άλλο και όχι ο ένας για τον άλλο! … Ένα λάθος που επαναλαμβάνουμε συχνά, είναι ότι προσπαθούμε να συνεννοηθούμε με ηλίθιους… Και προπάντων, μάθε να φεύγεις από εκεί που δεν έκαμαν τίποτε για να σε κρατήσουν… Είναι και κάποιοι που μπήκαν με μέσο στο ανθρώπινο είδος!
Είπαμε και για τις δίαιτες, όπως εκείνη του ανανά, όπου τρώμε απ’ όλα και στο τέλος τρώμε και ένα ανανά. Είναι και η δίαιτα του Πυθαγόρα, όπου τρώμε απ’ όλα, αλλά πρέπει να κλείσουμε με δύο τρίγωνα. Είναι και η χριστιανική: Τρώμε τα πάντα και στο τέλος ελπίζουμε να γίνει το θαύμα, ν’ αδυνατίσουμε!… Σήμερα έχασα 800 θερμίδες. Πώς; Ξέχασα τη μπουγάτσα στο λεωφορείο!… Πέρασε κι αυτός ο χρόνος δηλ. το 2020.
Αυτή δεν είναι χρονολογία. Είναι 2020 τρόποι για να πεθάνεις!… Άνοιξαν και τα σχολεία: -«Δωσ’ μου το κινητό σου. Θα το πετάξω έξω απ’ το παράθυρο», λέει ο καθηγητής. Και ο μαθητής: -«Μισό λεπτό, κύριε, να το βάλω σε λειτουργία πτήσης»… Τις προάλλες διάβαζα στο ζώδιό μου και στα αισθηματικά έγραφε: «Δεν είδες τα επαγγελματικά, από πάνω, και μου θες και έρωτες;»!…
Και μετά απ’ όλα αυτά, είπα να κάτσω να σοβαρευτώ, αλλά δεν εύρισκα καρέκλα… Είναι και κάποιες φορές, που τα πράγματα πήγαν καλά, αλλά … δεν γύρισαν!… Μια γνωστή μου πήγε με το έτσι θέλω στο voice. Ήταν επόμενο να γυρίσουν και οι τέσσερις, να δουν τι είναι εκείνο που κάνει έτσι… Και ο καλομαθημένος νέος: -«Μάνα, θα φτιάξεις καφέ;». –«Χέρια δεν έχεις; Ποια θα σε πάρει που τα θες όλα στο χέρι; Ποια θα σε ανεχτεί;
Που θα πεθάνω και δεν θα δω εγγόνι; …Τι καφέ θες;»… Άλλη μάνα, λέει: -«Θέλω σε μισή ώρα, το δωμάτιό σου να μοιάζει με το σαλόνι»… Μου φαίνεται ευκολότερο να κάνω το σαλόνι να μοιάζει με το δωμάτιό μου!!!… Παρατραβάει και καθυστερεί το θέμα με την καύση των νεκρών. Σίγουρα πρέπει να σκεφτούμε και την καύση μερικών ζωντανών…
Χτυπάει και το κινητό, στις πιο περίεργες στιγμές. Λέω: -«Μίλα γρήγορα, είμαι στο φανάρι»… -«Στο φανάρι;… σε ποια οδό;», με ρωτάει. -«Στο Πατριαρχείο, με τον Πατριάρχη, ρε…»!…