Ως μόνιμη κάτοικος Ηρακλείου από τα γενοφάσκια μου, έχω ζήσει την πόλη αυτή σε διάφορες μορφές και όσο μεγάλωνα, τόσο άλλαζε και αυτή, άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο.
Τελικά κατάλαβα ότι οι πόλεις, οι δρόμοι, τα κτήρια δεν αλλάζουν. Ίσως μεταβάλλονται δομικά, λόγω φθοράς· αλλά παραμένουν εκεί, στο ίδιο μέρος με εκείνο που χτίσαμε τις πρώτες μας αναμνήσεις. Αλλάζουν μόνο όταν αλλάζουν τα συναισθήματά μας και πάντοτε κατ’ αναλογία.
Επειδή έχω ζήσει πολλά και έχω πονέσει για αυτήν την πόλη, γράφω αυτό το άρθρο προς τον δήμαρχο Ηρακλείου, ρωτώντας τον ευθέως το μέχρι πότε θα παίζει με τη νοημοσύνη μας. Τα προβλήματα του Δήμου ήταν πολλά πριν αναλάβει εκείνος· εντούτοις, δεν έχουν επιλυθεί πολλά από αυτά, ενώ μάλιστα έχουν δημιουργηθεί και αρκετά άλλα, νέα.
Το έχει με το λέγειν -αδιαμφισβήτητα- αλλά με το πράττειν μένει μετεξεταστέος, κατά την ταπεινή μου άποψη. Μάλλον του αρέσει να μιλάει για εκείνον και να μας επιδεικνύει τις ικανότητες και τις δεξιότητες του, χωρίς όμως επί του πρακτέου απόδειξη.
Ως μηχανικός σε Δήμο, κατανοώ ότι πολλά προβλήματα χρειάζονται αρκετό καιρό για να επιλυθούν, ίσως και μήνες και κάποια χρόνια, να παραλήφθηκαν ως άλυτα προβλήματα από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, αλλά αν δεν ξεκινήσει η διαδικασία δρομολόγησης της επίλυσής τους, τότε αυτά απλά θα διαιωνίζονται.
Με αυτήν την στρατηγική, θα κρύβονται οι δήμαρχοι πίσω από αυτή τη δικαιολογία-«καραμέλα» ότι φταίνε πάντα οι προηγούμενοι και επομένως δεν φέρουν καμία απολύτως ευθύνη.
Πάλι θα πω ότι ένας σωστός και άξιος ηγέτης κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των δημοτών του και δεν κρύβεται ποτέ πίσω από το δάχτυλό του.
Έκανα μία μικρή έρευνα χρησιμοποιώντας τις πηγές που παραθέτω στο τέλος του άρθρου μου και έφτιαξα πίνακα, με τα πιο σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στον Δήμο Ηρακλείου και έχουν άμεση συνέπεια στις ζωές μας.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα για έργα και για πράξεις. Τα λόγια τα χορτάσαμε, ιδιαίτερα όταν αντιληφθήκαμε ότι επρόκειτο για φρούδες ελπίδες και όνειρα θερινής νυκτός.
Η κοινωνία είναι ήδη πληγωμένη από τα προβλήματα που προκαλούνται από την κεντρική εξουσία και δεν αντέχει άλλη κοροϊδία.
Τουλάχιστον να ζούμε σε μία πόλη, η εικόνα της οποίας να λειτουργεί ως βάλσαμο και ως παρηγοριά. Να χαιρόμαστε που είμαστε κάτοικοι Ηρακλείου. Να νιώθουμε ευπρόσδεκτοι και επιθυμητοί και όχι νούμερα και αριθμοί που καταμετρώνται στις εκλογές, όπου με το πέρας των εκλογών μάς ξεχνούν και γράφουν τα προβλήματα μας στα παλαιότερα των υποδημάτων μας.
Δήμαρχε, τέλος με τις φανφάρες. Τέλος με τα «θα». Μπορείς να μας απαλλάξεις από τη βρωμιά και τη δυσωδία; Μπορείς να μας αποδείξεις ότι θα έχουμε επάρκεια νερού και ότι αυτό το νερό θα είναι πόσιμο, για να διαφοροποιηθείς και από τους προκατόχους σου στον δημαρχιακό θώκο; Μπορείς να μας διευκολύνεις την κυκλοφοριακή σύνδεση από και προς το κέντρο της πόλης μας; Μπορείς να μας συμπεριφέρεσαι ως νοήμονα όντα και όχι να παίζεις με τη νοημοσύνη και την καθημερινότητά μας;
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα…
Πηγές
- https://www.patris.gr/kriti/stegnose-i-ipomoni-gia-to-fragma-aposelemi-oxinontai-ta-provlimata-idrodotisis-tou-irakleiou/
- https://www.patris.gr/kriti/ti-simvainei-me-ta-skoupidia-sto-irakleio-i-apantisi-tou-dimou/
- https://www.patris.gr/kriti/oxi-kikloforiako-sto-lakko/
Η Ειρήνη Ζαχαριαδάκη είναι αρχιτέκτονας μηχανικός MSc, υποψήφια διδάκτορας Ελ.ΜΕ.Πα., προϊσταμένη τμήματος κτηριακών έργων Δήμου Μαλεβιζίου