Για το περιστατικό στο Μυλοπόταμο με τους Γερμανούς θέλω να καυτηριάσω το απαράδεκτο γεγονός που δεν έπρεπε να γίνει για πολλούς λόγους.
Πρώτα για την καλή εικόνα της Κρήτης σε όλη την Ευρώπη και μετά για τον τουρισμό στον οποίο στηρίζεται πολύ η Κρήτη και γενικά όλα τα επαγγέλματα- πρέπει να τα σεβαστούμε- που ζουν από τον τουρισμό. Αλλά μην ρίχνουμε και όλη την ευθύνη στους Μυλοποταμίτες, γιατί έχω ζήσει τη Γερμανία και γνωρίζω πολύ καλά τις ιδιοτροπίες τους και δεν λέω ότι είναι όλοι ανάποδοι, που λέμε στην Κρήτη, έχει όμως ορισμένους που ξεπερνούν τους Κρητικούς.
Σας λέω ορισμένα που μου συνέβησαν το 1968 εμένα προσωπικά. Είχα ένα αυτοκίνητο το οποίο, όταν δεν δούλευα στο εργοστάσιο, το έκανα ταξί.
Ήμουν πάντα στου Πανωμεριτάκη το καφενείο και ένα βράδυ μου δίνει ένα πελάτη να τον πάω σε ένα χωριό ορεινό που δεν μένανε Έλληνες.
Όταν φτάσαμε μου λέει, έλα να πιούμε μία μπύρα.
Στο πατάρι ήταν πέντε έξι νεαροί Γερμανοί και μία γυναίκα, η σερβιτόρα, ρωτάει το Γερμανό από πού είναι ο ξένος; Και της λέει από την Ελλάδα.
Ρωτάει εμένα από ποιο μέρος της Ελλάδας και της λέω από την Κρήτη και βγάζει ένα κουζινομάχαιρο και μου το σιμώνει στο μπέτη με άγριο τρόπο. Έξω έξω μου φώναζε και τότε Γερμανοί την πιάσανε και της λένε τι έχεις με τον ξένο;
Είχα έναν αδερφό και τον σκοτώσανε στην Κρήτη.
Τότε εγώ έβγαλα το διαβατήριο και της είπα ότι εγώ τότε ήμουν αγέννητος και τη βάλανε οι πελάτες και μου ζήτησε συγγνώμη. Και άλλα πολλά περιστατικά.
Μία φορά δύο κυρίες στο δρόμο που πήγαινα -ήμουν με ένα φίλο μου- και ακούω να λέει η μία στην άλλη βρωμάει η Γερμανία από τους ξένους.
Εγώ της απάντησα ότι δουλεύω στο εργοστάσιο και κάνω μπάνιο κάθε μέρα άρα η βρώμα βγαίνει από εσάς και άλλα πολλά πέρασα από τους Γερμανούς.
Αλλά τι περιμένεις!