Είναι στιγμές που έρχονται στο μυαλό μας αναθυμήσεις και  ταράζουν όλο το είναι μας. Ίσως οι στιγμές αυτές της αναθύμησης αναμοχλεύονται επειδή παρόμοια περιστατικά ή γεγονότα, σαν εκείνα, συμβαίνουν στις ημέρες μας και μας πηγαίνουν πίσω στο χρόνο.

Έτσι αφορμή της παρακάτω πράγματι διδακτικής αναθύμησης εδόθη  από το άκουσμα εκ του Ραδιοφώνου αλλά και από την ανάγνωση του  τοπικού ιστότοπου  ekriti.gr,  μιας είδησης ότι, συνελήφθη 25χρονος, ο οποίος οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και στερούμενος διπλώματος οδήγησης.

Το μυαλό μου λοιπόν έτρεξε  πίσω αρκετά χρόνια όταν ένα 17χρονο αγόρι, σε ένα  Οκτατάξιο τότε γυμνάσιο μιας  κωμόπολης της ενδοχώρας του νησιού μας,  έδωσε πράγματι μαθήματα σε μικρούς και μεγάλους σχετικά με τη χρήση αλκοόλ γενικά,  βασιζόμενο στις διδαχές του σχολείου του, αλλά και στην οικογενειακή τραγωδία.

Ήταν παραμονές αποκριάτικης ξεφάντωσης!

Τότε πραγματικά ξεφάντωναν όλοι οι κάτοικοι της μικρής αυτής κωμόπολης  και των γύρω χωριών, με διάφορους παραδοσιακούς, τοπικούς,  ηθικούς, διδακτικούς, αδελφικούς και φιλικούς τρόπους,  αγαπημένοι, μονοιασμένοι και νοιάζονταν ο ένας τον άλλο.

Και όχι να ντύνονται «ΔΗΘΕΝ» μασκαράδες, που στην πραγματικότητα τουταυτό  τους χαρακτηρίζει στη ζωή τους  και να επιτίθενται μετέπειτα σε   ανυπεράσπιστες και ανήμπορες  ηλικιωμένες γυναίκες!

Τα παιδιά λοιπόν από τα γύρω χωριά, με διάφορα μέσα μεταφοράς,  μετέβαιναν και φοιτούσαν στο γυμνάσιο εκείνο.

Ο αείμνηστος τότε  δ/ντής του σχολείου είπε στους υπόλοιπους συναδέλφους του ότι,  κατόπιν εντολής του γενικού επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, (Σημερινός προϊστάμενος Περιφερειακής 1θμιας  εκπ/σης), έπρεπε να μεταβεί στη Χώρα, όπου ήταν η έδρα του Γραφείου,  για να τον ενημερώσει σχετικά με τη νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. (Όπως με την χθεσινή ψήφιση του Εκπ/κού Νομοσχεδίου: «Αναβάθμιση του σχολείου»).

Πράγματι επισκέφτηκε τον επιθεωρητή και αφού  ενημερώθηκε, φεύγοντας από το γραφείο τον  φώναξε ο επιθεωρητής:

-Κύριε διευθυντά,  θα σας παρακαλέσω να μεταβείτε στο τμήμα τροχαίας για να  Σας στείλουν έναν υπεύθυνο να ενημερώσει,  όλα τα παιδιά του σχολείου αλλά και τους γονείς, σχετικά με την τροχαία κίνηση, ιδίως τώρα τις ιδιαίτερες  αυτές γιορταστικές ημέρες. Μην το αμελήσετε και παρακαλώ πολύ να με ενημερώσετε μετέπειτα.

-Σας ευχαριστώ κ. επιθεωρητά για την πρωτοβουλία σας αυτή!  Θα πάω αμέσως τώρα.

Αφού  συνεννοήθηκε με τον δ/τή της Τροχαίας για την  ημέρα και ώρα που θα ερχόταν ο αρμόδιος  να μιλήσει, σχετικά, στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους,  έφυγε επιστρέφοντας στην Κωμόπολη.

Οδηγώντας το παλιό μικρούτσικο Φιατάκι του,  επιστρέφοντας στην υπηρεσία του σχολείου,  ήρθε στο μυαλό  του,  ο Αλέξανδρος.

Ένα  πολύ σοβαρό, έξυπνο και εργατικό  παιδί,  αγαπητό στο σχολείο, το οποίο είχε να πατήσει στο σχολείο,  όπως ο ίδιος έλεγε,  πάνω από δέκα ημέρες.

Αποφάσισε λοιπόν να παρακάμψει το δρόμο του και να επισκεφτεί, στο διπλανό χωριό,  τον Αλέξανδρο,  για να μάθει… γιατί παράτησε το σχολείο!!.

Έφτασε στο σπίτι του παιδιού και στο χτύπημα της πόρτας άνοιξε η μητέρα του Αλέξανδρου.

Καλημέρα σας κυρία…

Με γνωρίζετε;

Βεβαίως και σας γνωρίζω! Είστε ο δ/ντής του Γυμνασίου όπου πηγαίνει και ο γιος μου,  ο Αλέξανδρος.

Ακριβώς,  κυρία μου, και θα ήθελα να μάθω γιατί ο γιός σας διέκοψε το σχολείο ενώ πρόκειται για ένα σοβαρό και έξυπνο μαθητή;

Περάστε κ. διευθυντά να σας κεράσουμε ένα καφέ και θα τα πούμε.

Πίνοντας ένα νερό,  η μητέρα του παιδιού με δάκρυα χαράς,  επειδή ο δ/ντής νοιάστηκε για το παιδί της,  αλλά και λύπης για ό,τι συνέβη  στην οικογένειά της,  άρχισε να διηγείται την όλη σοβαρότατη κατάσταση που επικρατούσε σε όλη την  οικογένεια.

Την διέκοψε κάποια στιγμή ο δάσκαλος και τη ρώτησε:

Πού είναι τώρα ο Αλέξανδρος;

Το αγόρι μου πήγε στη Χώρα… εκεί βρήκε έναν χωριανό μας δάσκαλο οδήγησης και τον παρακάλεσε να του κάνει μερικά μαθήματα θεωρητικής και πρακτικής  κατάρτησης-εκπαίδευσης,  για να μπορεί να οδηγεί το τρακτέρ του πατέρα του και να οργώνει τα χωράφια μας.

Εμείς κ Διευθυντή μου,  μόνο από αυτά ζούμε. Δεν έχουμε άλλο οικονομικό πόρο. Το παιδί λοιπόν τώρα οργώνει τα χωράφια για να έχουμε τη σοδιά μας…Τα άλλα τρία μου παιδιά είναι μικρά και από τα εισοδήματα μας αυτά,  περιμένουν τα πάντα.

Και ο σύζυγός σας,  πού είναι; σας εγκατέλειψε;

Στο μέσα δωμάτιο είναι… Κύριε… αλλά…

Τα δάκρυα δεν την άφηναν να διηγηθεί  την οδυνηρή εκείνη  στιγμή της οικογενειακής τραγωδίας…

Πριν από μέρες,  συνέχισε η μητέρα,  έφυγε ο άνδρας μου να πάει στα χωράφια,  όπως συνήθιζε  κάθε πρωί,  μα στον καφενέ καθώς περνούσε ήταν μια παρέα και τον φώναξε  να πιούνε ένα καφέ και από τον καφέ καταλήξανε στη τσικουδιά! (Αποκρές βλέπεις!) Για να μην τον πούνε ακατάδεχτο μπήκε μέσα στον καφενέ  που να μην… τέλος πάντων… και είπε στην παρέα… Για ένα ποτηράκι μόνο.

Το ποτηράκι όμως έγινε μπουκάλια και όπως ήταν σε άθλια κατάσταση πήγε κι ανέβηκε στο τραχτέρ για να πάει για όργωμα…  Έλα όμως που όταν είναι στο μπουκάλι δεν μιλεί, μα… όντε πορίσει… μόνον τον ΚΥΡΙΟ αν έχεις οδηγό,  θα  μπορείς όχι  να οργώσεις αλλά να ανεβείς στο τιμόνι.

-Εκείνος, μεθυσμένος όπως ήταν ανέβηκε και δυστυχώς, μετά από λίγο, έπεσε και τον μεταφέρανε οι χωριανοί στο Νοσοκομείο της Χώρας και σήμερα μετά από τόσα βάσανα, είναι στο αναπηρικό καρότσι. Να γιατί ο Αλέξανδρος δεν έρχεται στο σχολείο… Γιατί αυτός   πλέον φροντίζει όλη αυτή την οικογένεια.

Τη μάνα όπως και το δ/ντή τους πότισαν με το πικρό ποτήρι  τα δάκρυα της συμφοράς.

Σηκώθηκε δακρυσμένος  να φύγει  ο δ/ντής και τότε η μάνα του είπε:

-Δάσκαλε μάθε γράμματα στα παιδιά… μα… μάθε τους όμως ότι… η κακή παρέα με την αλόγιστη χρήση του αλκοόλ σκοτώνουν ανθρώπους και ψυχές. Βλέπεις την κατάντια μας!

Ο δ/ντής με ένα νεύμα των δακρυσμένων του ματιών αποχαιρέτησε τη μάνα και τον  ανήμπορο πια πατέρα και αποχώρησε.

Τις επόμενες ημέρες θα ερχόταν ο υπεύθυνος της τροχαίας να μιλήσει στο σχολείο,  όπου θα συγκεντρωνόταν όλα τα παιδιά,  οι γονείς και όσοι μπορούσαν από την μικρή κοινωνία της κωμόπολης και από γύρω χωριά.

Στη  μάζωξη αυτή  παραβρέθηκε και  ο Αλέξανδρος, μαζί με όλα τα μέλη της οικογένειάς,  οδηγώντας στο αναπηρικό Καρότσι τον πατέρα του.

Αφού ο δ/ντής έκανε ένα πρόλογο απεύθυνε το λόγο στον άνδρα της Τροχαίας…

Πριν πάρει το λόγο σηκώθηκε ο Αλέξανδρος και είπε:

-Κύριε δ/ντά πριν δώσετε τον λόγο στον  καλεσμένο μας ομιλητή   παρακαλώ πολύ… μπορώ να απευθύνω ένα χαιρετισμό;

-Με μεγάλη μας χαρά,  αγαπητέ μας μαθητή Αλέξανδρε, έτσι για να ενημερώσει και τον επίσημο καλεσμένο της τροχαίας ότι είναι μαθητής του σχολείου.

Τότε ο 17χρονος μαθητής με τα υπέροχα εσώψυχα λόγια και τα αδιάσειστα επιχειρήματά του, μεταξύ των άλλων που ανέφερε απευθυνόμενος ιδίως στα παιδιά,  τα οποία με  δακρυσμένα μάτια παρακολουθούσαν τον συμμαθητή τους, αλλά και στους γονείς  οι οποίοι κοίταζαν τον 17χρονο με  ανοιχτό στόμα,  είπε τα έξης συμπερασματικά.

Αγαπημένοι μου καθηγητές,  αγαπημένοι μου  συμμαθητές κι αγαπημένοι γονείς… ευχαριστώ θερμά όλους τους δασκάλους μας  και ιδιαίτερα τον δ/ντή μας για την έγνοια του στο πρόσωπό μου. Αν δεν έρχομαι στο σχολείο, το οποίο αγαπώ υπερβολικά και θα το συνεχίσω, είναι γιατί ο οδηγός της οικογένειάς μου   άλλαξε προορισμό για ένα ποτηράκι μόνο αλκοόλ. Ο χαιρετισμός μου δε, προς εσάς αγαπημένοι μου συμμαθητές και γονείς, περιέχει έξι (6) προτάσεις:

-Αλκοόλ και οδήγηση είναι αντίθετοι προορισμοί. Διαλέξτε προορισμό!

-Το αλκοόλ είναι ο κακός δάσκαλος,  που σου διδάσκει τη λέξη  υπερεκτίμηση… Ξεχνάς τον εαυτόν σου!

-Το αλκοόλ σού αφαιρεί τη σκέψη της οικογένειας  Τέσσερα μικρά παιδιά θέλουν οικογενειακή θαλπωρή.

-Το αλκοόλ τυφλώνει. Τα σήματα που στέλνουν τα μάτια του μεθυσμένου  στον εγκέφαλο είναι αρκετά θολά και δυσκολεύεται ο οδηγός να κρίνει  αποστάσεις και ταχύτητες.

-Το αλκοόλ σού αφαιρεί τη λέξη ΑΓΑΠΗ…. γιατί κρατάς το τιμόνι χωρίς επίγνωση.

-Το αλκοόλ στην οδήγηση αν δεν σε σκοτώσει θα σε αφήσει ανίκανο για πάντα   Ένας γεροδεμένος ψηλός άνδρας  ήταν ο πατέρας μου. Τον βλέπετε τώρα.

Εκείνη την ώρα ο 17χρονος  μαθητής δεν άντεξε τη συγκίνηση κοιτάζοντας τον ανήμπορο ανάπηρο πατέρα του και έτρεξε και τον αγκάλιασε,  άσχετα με τα όποια  θετικά ή αρνητικά συναισθήματα τον διακατείχαν…

Μόλις τελείωσε ο μαθητής,  ο υπεύθυνος της τροχαίας κίνησης απευθύνθηκε στην όλη ομήγυρη, αλλά ειδικά στους μαθητές και είπε:

-Δεν  χρειάζεται να μιλήσω,  αγαπητά μου παιδιά, κυρίες και κύριοι  κι εγώ… Ο μαθητής Αλέξανδρος τα είπε όλα.

Να επισημάνω κι εγώ  αυτό που είπε ο συμμαθητής σας:

-Το  αλκοόλ και οδήγηση είναι αντίθετοι προορισμοί. Διαλέξτε προορισμό στη ζωή σας.

Σήμερα ο  Αλέξανδρος συνταξιούχος καθηγητής Χημείας  Πανεπιστημίου  της Ευρώπης  κατοικεί με την οικογένειά  του και τα υπόλοιπα αδέρφια του  στο χωριό όπου αναπαύονται οι γονείς τους.