Έχουνε ρίξει πολύ χαμηλά το επίπεδο τα αθηναϊκά κανάλια σε σημείο όπου αντί να σε ψυχαγωγούνε να σε εκνευρίζουνε και να σε στενοχωρούν! Αντί να βελτιώσουνε τα προγράμματά τους για να ανταγωνίζονται τη διαδικτυακή ενημέρωση και ψυχαγωγία, στην οποία ολοένα και στρέφεται ο κόσμος, αυτοί λες και βαλθήκανε να τα χρεοκοπήσουνε, να τα κλείσουνε.
Ποιος τους λέει δηλαδή ότι με αυτές τις βλακώδεις εκπομπές, θα κρατήσουν το τηλεθέαμον κοινό όπως ας πούμε τα σαρβάϊβορ, τις φάρμες, τα Μπιγκ Μπράδερ, τα παιχνίδια με τις βλακώδεις και ανούσιες ερωτήσεις που θα μπορούσανε να είχανε τουλάχιστο μια εκπαιδευτική, μια πνευματική και ψυχαγωγική σημασία με σωστές, έξυπνες και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που να μπορεί να συμμετέχει ευχάριστα το ευρύτερο κοινό απ’ όλα τα μορφωτικά στρώματα.
Λες, μωρέ θα κάτσω αναπαυτικά στον καναπέ μου να δω λίγη τηλεόραση, να περάσει η ώρα μου. Καθίζεις, πιάνεις το κομπιουτεράκι, πατάς το ένα κανάλι… μαγειρεύουνε! Να πεις ότι μαθαίνουνε οι νοικοκυρές κάτι μ’ αυτά τα αλλόκοτα φαγητά, μα απ’ όλες που έχω ρωτήσει επίτηδες για να δω, καμιά δε μου είπε ότι ναι έστω κάτι μαγειρεύω. Τότε γιατί προσηλώνεστε και τα παρακολουθείτε; Γιατί δεν έχομε κάτι άλλο να δούμε, γι αυτό. Απλά χαζεύομε.
Και αποβλακωνόσαστε δηλαδή! Πηγαίνεις παρακάτω, πατείς το άλλο κουμπί, μήπως δεις κάτι καλύτερο και τι βλέπεις; Τη Φάρμα! Ξανά πατείς το άλλο, ε, δεν μπορεί κάτι θα έχει αυτό. Εδώ όμως έχει το περιβόητο Σαρβάιβορ. Αμέσως πατείς το άλλο και τι να δεις, πάλι Σαρβάιβορ! Νομίζεις ότι είναι το ίδιο, μα όχι είναι άλλο. Δυο είναι προς το παρόν… Αν θέλεις τα βλέπεις. Εχουνε μεταξύ τους φαγωμάρες, αλλά πολιτισμένες, έχουνε ίντριγκες, κατηγορίες, αλλά με ωραία λόγια μεταξύ τους και άλλα. Πατάς το άλλο κουμπί, πάλι μαγειρέματα!
Πατάς το άλλο, η ελπίδα δε χάνεται, αλλά αντικρίζεις ένα πάνελ που αναπαράγει πάλι τα Σαρβάιβορ, εσύ τα ξαναβλέπεις αλλά με ωραία σχόλια και κουτσομπολιά. Πατάς το άλλο, παιχνίδι ερωτήσεων άλλα αντ’ άλλων. Χάνεις τον καιρό σου. Ποιος τραγουδάει το τάδε τραγούδι, ποιος ηθοποιός έπαιζε στο τάδε έργο, ενώ θα έπρεπε να έχουνε οι ερωτήσεις εκπαιδευτικό χαρακτήρα, να είναι έξυπνες να συμμετέχει το ευρύ κοινό και να ψυχαγωγείται συνάμα. Πού τέτοια νόηση.
Πατάς το τελευταίο κουμπί, γιατί εμείς εδώ οι αδικημένοι πιάνομε μόνο τα 8 κανάλια και πέφτεις πάνω σε διαφημίσεις. Περιμένεις μήπως το τελευταίο είναι και το τυχερό. Περιμένεις ένα ολόκληρο τέταρτο (φαίνεται πως εφτηνήσανε κι αυτές) αλλά μάταια. Έτυχε να μην έχει… μαγειρέματα, αλλά κάτι χειρότερο. Άλλο ένα πάνελ να δείχνει και να σχολιάζει τα Σαρβάιβορ… Πέρασε η ώρα μου μια χαρά!
Όμως, θα έπρεπε η τηλεόραση αφού έχει μπει στα σπίτια μας σαν καλός μουσαφίρης κι εμείς την υποδεχτήκαμε σαν καλοί νοικοκύρηδες, να μας φέρει κάτι καλό και ευχάριστο. Ο ρόλος της θα έπρεπε να είναι, εκτός την ενημέρωση, εκπαιδευτικός, κοινωνικός, ψυχαγωγικός κ.λπ. Να διαμορφώνει συνειδήσεις και όχι να τις παραμορφώνει. Θα μπορούσε να δείχνει το καλό παράδειγμα, στο ήθος, στην ανθρώπινη συμπεριφορά, στις καλές ανθρώπινες σχέσεις, να διαμορφώνει χαρακτήρες κ.λπ.
Επίσης, ενδιαφέροντα προγράμματα για όλους και όχι μόνο φτηνά για λίγους!