Toυ Μιχάλη Δερμιτζάκη*
Δεν πέρασαν πολλές ημέρες από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών και ο Τούρκος ηγέτης, Ρ. Τ. Ερντογάν, εξήγγειλε πομποδώς καινούργια εξάμηνη NAVTEX, για έρευνες, όμως, εντός των χωρικών υδάτων τής Τουρκίας.
Κάτω από διαφορετικές συνθήκες, η ενέργεια αυτή και το εύρος τού χρόνου ισχύος της (της NAVTEX) θα μπορούσαν, ίσως, και να εκληφθούν ως μια ειλικρινής απόδειξη καλής θελήσεως απέναντι στη χώρα μας! Ότι, επιτέλους, παρέχει απτά δείγματα συμμόρφωσής του στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας κι επιθυμεί πραγματικά την καλή γειτονία μας.
Αμ, δε!! Ο παμπόνηρος γείτονας για άλλη μια φορά, παίζει το παιχνίδι του σε βάρος μας. Γιατί η πρόσκαιρη αυτή απόσυρση του Ορούτς Ρέις από τις έρευνες στο Αιγαίο και την ελληνική Υφαλοκρηπίδα εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τους δικούς του σκοπούς. Να ρίξει στάχτη στα μάτια και να παραπλανήσει τη Διεθνή Κοινότητα και, κυρίως, την Ελλάδα. Μπλοφάρει, δηλαδή, με τις πλάτες, όμως, και την απροσχημάτιστη κάλυψη της Γερμανίας, “φίλης”, κατά τα άλλα, και εταίρου μας στην Ε.Ε. .
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο, πως της εξαγγελίας Ερντογάν για απόσυρση του ερευνητικού του σκάφους στα ενδότερα των τουρκικών υδάτων προηγήθηκε μακρά τηλεφωνική συνομιλία του με τη Γερμανίδα Καγκελάριο!
Ούτε, όμως, είναι τυχαίο πως ΚΑΙ ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών, Χ. Μάας, αμέσως μετά από τη συνομιλία των παραπάνω ηγετών (Μέρκελ – Ερντογάν) , έσπευσε να απορρίψει το αίτημα της χώρας μας να επιβάλει η Γερμανία εμπάργκο στην πώληση οπλικών συστημάτων στην Τουρκία!
Να, λοιπόν, πώς εξηγείται η προσωρινή απόσυρση του ερευνητικού της πλοίου απ’ το Αιγαίο.
Η τουρκική διπλωματία και η γερμανοτουρκική φιλία έδρεψαν εύχυμους – ίσαμε σήμερα, τουλάχιστον – καρπούς σε βάρος τής Ελλάδας! Όσο για το μέλλον, ο καιρός θα δείξει, αν και δεν προμηνύεται ευοίωνο.
Ο Τούρκος ηγέτης, όμως, και οι συνεργάτες του δεν ξεχνούν τα χούγια τους. Παράλληλα με την απόσυρση, συνεχίζουν τις προκλήσεις τους και από αέρος πάνω απ’ τα νησιά μας, ενώ, αντί να σιωπήσουν αιδημόνως για την κατασκοπεία, που διενεργούσαν, υπέρ τής χώρας τους οι δύο συλληφθέντες μουσουλμάνοι, Έλληνες, όμως, υπήκοοι, απειλούν να συλλάβουν, χωρίς λόγο, τον Έλληνα Πρόξενο στη Σμύρνη!
Οι άνθρωποι αυτοί δεν παίζονται με τίποτα, αντίθετα, μάλιστα, “φωνάζουν σαν τον κλέφτη, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης” . Και, ύστερα, έχουν την αξίωση να τους πάρει στα σοβαρά η Διεθνής Κοινότητα !!
Με αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα, με την Τουρκία να το παίζει ξαφνικά … ειρηνοποιός στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (!) και να μας καλεί σ’ έναν σοβαρό, υποτίθεται, διάλογο -χωρίς, όμως, προϋποθέσεις- και με τα τουρκικά μαχητικά να γαζώνουν κάθε μέρα του ελληνικούς αιθέρες, τίθεται, πλέον, το ερώτημα: η Ελλάδα θα ανταποκριθεί ή όχι στην πρόσκληση των Τούρκων για διάλογο;
Προτού απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, θα ήταν σκόπιμη μια σύντομη αναδρομή στην Άνοιξη του -όχι και τόσο μακρινού- έτους 2004. Τότε, που, με Πρόεδρο της μαρτυρικής Κύπρου τον, αείμνηστο πια, Τάσσο Παπαδόπουλο, κλήθηκε ο Κυπριακός λαός ν’ απαντήσει, μέσω Δημοψηφίσματος, αν αποδέχεται ή όχι το περιλάλητο “Σχέδιο Ανάν” !
Λίγες ημέρες πριν από το Δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 24.04.2004, ο Πρόεδρος ζήτησε ανοικτά και θαρραλέα από τον λαό να το καταψηφίσει, γιατί γνώριζε τις ολέθριες συνέπειες που θα είχε για το μέλλον τής Κύπρου η τυχόν αποδοχή του. Και τη γνώση του αυτή δεν την κράτησε μυστική απ’ τον λαό του. “Παρέλαβα Κράτος, δεν θα παραδώσω Κοινότητα” κατήγγειλε στο διάγγελμά του, έμφορτος αγωνίας και συγκίνησης, ο ίδιος !!
Για την Ιστορία, θα θυμίσουμε πως το “Σχέδιο Ανάν” καταψηφίστηκε τότε από το 76% των Ελληνοκυπρίων !!
Με τη στάση του αυτή, ο Τάσσος Παπαδόπουλος εφάρμοσε καταλεπτώς τον Όρκο των αρχαίων Αθηναίων Εφήβων “ … ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά … την δε Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω … “ και τίμησε στο διηνεκές την Κύπρο, την Ιστορία του και το Αξίωμά του !!
Στο ερώτημα, λοιπόν, που τέθηκε παραπάνω, η απάντηση έρχεται αυθόρμητα και είναι αυτονόητη. Δεν θα βρεθεί -ούτε και διανοούμαστε οι Έλληνες πως θα υπάρξει ποτέ- ελληνική Κυβέρνηση και Έλληνας Πρωθυπουργός, που θα υποκύψουν σε απειλές κι εκβιασμούς τού οιουδήποτε ιερόσυλου εισβολέα και του όποιου πάτρωνά του, όσο ισχυρός κι αν είναι, ούτε και θα παραδώσουν ποτέ αμαχητί έστω και μια ίντσα πατρώας Γης ή πατρίου δικαιώματος.
Και, βέβαια, ΝΑΙ !! Θα πάμε στον διάλογο, αφού τον ζητούν οι γείτονες, γιατί δεν πρέπει να μην πάμε. Θα πάμε, γιατί ο συνομιλητής μας είναι και γείτονάς μας και το δ ί κ α ι ο ήταν και είναι με το μέρος μας. Γιατί, τέλος, ΔΕΝ φοβόμαστε ούτε τον διάλογο ούτε και τον γείτονα. Διότι γνωρίζει πως οι Έλληνες δεν έχουμε υπεροπλία μόνο στην ψυχή αλλά και στα μέσα, ώστε νικηφόρα να τον αντιμετωπίσουμε στο μέτωπο, αν -και όταν- χρειαστεί!
Θα πρέπει, όμως, πρώτα, να έχουμε καλά προετοιμάσει την ατζέντα αυτού τού διαλόγου, με το μοναδικό θέμα συζήτησης την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και των Θαλάσσιων Ζωνών μας, στη βάση τού Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου τής Θάλασσας. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο!
ΌΧΙ διάλογος, λοιπόν, με τους όρους που θέτουν και αξιώνουν επίμονα οι Τούρκοι, με τις ευλογίες και μερικών εταίρων μας στην Ε.Ε. . Σε περίπτωση δε αδιεξόδου, άμεση προσφυγή στη Χάγη, όπως επιβάλλουν οι κανόνες των διεθνών θεσμίων.
Πριν να ξεκινήσει όμως, ο διάλογος, καλά θα κάνουν να θυμούνται όλοι τους, ιδίως δε οι γείτονες, πως : η Ελλάδα είναι κράτος δομημένο και όχι “ξέφραγο αμπέλι” , έρμαιο στις άνομες ορέξεις τρίτων και οι Έλληνες (είμαστε) οι πολίτες του και οι πιστοί θεματοφύλακες των πατρίων και οσίων μας και όχι δουλοπάροικοι των όποιων αλλογενών φεουδαρχών ή όσων όψιμα αποφάσισαν να το παίξουν φεουδάρχες!