Η αλματώδης βιομηχανική ανάπτυξη που έγινε τα τελευταία χρόνια στον πλανήτη μας, μπορεί να βελτίωσε σημαντικά το βιοτικό επίπεδο του ανθρώπου, αλλά ταυτόχρονα αύξησε τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα να αλλάξει το κλίμα, το οποίο δυστυχώς προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί τεράστια προβλήματα, όπως καύσωνες, πλημμύρες, κατολισθήσεις και πολλά άλλα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα.
Η κλιματική αλλαγή λοιπόν δεν ήρθε από τον ουρανό, αλλά οφείλεται σε ανθρώπινες ενέργειες, όπως είναι η υπερβολική χρήση των υγρών και στερεών καυσίμων, η καταστροφή του πρασίνου και πολλές άλλες, οι οποίες μόλυναν το φυσικό περιβάλλον.
Η παραγωγή για παράδειγμα ηλεκτρικής ενέργειας με υγρά και στερεά καύσιμα βοηθούν στην εξυπηρέτηση των αναγκών του ανθρώπου, αλλά ταυτόχρονα εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες καυσαερίων, τα οποία μολύνουν τη φύση. Για την αντιμετώπιση λοιπόν του προβλήματος οι Κυβερνήσεις οφείλουν, να στραφούν σε άλλες μη ρυπογόνες πηγές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως είναι η ηλιακή, η αιολική ακόμη και των υδάτων, ώστε να μειωθούν οι ρύποι που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα. Η χώρα μας όπως και αρκετές άλλες χώρες έχουν το προνόμιο, να έχουν μεγάλη ηλιοφάνεια και ισχυρούς ανέμους και μπορούν, να παράγουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, για να καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο μέρος των αναγκών τους.
Επίσης η υπερβολική χρήση του αυτοκινήτου που ακόμη και για μετακινήσεις λίγων μέτρων χρησιμοποιούμε το Ι.Χ αυτοκίνητο ή άλλο μηχανοκίνητο μέσο, που σιγά, σιγά μπορεί ακόμη και να ξεχάσουμε, να περπατούμε. Το αυτοκίνητο όμως το οποίο κινείται με υγρά καύσιμα εκπέμπει μεγάλες ποσότητες καυσαερίων, τα οποία μολύνουν το φυσικό περιβάλλον. Ο άνθρωπος λοιπόν με τη σημερινή τεχνολογία και τεχνογνωσία που διαθέτει, μπορεί να κατασκευάσει μηχανοκίνητα μέσα, τα οποία θα εκπέμπουν λιγότερους ρύπους, που να μολύνουν πολύ λιγότερο την ατμόσφαιρα.
Άλλη αιτία που προκαλεί μεγάλη καταστροφή στη φύση, είναι η απεριόριστη χρήση των πλαστικών, τα οποία δε μολύνουν μόνο την ατμόσφαιρα, αλλά και τις θάλασσες, στις οποίες σε μεγάλο βαθμό καταλήγουν και καταστρέφουν ακόμη και το ζωικό τους κεφάλαιο και πρέπει τουλάχιστον τα πλαστικά μιας χρήσης, να αντικατασταθούν με κάποιο άλλο οικολογικό προϊόν. Επίσης οι πυρκαγιές που γίνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας, μειώνουν το πράσινο, το οποίο είναι η κύρια πηγή παραγωγής οξυγόνου και χωρίς το οξυγόνο δε μπορεί, να υπάρχει ζωή.
Μεγάλη συμμετοχή στη μόλυνση του περιβάλλοντος έχει και το κάπνισμα, αφού αν υποθέσουμε ότι από τα επτά δις άνθρωποι που ζούνε στη γη, καπνίζει μόνο το ένα δις και ο κάθε ένας καπνίζει κατά μέσο όρο δέκα τσιγάρα την ημέρα, σημαίνει ότι καπνίζουν δέκα δις τσιγάρα την ημέρα, τριακόσια δις το μήνα και 3,6 τρις τσιγάρα το χρόνο και αν η κατανάλωση είναι διπλάσια, τότε ξεπερνά τα επτά τρις τσιγάρα ετησίως.
Για να κατανοήσουμε το πρόβλημα που δημιουργείται στη φύση από το κάπνισμα, δεν έχουμε παρά να συγκρίνουμε το γεγονός, ότι αν σε ένα κλειστό χώρο που καπνίζουν μερικοί και κάποιοι άλλοι δεν καπνίζουν, τότε οι μη καπνιστές υφίστανται τις συνέπειες του καπνίσματος, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη φύση, η οποία γίνεται ένας παθητικός καπνιστής.
Επίσης το πέταγμα μιας αναμμένης γόπας τσιγάρου μπορεί, να προκαλέσει πυρκαγιά και να καεί ένα ολόκληρο δάσος, ενώ όταν πετιέται στο έδαφος δηλητηριάζει το περιβάλλον.
Οι ευθύνες λοιπόν για την καταστροφή του περιβάλλοντος δεν ανήκουν μόνο στις Κυβερνήσεις, αλλά και στους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι δε σέβονται τη φύση και προκαλούν συνεχώς προβλήματα σε βάρος της, η οποία δε βιάζεται, αλλά περιμένει υπομονετικά και έρχεται ο χρόνος, που τιμωρεί αυστηρά τους παραβάτες της.
* O Ξηρουχάκης Ιωάννης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ