Η Παγκόσμια Κοινότητα έχει μείνει εμβρόντητη από τη διαρκώς εντεινόμενη, εξωπραγματική και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά τής γείτονος Τουρκίας. Μια συμπεριφορά, που απέχει παρασάγγας από τη διεθνή νομιμότητα, τα διπλωματικά ήθη και τα έθη κρατών και λαών πολιτισμένων. Η Τουρκία τού 21ου αιώνα έχει γυρίσει αιώνες πίσω κι έχει καταστεί διεθνής ταραξίας και παγκόσμιος πειρατής!
Απειλεί την Ελλάδα διαρκώς με πόλεμο · διεκδικεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα ανεξάρτητων κρατών – μελών τής Ε.Ε., δηλαδή τα εδάφη και τον πλούτο της ίδιας της Ευρώπης (!) · καταπατά και αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις · παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της · προβαίνει στην παράνομη κατάληψη ξένων εδαφών · υποκινεί την εξέγερση λαών · επιτίθεται δημόσια κατά ξένων ηγετών · υποθάλπει τους τρομοκράτες και τους εξωθεί σε επιθέσεις κατά ξένων κρατών και εκπατρίζει λαούς απ’ τις εστίες τους (!!) · εκβιάζει και απειλεί τους λαούς της Ευρώπης και της Δύσης, με εργαλείο τα εκατομμύρια των μεταναστών και τζιχαντιστών, που φιλοξενεί μονίμως στα εδάφη της!!
Απαριθμήθηκαν εδώ ελάχιστες, μόνον, από τις μύριες όσες δυσώδεις κι απεχθείς προκλήσεις της Τουρκίας και του αδίστακτου ηγέτη της -κατ’ επίφαση, και μόνο, χώρας δημοκρατικής- η οποία, δυστυχώς για την παγκόσμια κοινότητα, αποτελεί και μέλος Διεθνών Οργανισμών (Ο.Η.Ε., ΝΑΤΟ κ.τ.λ.)- και φιλοδοξεί να καταστεί κράτος-μέλος της Ευρώπης! Βέβαια, όσο γι’ αυτό, η Ελλάδα θα πει τον τελευταίο λόγο της για την ευρωπαϊκή προοπτική τής γείτονος, όταν θα έλθει η ώρα, με το βέτο ανά χείρας! Και τότε θα αντιληφθεί η Τουρκία πως ήταν μέγα λάθος της να τα βάλει ανοιχτά με την Ευρώπη, τους ηγέτες και τα κράτη-μέλη της!
Οι κακουργίες όμως, και οι προκλήσεις τής Τουρκίας ελάχιστα φαίνεται να συγκινούν ή -και το χειρότερο- αφήνουν αδιάφορα μερικά πολιτικά σαλόνια τής Ευρώπης και τους -μοιραίους για το μέλλον της- ηγήτορές της. Γιατί οι άρχοντες αυτοί, στην πλειονότητά τους, και με προεξάρχουσα τη Γερμανίδα Καγκελάριο, αδιαφορούν εμφαντικά, μπρος στα συμφέροντά τους, για τις πολιτικές θηριωδίες τού Ερντογάν και για τα όσα τού καταλογίζει η Αντιπολίτευση της χώρας του, ότι, δηλαδή, παρακολουθούνται τα τηλέφωνά τους, κινδυνεύει η ζωή τους και καταλύεται η Δημοκρατία στην Τουρκία, ενώ για τον ίδιο πέρα βρέχει – κάνει πως δεν ακούει!!
Γιατί λησμονούν πως η Τουρκία, μόλις δύο μέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, διεκδικεί προκλητικά 152 (!!!) νησιά μας, με το Καστελλόριζο και τα πετρέλαια της Ελλάδας, χώρας-μέλους τής Ευρώπης, κι αδιαφορούν επιδεικτικά γι’ αυτό! Γιατί, τέλος, οι ίδιοι, αυτοί, εταίροι μας κωφεύουν στις απεγνωσμένες καταγγελίες Ελλήνων και Ευρωπαίων Αξιωματούχων πως η Τουρκία αποτελεί ΔΙΑΡΚΗ ΑΠΕΙΛΗ για την Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο και την διεθνή ειρήνη και, πως όσο αποφεύγει (η Ευρώπη) να της τραβήξει τα ηνία, οι στρατοκράτες της καθίστανται όλο και πιο αδίστακτοι και πολεμοχαρείς!
Παρ’ όλ’ αυτά, η Ευρώπη αποδείχθηκε, γι’ άλλη μια φορά, κατώτερη των περιστάσεων – δε στάθηκε στο ύψος της. Δεν επέβαλε, ως όφειλε, το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα.
Δεν επέβαλε το εμπάργκο όπλων και τις κυρώσεις εκείνες -τραπεζικές, οικονομικές, εμπορικές και άλλες- που ζητούσαν η Ελλάδα κι αρκετές χώρες της Ένωσης, που θα γονάτιζαν την Τουρκία και τον επηρμένο ηγέτη της! Αντίθετα, τους χαϊδολόγησε, με τις ασήμαντες, αβλαβείς και άνευ βαρέος αντικρύσματος κυρώσεις, που επέβαλε μόνο σε άτομα κι όχι σε φορείς – θεσμικούς κι εταιρικούς! Τάχθηκε, δηλαδή, με το μέρος ενός παγκόσμιου πειρατή, που, με θράσος, επικαλείται κι επιβάλλει “το δίκαιο του ισχυρού” εκεί που τον συμφέρει!
Με άλλα λόγια, η Ευρώπη το έπαιξε, γι’ άλλη μια φορά, σε διπλό ταμπλό: “και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ”. Και με την Ελλάδα και με τον Ερντογάν. Φαίνεται, μάλλον, ότι ξέχασαν -και τούς το υπενθυμίζουμε με έμφαση αυτό- πως “δύο καρπούζια δε χωρούν σε μία μασχάλη” . Δεν έχουν, επιτέλους, οι εταίροι μας το δικαίωμα, όποιοι κι αν είναι αυτοί, να παρέχουν προστασία κι ασυλία στον θύτη και ν’ αγνοούν προκλητικά το αιμάσσον θύμα του ούτε, όμως, και να βάζουν και τους δύο στην ίδια ζυγαριά. Γιατί, με τη στάση τους αυτή, και, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα μικροσυμφέροντά τους, πριονίζουν και υποσκάπτουν τα θεμέλια της ίδιας της Ένωσης, του εξαίσιου, αυτού, μεγαλουργήματος! Γι’ αυτό και η Ιστορία θα είναι αμείλικτη μαζί τους, αν συνεχίσουν την ίδια τακτική!
Απ’ ό,τι, όμως, φαίνεται, αυτό που δεν κατάφερε -ή, καλύτερα, δε θέλησε να κάνει- ούτε η τελευταία Σύνοδος Κορυφής, των Ευρωπαίων ηγετών, δηλαδή, να συνετίσει την Τουρκία για την προκλητική και πειρατική τακτική της εναντίον της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ανατολικής Μεσογείου, είναι ενδεχόμενο να το καταφέρουν οι Η.Π.Α., για δικούς τους λόγους. Να την τιμωρήσουν για την προμήθεια των ρωσικών πυραύλων S – 400, με το αμερικανικό Κογκρέσο να έχει ήδη αποφασίσει βαρύτατες κυρώσεις εναντίον της!
Στην ευχέρεια, λοιπόν, του νέου Προέδρου εναπόκειται η εκτέλεση της απόφασης αυτής. Δεν είναι, όμως, τυχαίο ότι ο κ. Τζο Μπάιντεν, αμέσως μετά την εκλογή του, ανέλαβε κατ’ επανάληψη τη δέσμευση “να κλείσουμε τις πληγές”. Και δεν εννοούσε, βέβαια, να κλείσει πληγές μόνο στη χώρα του! Στους Έλληνες μένει τώρα να του υπενθυμίσουμε τη συμβουλή του Ομήρου “ άμ’ έπος άμ’ έργον ”. Για να διασφαλισθεί, επιτέλους, όσο γίνεται πιο γρήγορα η διεθνής ειρήνη και ομαλότητα!
* Ο Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης είναι δικηγόρος επί τιμή