Κύριε Διευθυντή,
Στο φύλλο της 12-10-2021 της έγκριτης εφημερίδας σας δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο “Ζιβάγκο… να πάρεις“ στο οποίο ο αρθρογράφος του ασχολείται για μια ακόμη φορά με τον Αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλλον υποτιμητικά.
Αναφέρει για παράδειγμα ότι προσπάθησε στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης να μιμηθεί σε πολλά σημεία του λόγου του τον Ανδρέα Παπανδρέου, όπως για παράδειγμα “να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα”, καθώς επίσης ότι στα χρώματα της κομματικής σημαίας προστέθηκε στα κόκκινο και μωβ και το πράσινο το οποίο είναι σήμα κατατεθέν του ΠΑΣΟΚ, με σκοπό να διεισδύσει στον πολιτικό του χώρο.
Η αναφορά βέβαια του ονόματος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μάλλον καλό του κάνει παρά κακό, διότι από ξεχασμένος που είναι από τα περισσότερα αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης, τα οποία δεν αναφέρουν σχεδόν καθόλου το όνομα του, ξαφνικά από την αφάνεια έρχεται στην επιφάνεια.
Αυτό όμως δείχνει και κάτι άλλο, δηλαδή ότι η παρουσία του φαίνεται ότι ενοχλεί και αφού ενοχλεί σημαίνει ότι υπάρχει, γιατί το δέντρο που έχει καρπούς αυτό πετροβολάνε, ενώ αυτό που δεν έχει δεν το κοιτάζει κανένας. Αλλά ακόμη όμως και όταν γίνεται αρνητική κριτική σε οποιονδήποτε, αυτό αποτελεί διαφήμιση και μάλιστα χωρίς κανένα κόστος, αφού γίνεται θέμα συζήτησης.
Πού υπάρχει όμως το μεμπτόν, το παράλογο και το παράδοξο ένας πολιτικός του αριστερού χώρου να προσπαθεί να αντλήσει δυνάμεις από άλλον πολιτικό χώρο με σοσιαλιστικές προκαταβολές, γιατί ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην πράξη, τα βαφτιστικά τους ονόματα Ριζοσπαστική Αριστερά και Σοσιαλιστικό Κίνημα, βρίσκονται πολιτικά πιο κοντά από ό,τι με τον συντηρητικό χώρο.
Παράλογο λοιπόν και παράδοξο μπορεί να θεωρηθεί η προσέγγιση της σημερινής κυβέρνησης με τον πολιτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο πολέμησε πολιτικά τα προηγούμενα χρόνια με όλα τα μέσα, προκειμένου να κερδίσει την εξουσία.
Αξίζει να θυμηθούμε τα γεγονότα του όχι και τόσο μακριά 1989, που το συντηρητικό κόμμα συνεργάστηκε ακόμη και με το Κ Κ Ε για να σχηματίσει πλειοψηφία στη Βουλή και να στείλει τον πρώην Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου σε Ειδικό Δικαστήριο και σήμερα χρησιμοποιεί σε καίριες θέσεις δεκάδες στελέχη προερχόμενα από τον πολιτικό του χώρο. Αυτό βέβαια δεν θεωρείται ότι είναι κατ΄ανάγκη κακό, αλλά όταν δύο κάνουν το ίδιο πράγμα, πρέπει να αντιμετωπίζονται τουλάχιστον εξίσου και όχι να ασκείται αυστηρή κριτική για τον ένα και ο άλλος να μένει στο απυρόβλητο.
Η κριτική λοιπόν πρέπει να γίνεται το ίδιο σε όλους, γιατί όλοι κάνουν το ίδιο πράγμα, δηλαδή προσπαθούν να εισχωρήσουν σε οποιονδήποτε άλλο πολιτικό χώρο, προκειμένου να έχουν πολιτικά οφέλη, για να κατακτήσουν την εξουσία, διαφορετικά είναι σαν να δείχνεις ένα δέντρο και να κρύβεις το δάσος.
Τέλος τους πολίτες δεν τους απασχολεί αν κάποιος πολιτικός μιμείται κάποιον άλλο, γιατί ο κάθε ένας, ότι και να κάνει είναι ο εαυτός του, ούτε η ενδυματολογική του εμφάνιση καθώς και τα χρώματα των κομματικών σημαιών, αλλά η χιονοστιβάδα των προβλημάτων τα οποία ορθώνονται καθημερινά μπροστά τους και αδυνατούν να τα αντιμετωπίσουν.
* O Ξηρουχάκης Ιωάννης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ