Η απόφαση της κυβέρνησης του Ερντογάν να αποσυρθεί η χώρα του από την Διεθνή Σύμβαση Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, θέτει σε κίνδυνο την προστασία και τα θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών στην Τουρκία.
Οι Γυναίκες κάθε ηλικίας, ιδιαίτερα σε χώρες που καταστρατηγούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχουν ανάγκη, δικαιούνται και αξίζουν, ενισχυμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας!!!
Η Ευρώπη έχει χρέος να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις περιφρούρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη γείτονα χώρα και ιδιαίτερα των γυναικών.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς αναφέρει η συγκεκριμένη σύμβαση.
H Διεθνής Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ψηφίστηκε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης το 2011, που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη!
Όπως γνωρίζουμε, το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ο παλαιότερος Ευρωπαϊκός πολιτικός Οργανισμός και έχει ως αποστολή την επεξεργασία και υιοθέτηση κανόνων και προτύπων, καθώς και την παρακολούθηση της τήρησής τους, επί τη βάσει κοινών αξιών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Δημοκρατίας, και Κράτους Δικαίου.
Αναγνωρίζει, λοιπόν το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι, η ύπαρξη νόμιμης και πραγματικής ισότητας ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες αποτελεί βασικό στοιχείο για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, αλλά και ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί απόδειξη των ιστορικά άνισων σχέσεων ισχύος ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες, που οδήγησαν στην κυριαρχία και τη διάκριση κατά των γυναικών από τους άνδρες και την αποτροπή της πλήρους προώθησης των γυναικών.
Επικυρώνει δε, τη δομική φύση της βίας κατά των γυναικών ως βία με βάση το φύλο και ότι η βία κατά των γυναικών είναι ένας από τους κρίσιμους κοινωνικούς μηχανισμούς με τον οποίο οι γυναίκες αναγκάζονται να βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση σε σύγκριση με τους άνδρες.
Διαπιστώνει ότι, οι γυναίκες και τα κορίτσια εκτίθενται συχνά σε σοβαρές μορφές βίας όπως η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση, ο βιασμός, ο αναγκαστικός γάμος, εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα της επονομαζόμενης «τιμής», τα οποία αποτελούν σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών και σοβαρό εμπόδιο για την επίτευξη της ισότητας ανάμεσα στα μέλη μιας κοινωνίας.
Η σύμβαση της Κωνσταντινούπολης στοχεύει, τελικά, στην δημιουργία μιας Ευρώπης χωρίς βία κατά των γυναικών, αφού οι γυναίκες και τα κορίτσια εκτίθενται σε υψηλότερο κίνδυνο βίας με βάση το φύλο από ότι οι άνδρες, αλλά και χωρίς ενδοοικογενειακή βία συνολικά, αφού αναγνωρίζει ότι όλα τα μέλη(άνδρες γυναίκες παιδιά) σε μια οικογένεια, μπορεί να είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Σε ό,τι δε αφορά στα παιδιά, είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη και όταν είναι μάρτυρες βίας στην οικογένεια!
Πρόκειται για το πρώτο ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και κακοποίησης, το οποίο αποτελεί ένα σημαντικότατο βήμα στην προσπάθεια του Συμβουλίου της Ευρώπης να εξασφαλίσει τον σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών. Η ενδοοικογενειακή βία και η βία κατά των γυναικών, σε όλες τις μορφές της (λεκτική, σωματική και ψυχολογική), αποτελεί ακραία έκφραση κυριαρχίας ανάμεσα στα φύλα και έχει αναδειχθεί στην Ευρώπη ως κεντρικό θέμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μεταξύ άλλων, η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο (Κεφάλαιο VII – Μετανάστευση και άσυλο, Άρθρα 59, 60, 61) σε γυναίκες μετανάστριες και αιτούσες άσυλο που αντιμετωπίζουν έμφυλη βία. Είναι η πρώτη φορά που η έμφυλη δίωξη αναφέρεται ρητά σε διεθνή σύμβαση, καθιερώνοντας την υποχρέωση αναγνώρισης της έμφυλης βίας κατά των γυναικών ως μορφή δίωξης σύμφωνα με τη Σύμβασης της Γενεύης περί του Καθεστώτος των Προσφύγων (1951), και διασφαλίζοντας την υιοθέτηση της ερμηνείας που λαμβάνει υπόψη της έμφυλα ζητήματα κατά την αναγνώριση του προσφυγικού καθεστώτος.
Σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις των μερών του Συμβουλίου με την επικύρωση της σύμβασης, σύμφωνα με το Άρθρο 4 που αναφέρεται στα Θεμελιώδη δικαιώματα, ισότητα και μη διάκριση:
έχουν χρέος να λάβουν τα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να προωθούν και να προστατεύουν το δικαίωμα όλων, ιδιαίτερα των γυναικών, να ζουν χωρίς βία τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό επίπεδο.
Καταδικάζουν όλες τις μορφές διάκρισης κατά των γυναικών και λαμβάνουν, χωρίς καθυστέρηση, τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να τις αποτρέψουν, συγκεκριμένα:
- ενσωματώνοντας στο εθνικό τους σύνταγμα ή άλλη κατάλληλη νομοθεσία την αρχή της ισότητας ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες και διασφαλίζοντας την πρακτική εφαρμογή της αρχής αυτής,
- απαγορεύοντας τις διακρίσεις κατά των γυναικών, περιλαμβάνοντας και τη χρήση κυρώσεων, όπου χρειάζεται,
- καταργώντας νόμους και πρακτικές που μεροληπτούν κατά των γυναικών.
Αυτήν την σπουδαία Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία, τραγική ειρωνεία!!! είναι γνωστή και ως «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», που υποχρεώνει τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να καταβάλλουν προσπάθειες για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, η Τουρκία, χώρα στην οποία τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όχι μόνο καταστρατηγούνται αλλά λεηλατούνται, πήρε απόφαση να μην υλοποιήσει!!
* Η Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη είναι πρ. βουλευτής & νομάρχης Ηρακλείου, μέλος Επιτροπής Ισότητας της Κ.Ε.Δ Ελλάδας