Η παγκόσμια επικρατούσα ανησυχία σχετικά με την πανδημία, σύντομα θα καταλαγιάσει, αν όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη γη, ενστερνιστούν με προθυμία, θερμή Υπακοή και βαθύτατη πίστη τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων και τις κυβερνητικές αποφάσεις-οδηγίες.
Όλοι, μά όλοι, επιβάλλεται να βάλλουν στο λεξιλόγιό τους τις λέξεις, που σε αυτήν τη χρονική περίοδο, έχουν τη μέγιστη αξία:
Ενσυναίσθηση – Δικαίωμα – Υποχρέωση.
Το δικαίωμα είτε ηθικό είτε νομικό γεννά ευθύνη. Ευθύνη απέναντι στο άτομο και απέναντι στο Σύνολο. Έχει ο καθένας το δικαίωμα να διαφωνεί με το Σύνολο.
Έχει όμως υποχρέωση, με την έννοια της ηθικής επιταγής, να σέβεται το δικαίωμα του Συνόλου. Και στην προκειμένη περίπτωση είναι η μη μετάδοση του ιού.
Αυτό γεννά την ενσυναίσθηση, δηλαδή την αρετή να συμπαραστέκεται με όποιονδήποτε τρόπο, ηθικά, συναισθηματικά, πρακτικά, δίπλα στον άλλο.
Η υποχρέωση της υπακοής, στις συστάσεις των ειδικών και στα κελεύσματα και στις προσταγές του Κράτους στο οποίο ανήκουν.
Αν προσπαθεί ο καθένας να δώσει, εξ ιδίων, συμβουλές ή συστάσεις δεν έχει αξία, γιατί ίσως να μην διαθέτεις τις ειδικές απαιτουμενες γνώσεις.
Το δικαίωμα και η υποχρέωση επιτάσσουην την κοινή λογική να σέβεσαι τον άλλο και τούτο μαρτυρείται από μια αρετή που πρέπει να κοσμεί τον άνθρωπο: Η Ενσυναίσθηση…