Η Ανάπτυξη της Χώρας, η Οικονομική σταθερότητα, η Δημοσιονομική πειθαρχία, με παράλληλη καταπολέμηση του «τέρατος» του πληθωρισμού και τη μείωση του Δημόσιου χρέους, καθώς και του ελλείμματος της Κεντρικής Κυβέρνησης, αποτελούν διαρκείς κοινούς Εθνικούς στόχους.
Ο κοινός βέβαια αυτός στόχος δεν καταργεί με κανένα τρόπο τις ιδεολογίες ούτε οδηγεί στο «τέλος της ιστορίας», όπως θεωρεί ο Ιάπωνας Φουτσιγιάμα.
Αντίθετα οι ιδεολογίες, Σοσιαλδημοκρατία η Νεοφιλελευθερισμός δοκιμάζονται γιατί καλούνται να εκθέσουν το πρόγραμμά τους, με το οποίο φιλοδοξούν να φθάσουν στον ζητούμενο κοινό τερματισμό, αποκαλύπτοντας σε ποιων τις «πλάτες» θα επιρρίψουν το κόστος που απαιτείται, αγωνιζόμενες, ποαράλληλα,όπως διακηρύσσουν να μετατρέψουν το κράτος σε στρατηγείο Ανάπτυξης με Κοινωνική Συνοχή, Εργασιακή Γαλήνη, Μείωση των Κρατικών Δαπανών και Αύξηση του Οφέλους του Κοινωνικού συνόλου, με, όσο γίνεται, δίκαιη κατανομή των επιβαρύνσεων.
Ο δύσκολος αυτός χειρισμός, υπαγορεύεται από την προσπάθεια κάλυψης της μεγάλης διαφοράς που μας χώριζε από τους πλούσιους Ευρωπαίους εταίρους, και ξεδιπλώνει δημόσια την ιδιαιτερότητα κάθε ιδεολογίας.
Η διαχρονική όμως επιτυχία του μεγάλου αυτού στόχου έχει μια κρίσιμη προϋπόθεση. Την αναδιοργάνωση τψν τοπικών Κοινωνιών σε “Σώμα Ενεργών πολιτών».
Καμιά πρόοδος δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν οι ίδιες τοπικές κοινωνίες δεν κάνουν βίωμά τους και δεν αφομοιώσουν τη σύγχρονη λογική της Ανάπτυξης του τόπου τους και τις αναγκαίες ΑΛΛΑΓΕΣ που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ζούμε την Κοινωνία της Πληροφορίας και η τοπική κοινωνία πρέπει το συντομότερο να προσαρμοσθεί σε αυτήν.
Άλλως, η τοπική κοινωνία μπορεί από συντηρητισμό, που προκύπτει από την άγνοια και το φόβο του καινούργιου, να αντιδράσει στις αλλαγές που επιτελούνται και κτυπώντας στα «τυφλά», να ακυρώσει τις εξελίξεις, επιστρέφοντας τη χώρα στο παρελθόν.
Υπάρχει λοιπόν ανάγκη για ανασυγκρότηση της τοπικής κοινωνίας σε «σώμα ενεργών πολιτών» με γνώση, άποψη για τα πολιτικά δρώμενα, καθώς και όραμα αλλά και συγκεκριμένη δράση, προσαρμοσμένη όμως στα σύγχρονα δεδομένα.
Η οργάνωση της τοπικής κοινωνίας πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση της μείωσης του κόστους που απαιτείται για τη σύγκλιση της οικονομίας μας και της μεγιστοποίησης των ωφελημάτων της από την εφαρμογή της πολιτικής, χωρίς να θίγεται, αλλά αντίθετα να προωθείται, ο κύριος στόχος που είναι η Περιφερειακή Ανάπτυξη.
Αυτονόητα προκύπτει η ανάγκη ύπαρξης νέου πλέγματος δημιουργικών σχέσεων μεταξύ Κεντρικής Εξουσίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Άλλωστε δεν υπάρχει ή δεν πρέπει καλύτερα να υπάρχει ανταγωνιστικότητα Κεντρικής και Τοπικής εξουσίας, για τους παρακάτω λόγους:
1Το Κράτος από τη φύση του είναι δύσκαμπτο. Ενώ οι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν ευελιξία προσαρμογής στις αέναα μεταβαλλόμενες συνθήκες.
2Το σύγχρονο Κράτος μετασχηματίζεται σε επιτελικό όργανο χάραξης Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής. Άρα το μεγάλο βάρος, της διαχείρισης των βασικών προγραμμάτων οργάνωσης και ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών, αναλαμβάνεται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. 1ου και 2ου βαθμού.
3Οι νέοι θεσμοί οργάνωσης και ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας δεν αναπαράγουν τα ελαττώματα και τις αγκυλώσεις του συγκεντρωτικού κράτους (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα)
4Η Ε.Ε ευνοεί την Περιφερειακή Ανάπτυξη, άρα η οργάνωση των τοπικών κοινωνιών, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματα και τις ανάγκες τους, δρώντας ταχύτατα και αποτελεσματικά μπορούν να μεγιστοποιήσουν και να αξιοποιήσουν τους διατιθέμενους πόρους και να τους κατευθύνουν προς την περιφέρειά τους.
Οι παραδοσιακές πολιτικές σχέσεις έχουν ανατραπεί. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν μεταλλαχθεί σε υποκείμενο και ατμομηχανή της τοπικής
Ανάπτυξης, βασισμένες στα σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που η Ε.Ε έχει προδιαγράψει για την Περιφέρεια.
Όμως δεν αρκεί η Κοινοτική αρωγή και στήριξη.
- Η ίδια η τοπική κοινωνία πρέπει να δώσει, αναδιοργανούμενη σε «σώμα ενεργών πολιτών», τη δική της απάντηση στις νέες προκλήσεις του καιρού μας.
- Η ίδια η τοπική κοινωνία πρέπει να καθοδηγήσει και να συνεγείρει με το προσκλητήριό της όλους τους πολίτες, ώστε να δώσουν το ηχηρό παρόν τους στη δύσκολη προσπάθεια για την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας, για να μη χάσει η χώρα το τρένο του διεθνούς ανταγωνισμού.
- Η τοπική κοινωνία πρέπει να σπάσει το «απολιθωμένο κέλυφος» της απομόνωσής της και να δράσει με τους όρους της παγκοσμιοποίησης της Οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας και της ποιότητας, μέσα από μια πιο υπεύθυνη προσφορά, υψηλών απαιτήσεων, εργασίας.
Η συνεχής κατάρτιση και επιμόρφωση των εργαζομένων στις νέες τεχνολογίες και μεθόδους είναι στοιχείο πρωταρχικά απαραίτητο για το σκοπό αυτό.
Οι Ενεργοί λοιπόν Πολίτες της τοπικής κοινωνίας πρέπει να αξιοποιήσουν τα όποια φυσικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της Περιφέρειας που ανήκουν, αλλά και εκείνα που προσφέρονται από τους κανονισμούς και τα προγράμματα της Ε.Ε, ώστε να πάρουν επάνω τους την Τοπική Ανάπτυξη.
Οι καιροί δεν περιμένουν…