Ενάτη Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας

“Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική
μονάχη έγνοια… η γλώσσα μου
στις αμμουδιές του Ομήρου”
ΕΛΥΤΗΣ

Οι παραπάνω στίχοι του μεγάλου μας νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη αποτελούν για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, που μέσα στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας συνείδησης επιβάλλεται να αγωνίζεται ενάντια στην κατακλυσμιαία και διαρκώς διεσδύουσα σύγχρονη τάση για ισοπέδωση, μεγάλη παρακαταθήκη.

Κι ένας υπεύθυνος πολίτης, τότε μόνο θα φυλάξει “Θερμοπύλες” αν αντλεί από την παράδοση μεγάλων πνευματικών έργων σαν αυτό από το οποίο οι παραπάνω στίχοι προέρχονται.

Κι είναι σε όλους γνωστό ότι το σύνολο των πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων του λαού μας, όπως και κάθε άλλου λαού και πάνω απ’ όλα η γλώσσα του, είναι αυτά, που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους άλλους. Είναι αυτές, που του επιτρέπουν να επιβιώνει κάτω από τις πιο αντίξοες πολιτικές και διεθνείς συνθήκες.

Και με αυτή την οπτική η εθνική γλώσσα κάθε λαού, που αποτελεί την πεμπτουσία της ταυτότητάς του, είναι αναντικατάστατη.

Και είναι απαράδεκτο σήμερα στην καθομιλουμένη να αντικαθιστούμε  με λέξεις ξενικές ή ακόμη και εκφράσεις με αντίστοιχες κυρίως αγγλικές, κάνοντας κυριολεκτικά διάτρητη από “μαύρες οπές” την υπέροχη γλώσσα μας.

Και τούτο γιατί με τη χρήση των αγγλικών εξυπηρετούνται κάποιοι κοινοί στόχοι καλύτερα μέσα στο πλαίσιο της επιβαλλομένης παγκοσμιοποίησης.

Και όσο μεν αφορά την οικονομική παγκοσμιοποίηση αυτή ούτως ή άλλως έχει συντελεστεί από μόνη της.

Αυτό όμως δεν συμβαίνει και με την πολιτισμική παγκοσμιοποίηση.

Γιατί όσον αφορά την πολιτισμική παγκοσμιοποίηση το απαράδεκτο είναι η άνωθεν επιβολή της και όχι η αποδοχή της από τους ενδιαφερομένους λαούς. Λαούς, που ο καθένας χωριστά, ποιος λίγο-ποιός πολύ, διαθέτει τη δική του πολιτισμική παράδοση και αξιοπρέπεια. Και είναι φανερό ότι η επιβαλλομένη πολιτισμική παγκοσμιοποίηση αποτελεί συνακόλουθα της νέας τάξης πραγμάτων.

Οπότε προϋπόθεση για την επικράτηση της νέας τάξης πραγμάτων είναι η συντριβή της εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας κάθε λαού. Και είναι βέβαιο ότι οι λαοί με μακραίωνο πολιτισμό και ισχυρή εθνική παράδοση δεν θα ανεχθούν την πολιτισμική υποτέλεια. Πράγμα, που θα έχει σαν συνέπεια την υποβάθμιση της ζωής στον πλανήτη με όλα τα συνακόλουθα.

Όσο δε μικρότερη είναι η συμβολή κάποιων λαών στον παγκόσμιο πολιτισμό, τόσο περισσότερο κινδυνεύουν από την εισερχόμενη λαίλαπα της πολιτισμικής ισοπέδωσης.

Αντιθέτως η Ε.Ε. και ιδιαίτερα η Ελλάδα-λίκνο του ευρωπαϊκού Πολιτισμού- δεν πρέπει να αλωθεί πολιτισμικά, έστω κι αν επικρατήσει στο πολιτικό, στο οικονομικό και στο στρατιωτικό επίπεδο η νέα τάξη πραγμάτων, λόγω κάποιων συμφερόντων των ισχυρών του πλανήτη.

*Η Ειρήνη Κουτσαντωνάκη είναι μαθηματικός