Η άδεια και η Φυλακή είναι από τα ποιο σημαντικά πράγματα στο στρατό, ποιο σημαντικά και από την επιταγή που όσο πήγαινε γινόταν και μικρότερη. Στα τελευταία Χριστούγεννα που θα έκανα σαν φαντάρος με 28μηνη θητεία, με καλές και κακές εμπειρίες, πήρα 10ήμερη άδεια για να πάω στο χωριό για να βοηθήσω στις δουλειές τον πατέρα μου. Επέστρεψα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο στρατόπεδο, και με περίμενε με λαχτάρα η σκοπιά για όλη την επόμενη βδομάδα.
Είχαμε εκείνη την περίοδο ένα Διοικητή Δημοκράτη και ανοιχτόμυαλο απο ένα χωριό της Μεσσαράς, που τον διέκρινε η σοβαρότητα και η αντικειμενικότητα. Την πρωτοχρονιά είχε φροντίσει αμέσως μετά το φαγητό να μας προσφέρουν βασιλόπιτα και σε όποιον θα τύχαινε το φλουρί, θα του έδινε 10 μέρες άδεια .΄Ολοι έκαναν θρουλιά το κομμάτι τους για να βρουν το φλουρί και ξαφνικά πετιέται ένας φαντάρος από ένα Καπετανοχώρι και φώναζε ενθουσιασμένος ότι το βρήκε.
Τον συνεχάρη ο Διοικητής, του ευχήθηκε πολύ θερμά και του είπε ότι μπορεί να φύγει την ίδια μέρα. Ζήλεψαν οι περισσότεροι, το χάρηκαν όμως κιόλας, γιατί ήταν ένα παλικάρι, μερακλής, με όμορφες ατάκες, πού ήξερε πολλές μαντινάδες και κάποια φορά είχε αναγκάσει ένα βλογιοκομένο δεκανέα, να κρυφτεί σε ένα φοριαμό για να γλυτώσει όταν προσπάθησε με αγριοφωνάρες να του κάνει καψόνι. ΄Ετσι είχε κερδίσει την εκτίμηση και την αποδοχή όλων μας.
Την ώρα όμως που έτρωγα το δικό μου κομμάτι ένοιωσα κάτι να χαρχαλίζει στο στόμα μου.
Σκέφτηκα πως θα είχε πέσει μέσα στην πίτα καμιά καβρομαμούνα, μα διαπίστωσα πως ήταν ένα φλουρί. Βρήκα και εγώ ένα φωνάζω, και με κοίταζαν όλοι με απορία.
Φέρτε και οι δυό τα φλουριά μας λέει ο Διοικητής. Του δίνω το δικό μου με την ψημένη ζύμη κολλημένη πάνω του, ο άλλος όμως που είχε ήδη φθάσει στην έξοδο για να φύγει, έψαχνε κάμποση ώρα στην τσέπη του και κάποια στιγμή του δείχνει μια πεντακάθαρη δραχμή που ήταν τυλιγμένη σένα καθαρό χρυσόχαρτο. Ηταν ολοφάνερο ότι είχε τοποθετηθεί εκ των υστέρων αυτός όμως το αρνιόταν ακόμα και όταν ο Διοικητής του ζητούσε να το παραδεχτεί και να ζητήσει δημόσια συγνώμη.
Αντί της 10ήμερης άδειας που του είχε υποσχεθεί, τον τιμώρησε επι τόπου με 15 μέρες φυλακή. Με έπιασε ο πόνος και είπα στον Διοικητή να του δώσει το δικό μου φλουρί και ότι δεν θα με ένοιαζε να μην πάρω εγώ την άδεια μιας και μόλις είχα επιστρέψει από την προηγούμενη.΄Όχι είπε ο Διοικητής να κρατήσει το δικό του για να θυμάται πόσο αξίζει η μπαγαποντιά.
Βρήκε την ευκαιρία να μας μιλήσει για συμπεριφορές στη ζωή μας. Στο στρατό είπε θέλω να μάθετε ότι είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε τα λάθη σας και να αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας και αυτό, είναι η πραγματική παλικαριά. ΄
Ηταν ένα διαφορετικό μάθημα σε αντίθεση με τις κοινότυπες ομιλίες της ΕΗΔ (Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγιση) τις οποίες έπρεπε να παρακολουθούμε συχνά, ακόμα και τη μεταχουντική περίοδο.-Δεν ξέρω πόσοι ωφελήθηκαν απο αυτό το μάθημα ούτε αν ο φαντάρος ένοιωσε την αμφισβήτηση που ήρθε αμέσως μετά. ΄Ομως ο συγκεκριμένος διοικητής έκανε τον σωστό. Δεν περιορίστηκε απλά στην ποινή όπως γίνεται συνήθως. Προσπάθησε να μπολιάσει θετικούς χαρακτήρες.
Και όταν με τα χρόνια τον συνάντησα στην τράπεζα που εργαζόμουν τον αποκάλεσα δάσκαλο. Μου είπε ότι τον μπερδεύω και όταν του εξήγησα θυμήθηκε και συγκινήθηκε.
Τελικά ο Στρατός είναι ένα καλό σχολείο αρκεί να υπάρχει και ο καλός Δάσκαλος.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ σε όλη την ομάδα της Πατρίδας.