(Έστειλα το παρακάτω προσωπικό σημείωμα στον Σπύρο Δανέλλη στο οποίο δεν απάντησε. Η εμμονή του όμως να κρατήσει την έδρα στη Βουλή η οποία ανήκει στο «Ποτάμι»* ενώ είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής για τον νέο του σταθμό, το ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από απογοήτευση, μου προκαλεί και αγανάκτηση και γι’ αυτό έκρινα ότι πρέπει να δημοσιευτεί. Εξάλλου αυτά τα σοβαρά θέματα δεν πρέπει να είναι προσωπική υπόθεση, αλλά πρέπει να τίθενται στην κρίση των πολιτών.
Ομολογώ ότι, στην απόφασή μου αυτή συνέβαλε και η παρότρυνση της «Π» να πάει η έδρα στην Ελένη Μπρεδάκη στην οποία και ανήκει σύμφωνα με τη δημοκρατική τάξη. Είναι μια σπουδαία προσωπικότητα με ήθος, σεμνότητα και διαχρονική μεγάλη προσφορά στην Κρήτη).
«Αγαπητέ Σπύρο,
Με μεγάλη λύπη σου γράφω αυτό το σημείωμα γιατί πιστεύω ότι, αν και οι καλοί λογαριασμοί δεν κάνουν πάντα τους καλούς φίλους, οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι όχι μόνο απέναντι της συνείδησής μας αλλά προς «πάσαν κατεύθυνσιν» ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα κοινά. Θα θυμάσαι ασφαλώς ότι στα πρώτα σου πολιτικά βήματα, στάθηκα δίπλα σου, χωρίς επιφύλαξη, ως ένας πολίτης χωρίς άλλη αρμοδιότητα, τόσο στον προεκλογικό σου αγώνα όσο και στη θητεία σου στον Δήμο Χερσονήσου, συμβάλλοντας, όσο μπορούσα, στην υλοποίηση του προγράμματός σου.
Πίστεψα στο πολιτικό σου ήθος και στις ικανότητές σου και ομολογώ ότι δικαίωσες τις προσδοκίες μου.
Αργότερα, συμπαραστάθηκα στην προσπάθειά σου για εκλόγιμη θέση στο Ευρωκοινοβούλιο, με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε που η εκλογή ήταν χωρίς σταυρό.
Η μετέπειτα πορεία σου όμως μού δημιούργησε σοβαρές επιφυλάξεις.
(Βουλευτής στο «Ποτάμι», ανεξαρτητοποίηση, Ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών*, παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην ιδεολογικά αταίριαστη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ., και τέλος, προσχώρηση στον όχι και τόσο αριστερό ΣΥΡΙΖΑ και συμπόρευση για υποψηφιότητα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Για όλες αυτές τις περιπλανήσεις χωρίς ιδεολογική συνάφεια δεν μπορώ να βρω καμιά εξήγηση και αισθάνομαι άσχημα γιατί, «καλή αλλά ίσως αφελή τη πίστει» παρέσυρα και άλλους στο ίδιο λάθος. Όθεν και, ως οφείλω, κάνω τώρα την αυτοκριτική μου. Για όλους αυτούς λόγους, Σπύρο, όχι μόνο δεν θα σε ψηφίσω στις Ευρωεκλογές του Μάη αλλά θα είμαι απέναντί σου.
Ο κάποτε πολιτικός σου φίλος Νίκος Σκουλάς
* Γνωρίζω τις σταθερές θέσεις σου για το όνομα του γειτονικού κρατιδίου. Το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» ήταν ίσως μια επώδυνη αλλά αναγκαία παραχώρηση αφού με την πολυετή μας αδράνεια είχαμε χάσει το παιχνίδι και είχε καθιερωθεί, de facto, το όνομα σκέτη «Μακεδονία» από 143 χώρες που μας αγνόησαν. Έχω γράψει σειρά άρθρων γι αυτό.
Η παράδοση όμως της «Μακεδονικής» γλώσσας και της «Μακεδονικής» εθνότητας είναι μια ανιστόρητη και…. (δυσκολεύομαι να χρησιμοποιήσω τον βαρύτατο χαρακτηρισμό που συνειρμικά πλανάται στον εγκέφαλό μου)».
* Ο Νίκος Σκουλάς είναι πρώην υπουργός