Ως ελάχιστος φόρος τιμής 40νθήμερος αποχαιρετισμός στον Άνθρωπο και Ιατρό ΓΙΩΡΓΗ ΜΑΡΚΑΚΗ, που «Φόρεσε το «άσπρο ράσο» με το πνεύμα, που συνοψίζει την ουσία της ζωής, χωρίς όρους, την αγνή ανιδιοτελή και άδολη αγάπη στην πράξη, τη συμπόνια, τη συμπαράσταση, τη ευσυνειδησία, τη συνέπεια και την υπευθυνότητα των λόγων και πράξεων.
Φίλε Γιώργη,
Πριν από 40 ημέρες με απερίγραπτη θλίψη σου είπαμε το στερνό αντίο.
Η οικογένειά σου, οι συγγενείς, οι συμπατριώτες σου, οι φίλοι σου και οι συνάδελφοί σου.
Μια συγκέντρωση μεγάλη, με σύμπασα την παρουσία της ηρακλειώτικης κοινωνίας, που τόσο αγάπησες και υπηρέτησες και όλοι αυτοί σε συνόδευσαν στην τελευταία κατοικία, όπου σου είπαμε το τελευταίο αντίο.
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ, οικογένεια, συγγενείς, φίλοι, συμπατριώτες και συνάδελφοί σου, στη συγκέντρωσή σου, σαν σε εκδήλωση βουβή με πένθος βαρύ για την αμετάκλητη αποχώρησή σου από τα εγκόσμια και τη ζωή.
Από τον κοινωνικό και συλλογικό βίο και από το στίβο των δικαιωμάτων, των αγώνων, των αξιών και της ζωής, που εσύ ήξερες καλά και το «ευ αγωνίζεσθαι» και την τόσο απλόχερη προσφορά μέχρι το πεπρωμένο, που έκοψε το νήμα της ζωής σου.
Ως άνθρωπος και ως επιστήμονας έπραξες στο έπακρον το οικογενειακό, πατρικό, συγγενικό, φιλικό, συναδελφικό, πολιτισμικό και κοινωνικό σου χρέος, με βαθιά επίγνωση του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, της σημαντικής επαγγελματικής και κοινωνική ζωής, με ανεπτυγμένη στο έπακρο την ενσυναίσθηση, την αίσθηση αλληλεγγύης, με πηγαία συναισθήματα για τη ζωή, την πολιτισμική ανάπτυξη αυτής και τον συνάνθρωπο, τα οποία σε ευαισθητοποιούσαν άμεσα με όλες τις δυσκολίες και τα ζητήματα των συνανθρώπων μας.
Ήξερες να δίνεις απλόχερα, χωρίς να ζητάς, να συνδράμεις πρόθυμα, να στηρίζεις και να ενθαρρύνεις, να συμβουλεύεις και να καθοδηγείς κάθε συνάνθρωπο, που αντιμετώπιζε σοβαρά ατομικά, υγειονομικά, οικογενειακά και εργασιακά προβλήματα.
Όπως και στις μεγάλες πολιτιστικές, πολιτισμικές, κοινωνικές εκδηλώσεις έδιδες πάντα το παρών με όρεξη και κατανόηση.
Έφυγες και άφησες ένα κενό στην παράδοση, στην επιστήμη, στον πολιτισμό.
Έφυγες όμως με το μέτωπο ψηλά και τιμημένο. Και οι απαρηγόρητοι δικοί σου άνθρωποι να είναι σίγουροι ότι ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια πρέπουν στην προσωπικότητά σου και στο όνομά σου και θα συντροφεύουν παντοτινά τη θύμησή σου.
Εμείς ήμαστε όλοι εδώ αλλά και τόσοι άλλοι νοερά, για το στερνό σου τεσσαρακονθήμερο κατευόδιο, τον τελευταίο αποχαιρετισμό, αγαπημένε φίλε Γιώργη Μαρκάκη.
Αποχαιρετισμό βαθιά πένθιμο για την απώλεια πρώτα ΑΝΘΡΩΠΟΥ και μετά ΓΙΑΤΡΟΥ. Και αυτό γιατί πάντοτε και τούτο το γράφω μετά λόγου γνώσης, αντιμετώπισες, έπασχες, δάκρυζες, από εσώψυχη διάθεση και ιδιοσυγκρασία της προσωπικότητας σου, με το να μετέχεις στο ανθρώπινο πρόβλημα, στον ανθρώπινον πόνο και μετά να δίδεις την Ιατρική λύση.
Και είμαστε όλοι σήμερα εδώ για να σου πούμε με άφατη οδύνη, από αυτή τη χώρα των βροτών:
«Στην επίγεια ζωή σου η πραγματική αγάπη σου προς την πατρίδα, την θρησκεία, την οικογένεια, τον άνθρωπο, τον πολιτισμό, την παράδοση μετατράπηκαν σε ονειρικό ταξίδι προς τον Παράδεισο, γιατί εκεί σου πρέπει η αιώνια κατοικιά σου.
Σε αποχαιρετούμε και ευχόμαστε όπως ο πανάγαθος θεός να εισακούσει την ειλικρινή μας δέηση και να σου ανταποδώσει πολλαπλασίως, όσα έπραξες για όλους εμάς στην επίγεια ζωή σου.
Η μνήμη σου πάντα στη σκέψη και στην καρδιά μας.