– Σοφή και σωστή κουβέντα Διογένη, από τους αρχαίους ημών προγόνους, όπου στη γνώση και στη φιλοσοφία έδιναν την πρώτη, τη μεγαλύτερη αξία!
– Μα για πέ μου το στα ελληνικά μπρε να δώ;…
– Θέλει να πει Διογένη ότι όταν είσαι οργισμένος, θυμωμένος, νευριασμένος, νεταραχισμένος, δεν πρέπει ούτε να λες, ούτε να κάνεις κάτι, διότι είσαι εκτός εαυτού, το μυαλό σου είναι σαν τη… ξυνομυζήθρα, δεν έχει κουκούτσι μυαλό, άρα ό,τι πεις αυτή την ώρα και ό,τι κάνεις θα είναι λάθος, τοξικό και επικίνδυνο! Μετά που θα ξεθυμάνεις, θα δεις το μεγάλο κακό που έκανες, αλλά θα είναι αργά!
– Ετσάνε μαθές, καθώς το λες του λόγου σου. Ετσά με τουτανά, γίνονται και τα εγκλήματα τη στιγμή που είναι θολωμένο το μαυλό και δε γατέχει ίντα του γίνεται πατεί τη σκαντάλη και σε ένα δευτερόλεπτο γίνεται φονιάς και για έν δευτερόλεπτο κάνει όλη του τη ζωή στη φυλακή! Ευαγγελίστρα μου και μόνο που το σκέφτομαι ανατριχιάζω! Κύριε ελέησον μπρε και ιντάνε το μυαλό του ανθρώπου, από τη μια στιγμή στην άλλη, να γίνεται… το μυαλό του σαν του άγριου θηρίου!
– Γι’ αυτό θα πρέπει Διογένη να έχομε πάντα στο μυαλό μας το μήδε πράττει μήδε λέγει, ώστε κάθε φορά που το μυαλό μας θυμώνει και δεν ξέρει τι του γίνεται, να πατάμε… φρένο μέχρι το άγριο θηρίο να ξαναγίνει άνθρωπος.
Πολλά ζευγάρια τσακώνονται Διογένη αυτές τις στιγμές όπου το μυαλό τους είναι… ξυδιασμένο και ό,τι λένε και ό,τι κάνουν είναι τοξικό, βλαβερό και επικίνδυνο. Μετά ίσως να μετανιώσουνε αν είναι ευσυνείδητοι, γιατί αν είναι παρανοϊκοί τότε είναι τα δύσκολα.
Ο καθένας θα ισχυρίζεται ότι μόνο το δικό του είναι το σωστό! Και τότε αλί και τρισαλί!
– Μα γιάντα όμως ο σύντεκνός μου τσακώνεται με τη συντέκνισσα, μα ύστερα είναι αγαπημένοι;
– Γιατί Διογένη υπάρχουνε οι καβγάδες οι αγιάτρευτοι και τα καβγαδάκια τα ωφέλιμα τα οποία είναι ήπια και υγειεινά. Αυτά είναι διορθωτικά. Δηλαδή προσπαθεί ο ένας να διορθώσει τον άλλο για κάτι που τον ενοχλεί. Στο τέλος συμβιβάζονται και επέρχεται η γαλήνη. Αυτά τα καβγαδάκια πρέπει να γίνονται τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Ό,τι αντικανονικά μαζευτούνε όλη τη βδομάδα γίνεται το… βδομαδιάτικο καβγαδάκι, τα λενε, εκτονώνονται, αδειάζουν, ξαλαφρώνουν.
– Ντα, αμα ‘ναι δύο φορές την εβδομάδα, πειράζει;
– Εσείς Διογένη μήπως το κάνετε δύο φορές;
– Όϊ μπρε,εμείς δεν κάνομε τέτοια πράματα.
Εμένα το Αυγιονιό μου είναι ένα… μουσκαράκι, είμαι κι εγώ ένα βούι και ταιριάξαμε. Ευτυχώς που δεν μας σε ομοιάσανε τα κοπέλια ποθές!
Ο ένας ήμιασε του δυπάππου ντου και ο άλλος ήμοιασε του τριπάππου ντου, μα δε πειράζει.