Άλλη μια χρονιά τελείωσε όμορφα και δημιουργικά. Και παρά τις Κασσάνδρες για άσχημα νέα στη Μεσσαρά, υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν αθόρυβα, δημιουργικά με πάθος για πιότερο φως. Κυρίως για να φωτοδοτήσουν τη στενωπό των νέων και να τους οδηγήσουν στη λεωφόρο του φωτός.

Την περασμένη Παρασκευή 7 Ιουνίου, στο αμφιθέατρο του Π.Κ. της Ι. Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας ήμασταν όλοι εκεί παιδιά και μεγάλοι που αισθανόμαστε ως παιδιά και ο χρόνος δεν αμαύρωσε τα πιο αγνά μας συναισθήματα. Επιμορφωτές, μαθητές και δημιουργίες.

Ο Σεμασμιώτατος Ιεράρχης μας, με περισσή χαρά κι ευχαρίστηση ψυχής ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες – 450 τον αριθμό, ΔΩΡΕΑΝ! – στις δραστηριότητες αυτού του έτους που πέρασε, διαπιστώνοντας ότι η προσέλευση ήταν σταθερή γιατί τόσο τα παιδιά, όσο και οι μεγάλοι βλέπουν κι αισθάνονται ότι ο χώρος της Μητρόπολης είναι το σημείο αναφοράς του πνευματικού και ψυχικού τους κόσμου, το απάγκιο κι απάνεμο λιμάνι στην καταιγίδα της ζωής και της σκληρής πραγματικότητας.

Ο διδακτικός θεολογικός λόγος, η παραδοσιακή μουσική με τη λύρα τη γλυκόλαλη και το ριζίτικο σκοπό, το διδακτικό παραμύθι με τον θάνατο της ελιάς, οι βυζαντινοί ύμνοι, αλλά και τα σπουδαία έργα που παρουσιάζουν οι συμμετέχοντες – μικροί και μεγάλοι – στον χώρο της εισόδου στην Ι. Μητρόπολη στις Μοίρες, δημιούργησαν σε όλους εμάς μια μέθεξη χαράς κι ελπίδας, αισιοδοξίας και πυροδότηση των κοιμισμένων ονείρων μας δημιουργώντας αυθόρμητα μικρούς ψιθύρους εντός μας … «υπάρχει ο δρόμος προς το φως, λίγη προσπάθεια ακόμα…».

Είχα την ευκαιρία για πολύ λίγο να συνομιλήσω με έναν από τους επιμορφωτές, τον αγιογράφο π. Αρσένιο:

Ένα έτος γόνιμης και δημιουργικής πορείας τεχνών έφτασε στο τέλος του. Ένα ακαδημαϊκό έτος γεμάτο χρώματα μέσα από τους χρωστήρες μικρών ζωγράφων, οι οποίοι μεγαλούργησαν μέσα στις αποδόσεις των καλλιτεχνικών τους δημιουργιών. Και φυσικά η αγνή ψυχούλα τους εκφράστηκε για μια ακόμα χρονιά περίτρανα  μέσα από τους καμβάδες και τα έργα τους! Πινέλα και εικαστικά υλικά τέχνης πήραν πνοή και αποτύπωσαν την πραγματικότητα αυτής της ζωής όπως μοναδικά τα παιδιά μόνο μπορούν να μας ταξιδέψουν. Σχέδια αποτυπωμένα όπως η καρδιά τους το ένιωσε, φυσικά πάντα με την καθοδήγηση του δασκάλου τους. Ένα μάθημα αλλιώτικο,  ένα μάθημα ουσιαστικό, μια σχέση δασκάλου και μαθητή που μόνο το αποτέλεσμα της δουλειάς τους μας κάνει να καταλάβουμε την σημαντικότητα του έργου της ομάδας αυτής. Οι παρασκευές του ακαδημαϊκού έτους που πέρασε στις Μοίρες, στον πρώτο όροφο του Πολιτιστικού Κέντρου, άφησαν εικαστική σφραγίδα στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Μεσαράς. Ας ευχηθούμε, η πολυάριθμη αυτή ομάδα των εξήντα μαθητών – μικρών καλλιτεχνών – ν’ αποτελέσει τη συνέχεια του κρίκου της Ιστορίας στις Τέχνες του Νότου!».

Η έκθεση λειτούργησε προχθές Δευτέρα και χθες Τρίτη.

* Η κ. Εύα Καπελλάκη – Κοντού είναι εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Ι Lettere classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli

“Federico II’].