Toυ Αιμίλιου Ψαθά
Όταν μπήκα στο καφενείο του χωριού, είδα τον Φανούρη, συνταξιούχο φαρμακοποιό, κρατώντας μια εφημερίδα στο χέρι να φωνάζει. Είχε εκνευριστεί από άρθρο που διάβασε.
– Ορίστε, συνάδελφος, επιστήμονας, να ειρωνεύεται και να αμφισβητεί την αξία της μάσκας στην προφύλαξή μας από την πανδημία του κοροναϊού. Το να φοράς μάσκα, κύριέ μου, δεν είναι δείγμα ότι είσαι αφελής και φοβιτσιάρης. Μάλλον είναι δείγμα αλληλεγγύης, ένδειξη συμμετοχής στον αγώνα κατά της πανδημίας. Είναι καθήκον κάθε συνετού και νομιμόφρονος πολίτη. Φορώντας μάσκα γίνεσαι στρατιώτης στον πόλεμο κατά της πανδημίας, που τα θύματά της είναι απιστεύτως πολλά. Ούτε στους πολέμους δεν έχουμε τόσα θύματα. Προστατεύεις και τον εαυτό σου και τους άλλους από την αρρώστια. Ιδίως στους κλειστούς χώρους και σε χώρους συνωστισμού. Το να ανασαίνεις αφιλτράριστα τα χνώτα των άλλων, με την πανδημία, είναι άκρως επικίνδυνο…
Μόνο αυτός φορούσε μάσκα μέσα στο καφενείο. Δεν φορούσε ούτε ο καφετζής.
– Με την μάσκα πώς θα πίνουμε τον καφέ μας, Φανούρη; ρώτησε ειρωνικά ο Ευτύχης. Και ακολούθησαν οι άλλοι.
– Όταν μπω στον φούρνο για να αγοράσω ψωμί, πρέπει να φορέσω μάσκα;
– Πόσες φορές την μέρα θα χρειαστεί να αλλάζουμε μάσκα;
– Το κράτος να μας δώσει επίδομα μάσκας…
Ύστερα απευθυνόμενος προς εμένα, που παραξενεμένος στεκόμουν ακόμη όρθιος και άκουγα, άρχισε να μου λέει.
– Χωρίς μάσκα σε βλέπω κι εσένα. Άκου λοιπόν να σ’ τα ψάλω κι εσένα. Φιλόλογος είσαι. Γράμματα στα παιδιά μας μάθαινες. Είναι λοιπόν ντροπή εκπαιδευτικοί να κάνουν ορθογραφικά σφάλματα στα γραπτά τους και να μην μπορούν να γράψουν σωστά ελληνικά. Τι γράμματα θα διδάξουν αυτοί στα Ελληνόπουλα; Είδα δικηγόρους και γιατρούς να γράφουν σε εφημερίδες άρθρα σε ολόσωστα ελληνικά. Και εκπαιδευτικούς να κάνουν εκφραστικά και ορθογραφικά σφάλματα στα γραπτά τους. Και να γράφουν υπερβολικά και παράλογα πράματα. Απαράδεκτο! Το ρήμα, κύριε, είναι «αντεπεξέρχομαι», όχι «ανταπεξέρχομαι». Με έψιλον, όχι με άλφα.(Και κοίταζε κάπου να βρει το λάθος στην εφημερίδα που κρατούσε). Αντί-επί-εξ-έρχομαι> αντεπεξέρχομαι. Εγώ θα σας μαθαίνω ελληνικά; Στεκόμουν και τον άκουγα εμβρόντητος. Είχα βρει κι εγώ τον μπελά μου. Η εφημερίδα πάντως δεν ήταν ηρακλειώτικια.