κ. Διευθυντά,
Με αφορμή το εύστοχο άρθρο της κ. Δαφερμάκη “βλέπομε το δένδρο και χάνομε το δάσος”, θέλω να επισημάνω με τη σειρά μου τα εξής:
Το πρόσφατο θανατηφόρο ατύχημα λόγω πτώσης του δένδρου στη Λεωφόρο Δημοκρατίας, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να οδηγήσει σε πογκρόμ κατά του αστικού πράσινου της πόλης, που υφίσταται τις συνέπειες της έλλειψης σωστής φροντίδας από την αρμόδια υπηρεσία ή/και της έλλειψης προσωπικού.
Με εκπλήττουν οι αιφνιδίως πολλαπλασιασμένες “καταγγελίες” ή αιτήματα για κοπή δένδρων, αυτοί που ξαφνικά ανησυχούν επειδή τα δένδρα… κουνιούνται από τον άνεμο, όσοι επωφελούνται για να φύγει το λιγοστό πράσινο και να βλέπουν το μπετόν ή που παραπονιούνται ότι τους εμποδίζουν τα δένδρα στα πεζοδρόμια.
Πουθενά σε άλλη χώρα δεν εμφανίζεται αυτή η δυσφορία συνύπαρξης με δένδρα μέσα στον αστικό ιστό: βλέπομε στις άλλες χώρες πόλεις καταπράσινες, που φροντίζουν τα δένδρα με στόχο τη σωστή τους ανάπτυξη, χωρίς τις υπερβολές που μας χαρακτηρίζουν εδώ και εκδηλώνονται με παράδοξο φόβο μήπως πέσει ένα κλαδί πάνω μας, πράγματα που θυμίζουν την παροιμία του “σκεπαρνοσκοτωμένου”.
Αν ο Δήμος επέδειξε αστοχία στο συγκεκριμένο δένδρο (νομίζω, χωρίς να είμαι ειδικός, ότι ήταν φανερό πως έπρεπε τουλάχιστον να έχει κλαδευτεί ώστε να μην πέσει από το ίδιο του το βάρος), αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει στο άλλο άκρο. Έχομε ανάγκη από το αστικό πράσινο, ας το συνειδητοποιήσομε.
Με εκτίμηση
Γιώργος Στυλιανάκης