-Μα δε μου λες μπρε Κωνσταντή, να σε ρωτήξω, δε σε απασχολούνε εσένα πολλά πράματα που δεν τα καταλαβαίνεις;
-Ασφαλώς Διογένη και με απασχολούνε πάρα πολλά!
-Ε, θωρείς; Κι εμένα μαθές μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό και με βασανίζει από προχθές και ήθελα να σε ρωτήξω μπα κατέεις του λόγου σου.
-Για πες Διογένη να δούμε μήπως βρούμε άκρη.
-Να ήθελα να μάθω αν έχδει και η ψυχή μυαλό!
-Δύσκολη ερώτηση Διογένη. Δύσκολο να βρούμε άκρη.
-Ρωτώ σε που λες γιατί αν έχει η ψυχή μυαλό αλλά μονομιάς ανέ μπάμε στην… κόλαση!
-Γιατί Διογένη φοβάσαι;
-Να γιατί επαε απού κάνομε λίγο καιρό και πάλι αγαναχτούμε, φαντάζεσαι εκειά απού δα να’ ναι αιώνια, αν έχει μυαλό ήντα δα γενούμε!
-Καλή η σκέψη σου Διογένη και πρέπει να την ερευνήσομε εις βάθος! Πρώτα θα πρέπει να δούμε αν η ψυχή είναι χωριστά από το μυαλό.
-Εμένα μου φαίνεται μπρε πως είναι χώρια, γιατί άμα με πονεί η ψυχή μου, δε με πονεί το μυαλό μόνο με πονεί στο μπέτι. Κι άμα έχει προβλήματα το μυαλό πάλι ο μπέτης πονεί και φουσκώνει και ξεφουσκώνει. Άλλες φορές κατεβαίνει και στην κοιλιά!
-Άρα Διογένη η ψυχή είναι σε όλο το σώμα.
-Δηλαδή και το μυαλό είναι κι αυτό σε όλο το σώμα;
-Ναι δηλαδή είναι μέσα στον εγκέφαλο αλλά κάνει κουμάντο όλα τα μέλη του σώματος. Ελέγχει και διατάζει το κάθε ένα χωριστά τι πρέπει να κάνει.
-Μα το καταλαβαίνω γω μαθές άμα πάνω να κατουρήσω, απού περιμένω πρώτα να διατάξει το μυαλό… και για κειονά ο Μανώλης τσι Πετραλωνούς μια φορά επελέμανε να τζουρναρήσει μα πράμα!
-Είδες άμα για κάποιο λόγο το μυαλό σταματήσει να διατάζει;
-Δηλαδή και την ψυχή τηνέ κουμαντάρει το μυαλό;
-Ναι, αλλά συναισθηματικά, στον πόνο και στην χαρά.
Το σπουδαιότερο όργανο που επηρεάζει περισσότερο είναι η καρδιά. Να γιατί όταν στεναχωρηθείς βαριά αισθάνεσαι ένα βάρος στο… μπέτι που λες. Είναι η καρδιά η οποία συνδέεται με το μυαλό σου η πονόψυχη!
-Μα δε μου ‘χεις πει μπρέ ότι η ψυχή είναι άυλη;
-Ναι Διογένη.
-Δε φαίνεται δηλαδή ούτε στην ακτινογραφία καθόλου;
-Όχι Διογένη.
-Μα αφού δε φαίνεται πως το καταλαβαίνουμε πως υπάρχει;
-Γι’ αυτό θα πρέπει να ρωτήσεις ένα παπά Διογένη…
-Μα κι αφού δεν φαίνεται δεν έχει σώμα, που δα το ‘χει το μυαλό ύστερα ούτε θα τρώβει, ούτε θα πίνει, ούτε δα πεινά, ούτε πράμα, ήντα δα καλοτρώμε που λένε άμα πάμε στον παράδεισο; Γη ήντα δα υποφέρουνε οι άλλοι που δα πάνε στη κόλαση; Κι ένα άλλο γιάντα αφού η ψυχή δεν έχει μυαλό, άρα το σώμα που έχει το μυαλό δα κάμει τση αμαρτίες στη γη, γιάντα δα δικαστεί η κακομοίρα η ψυχή στην κόλαση;
Ίντα λες και του λόγου σου;
-Εδώ Διογένη χρειάζεται δεσπότης!
Πόσα χρόνια λες να ζήσομε στον άλλο κόσμο;
-Δισ. χρόνια, μέχρι να υπάρχει το σύμπαν!
Γι ‘ αυτό λέω γω πως δε δα να’ χομε μυαλό.
Δε μου λες να ‘ναι θέλει εκειά δίκαιος ο Θεός;
-Όσο δίκαιος είναι εδώ Διογένη άλλο τόσο θα είναι κι εκεί…
-Μα ο Θεός μπρέ Κωνσταντή έπεψε τον άνθρωπο στη γη, να κάμει αμαρτίες για να τονέ δικάσει ύστερα εκειά;
-Όχι Διογένη αποκλείεται ο Θεός να είναι κακός και να τιμωρεί τα παιδιά του!