Ενωμένοι οι Έλληνες δεν θα πει πως ανήκουμε όλοι στο ίδιο κόμμα ούτε πως ψηφίζουμε ως πολίτες το ίδιο κόμμα.
Ενωμένοι θα πει πως δουλεύουμε όλοι για το κοινό καλό, το καλό του τόπου, πέρα από τα προσωπικά οφέλη που αποκομίζει ο καθένας μας από την εργασία του, το επάγγελμά του, τα κτήματά του, την επιχείρησή του, τη θέση του την ιεραρχική σε κάθε χώρο εργασιακό ή άλλο.
Ενωμένοι θα πει πως λειτουργούμε δημοκρατικά, λύνουμε τις διαφορές μας δημοκρατικά και συνεργαζόμαστε σε πολιτικό επίπεδο πάντα με δημοκρατικούς όρους.
Γιατί δεν υπάρχει κοινωνία χωρίς διαφορές μεταξύ των μελών της, σε όποιο επίπεδο, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό.
Ακόμα κι αν ξεκινούσε κάπου πειραματικά έτσι, με μηδενισμό των διαφορών, αυτές θα προέκυπταν στην συνέχεια είτε αργά είτε γρήγορα- το πιο σίγουρο γρήγορα.
Και, βέβαια, ενωμένοι θα πει πως, όταν οι συνθήκες το απαιτούν, προσφέρουμε την βοήθειά μας ακόμα και στους πολιτικούς μας αντιπάλους, πάνω σε πλαίσιο συνεννόησης ασφαλώς, πλαίσιο που υπαγορεύει και διαμορφώνει η ανάγκη των κοινών αγαθών που απολαμβάνουμε όλοι, όσες διαφορές μισθολογικές ή άλλες, οικονομικού πάντα επιπέδου, κι αν υπάρχουν μεταξύ μας.
Μόνο στις δικτατορίες ή στα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν τίθενται προς λύση οι διαφορές, γιατί εκεί απαγορεύεται και να εκφράζονται αυτές.
Εκεί η ενότητα εξασφαλίζεται δια ροπάλου και λύση είναι ο εκμηδενισμός ή ο θάνατος, αν προτιμάτε τη λέξη, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά συχνά, του άλλου.
Το δημοκρατικό πολίτευμα σέβεται τις διαφορές. Έξω από αυτό ούτε διάλογος υπάρχει για την αναζήτηση σεβαστών λύσεων ούτε συνεννόηση τελικά επί τη βάσει του δικαίου. Επίφαση μόνο υπάρχει και σκέψεις υπαγορευμένες από στρεβλές αντιλήψεις, φασιστικές ή ολοκληρωτικές, που αντίκεινται στη δημοκρατία.
Ενωμένοι, λοιπόν, και πάλι ενωμένοι- δημοκρατικά πάντα!
Κάπως έτσι ίσως θα πρέπει να καταλάβουμε και τις δυο πολύ σπουδαίες ρήσεις του μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφορούν ευρέως από προχθές, 2 Σεπτεμβρίου 2021, ημέρα της αναχώρησής του από τα γήινα, και που υπήρξαν η αφορμή για την διατύπωση των παραπάνω σκέψεων:
“Τα κόμματα έρχονται και παρέρχονται.
Η πατρίδα μένει.
Εγώ είμαι με την πατρίδα”.
“Εγώ αγάπησα την Ελλάδα,
αγάπησα την δημοκρατία,
μισώ τη βία”.
*Η Ελένη Μωυσιάδου-Δοξαστάκη είναι φιλόλογος