Η φετινή 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, μας βρίσκει να θρηνούμε αγωνιστικά τα αδικοχαμένα παιδιά στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Έχει αξία όμως να μη δεχτούμε να συμβιβαστούμε με την «μαυρίλα» και τα «αδιέξοδα» που γεννάει το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα. Αντλούμε δύναμη και κουράγιο από το ιστορικό αποτύπωμα της πάλης του εργατικού και ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος για την ισοτιμία της γυναίκας, που διατηρεί άσβεστη τη φλόγα του αγώνα για την απαλλαγή από την ταξική εκμετάλλευση, από κάθε μορφή καταπίεσης, βίας και ανισοτιμίας.
Αυτές τις μέρες ακούμε πολλά για την «Ισότητα των Φύλων» για την «Πατριαρχία», «Ανδροκρατία» και την «Συμφιλίωση επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων». Τι κρύβεται πίσω όμως από όλα τα παραπάνω; Πίσω από όλα αυτά υπάρχει η πολιτική όλων των κυβερνήσεων που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά την πολιτική της ΕΕ και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που τσακίζουν τις ζωές μας.
Αυτή η πολιτική επιδιώκει την ένταξη των γυναικών στην παραγωγή, γιατί αυτή θα τους φέρει νέα κέρδη και θα τους κάνει πιο ανταγωνιστικούς. Αυτή η πολιτική μας αφήνει έρμαια στην εργοδοτική βία, απολύει εγκύους, αναγκάζει γυναίκες να δουλεύουν χωρίς ΣΣΕ, χωρίς μισθό, που να καλύπτει τις ανάγκες τους, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι γυναίκες δεν μπορούν να αποκτήσουν οικονομική ανεξαρτησία, να αποφασίζουν οι ίδιες για τη ζωή τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες γυναίκες που είναι θύματα βίας δυσκολεύονται να ξεφύγουν από παθογόνες βίαιες σχέσεις.
Αυτή η πολιτική φέρνει το τσουνάμι της ακρίβειας γεμίζοντάς μας από τα μέσα του μήνα με την αγωνία για το πώς θα ταΐσουμε τα παιδιά μας, πώς θα καλύψουμε τις ανάγκες τους στην κατά τα άλλα δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, πώς θα καλύψουμε δάνειο, νοίκι, λογαριασμούς ενέργειας, που μας αναγκάζει να χρυσοπληρώνουμε για την υγεία μας, για εξετάσεις, για τον προγεννητικό έλεγχο, για τον τοκετό, για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, για τον παιδίατρο των παιδιών μας.
Λόγω αυτής της στρατηγικής ταύτισης των ΝΔ -ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ που έχουν διαχρονικές ευθύνες στις πολιτικές επιλογές εις βάρος του λαού, το χειμώνα πνιγόμαστε από τις πλημμύρες, το καλοκαίρι καιγόμαστε από τις φωτιές. Αυτή η πολιτική βγάζει στο σφυρί τα σπίτια και τα μαγαζιά μας για να ικανοποιηθούν τα κοράκια-funds. Αυτή η εγκληματική πολιτική θυσίασε τα παιδιά μας στα Τέμπη, στο βωμό του κέρδους.
Αυτή η ίδια πολιτική αιματοκυλά τους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας και βάζει και σε κίνδυνο την χώρα μας αφού έχει επικίνδυνα εμπλακεί δίνοντας τις βάσεις του ΝΑΤΟ, εξοπλισμό, στρατιώτες. Ταυτόχρονα μας βάζει σε νέες περιπέτειες με τη συζήτηση για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Απευθυνόμαστε λοιπόν σε όλες τις γυναίκες που πλέον συνειδητοποιούν ότι αυτή η πολιτική που βιώνουν με τον πιο άσχημο τρόπο έχει ονοματεπώνυμο έχει και εκφραστές.
Να αξιοποιήσουν την τεράστια πείρα που έχουν και να «κοιτάξουν καλά» ποιους βρίσκουν πλάι τους, μαζί τους στους καθημερινούς αγώνες για την επιβίωση, μέσα κι έξω από την Βουλή. Στα σωματεία, τα συνδικάτα και τους συλλόγους. Μέσα στα σχολεία των παιδιών μας, στα Πανεπιστήμια και τις σχολές. Ταυτόχρονα καλούμε όλες τις γυναίκες, την οργή και αγανάκτηση που νιώθουν να την κάνουν οργανωμένη δύναμη, να «μαυρίσουν» όλους αυτούς που μας έχουν μαυρίσει τη ζωή.
ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν και εφάρμοσαν εκατοντάδες νόμους με αποτέλεσμα την ραγδαία επιδείνωση της ζωής των οικογενειών μας στο όνομα του «αναγκαίου συμβιβασμού» είναι η ώρα να νιώσουν την φλόγα που γεννάει ο αγώνας του λαού και της νεολαίας.
Γιατί με δυνατό ΚΚΕ οι γυναίκες και οι νέες κοπέλες, τα νέα ζευγάρια μπορούν να έχουν ένα αποκούμπι απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα που θα παίρνονται. Γιατί κάθε ψήφος στο ΚΚΕ επιστρέφει ως δύναμη και κατατίθεται για την οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης.
* Η Λίνα Ανδρουλάκη είναι υποψήφια βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ