Για το ότι υφίσταται και δραστηριοποιείται ζηλευτά οργάνωση με το όνομα “Γιατροί Χωρίς Σύνορα”, το γνώριζα εδώ και πολλά χρόνια. Μια διεθνής, ανεξάρτητη, ιατρική και ανθρωπιστική οργάνωση με μεγάλη ιστορία στο βιογραφικό της, η οποία ιδρύθηκε το 1971 από έναν πυρήνα Γάλλων γιατρών και δημοσιογράφων, με σκοπό την επείγουσα ιατρική βοήθεια και φροντίδα σε άτομα που έχουν τραυματιστεί σε ένοπλες συγκρούσεις, ή υπήρξαν θύματα από επιδημίες και φυσικές καταστροφές, με γεωγραφικό χώρο δράσης τους, κυρίως κάποιες φτωχότερες χώρες της Αφρικής και της Ασίας, χωρίς να υπεισέρχονται λόγοι φυλής, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων και άλλων παρόμοιων ιδιαιτεροτήτων.
Πριν από ένα μήνα, ήρθε στην αντίληψή μου, εντελώς τυχαία, ότι υφίσταται και ανάλογη οργάνωση με το όνομα “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα”, η οποία ιδρύθηκε πάλι στη Γαλλία από Γάλλους δημοσιογράφους, συγκεκριμένα στο Μονπελιέ, το 1985, και με τα κεντρικά της γραφεία σήμερα στο Παρίσι. Είναι μη κυβερνητική οργάνωση και άρα λειτουργεί ανεξάρτητα και χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις. Αποστολή της η ελεύθερη έκφραση και πληροφόρηση των πολιτών σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πριν από δύο μήνες περίπου, οι “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα”, δημοσίευσαν τον δείκτη ελευθερίας του Τύπου για το έτος 2022, στην οποία διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη ότι η χώρα μας περιλαμβάνεται στις χώρες με, όπως τα αποκαλούν, “ευδιάκριτα προβλήματα”.
Συγκεκριμένα κατέταξαν την Ελλάδα στη θέση 108, μεταξύ των χωρών τις οποίες ήλεγξαν με τα δικά τους, βεβαίως, κριτήρια, τελευταία. Είναι ενδιαφέρον όμως και προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι η χώρα μας βρέθηκε, από αυτή πάντοτε την οργάνωση, πίσω από άλλες χώρες, όπως ορισμένες της Κεντρικής Αφρικής ή ακόμα και τη “Βόρεια Κύπρο” όπως ονομάζουν τα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η δημοσιοποίηση των σχετικών πινάκων για τον τρέχοντα χρόνο, όπως ήταν επόμενο, δημιούργησε πολλαπλές αναταράξεις, όχι μόνο στη διεθνή κοινότητα, αλλά και εις τα καθ’ ημάς.
Ο αριστερός, παραδοσιακά, τύπος της χώρας μας, είδε ως ευκαιρία να σηκώσει, για άλλη μια φορά, το λάβαρο της επανάστασης εναντίον της κυβέρνησης για λόγους καθαρά αντιπολίτευσης και ουχί ουσίας, και βεβαίως περισσότερο ψηφοθηρικούς, επειδή όπως όλα δείχνουν, πλησιάζει και ο χρόνος της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Άρχισαν φυσικά τα δημοσιεύματα, σε εφημερίδες και ιστοσελίδες, όπου καταγγέλλεται η χώρα μας για τα δημοσιογραφικά της “κατορθώματα”, τουτέστιν για την όποια ανελευθερία που εφαρμόζει επηρεάζοντας και παρεμποδίζοντας σε ικανό βαθμό την άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Είναι προφανές ότι η γαλλική οργάνωση ενημερώνεται από συγκεκριμένο αριθμό δημοσιογράφων οι οποίοι και τους ενημερώνουν για τα καθέκαστα της χώρας τους, ή για συγκεκριμένα ζητήματα ή γεγονότα που έλαβαν χώρα, όπως για επιθέσεις και τραμπουκισμούς εναντίον των δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ και γραφείων των μέσων μαζικής επικοινωνίας, για φαινόμενα λογοκρισίας και απαγόρευση δημοσιευμάτων από εκδότες και επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται σε κάποιο αντικείμενο που αφορά το δημοσίευμα, κλπ.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά, εντυπωσιάζει η κατάταξη της Ελλάδας στην προαναφερθείσα θέση των “Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα”, για το έτος 2022, η οποία προφανώς έγινε με κριτήρια αδιαφανή και όχι τεκμηριωμένα. Όπως παρουσιάστηκε η είδηση στον αριστερό Τύπο της χώρας μας, θα πιστέψει στο τέλος κανείς ότι υπάρχει πληθώρα άνωθεν παρεμβάσεων σε δημοσιογράφους στο έργο τους.
Επειδή η ελευθερία του Τύπου είναι ένα από τα πολλά επιτεύγματα της δημοκρατίας μας, μεταδικτατορικά, είναι περίεργο το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές μας δεν μπήκαν σημαιοφόροι για σωστή ενημέρωση σε όποια μετερίζια είχαν και έχουν τη δυνατότητα, και αντ’ αυτού εκείνοι οι συγκεκριμένοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καλούν την Κομισιόν να λάβει μέτρα εναντίον της χώρας μας για την ελευθερία του Τύπου!
Λησμόνησαν προφανώς τα δικά τους κατορθώματα όταν προσπάθησαν με τους δικούς τους τρόπους, ναι εκείνους που έμειναν στην ιστορία με διάφορους χαρακτηρισμούς, για τα οργιαστικά και πανάθλια γεγονότα που έγιναν τις περιβόητες εκείνες μέρες των τηλεοπτικών αδειών και την κατάπτυστη, από κάθε πλευρά, προσπάθεια ελέγχου του κράτους και των αρμών της εξουσίας, περιφρονώντας κάθε έννοια δικαίου, όπως άλλωστε οι ίδιοι απειλούν και εκφράζονται στο δημόσιο διάλογο σε τακτικά χρονικά διαστήματα ότι όχι μόνο θα επαναλάβουν, αλλά θα εξωθήσουν τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα μόλις αναλάβουν και πάλι τα ηνία της εξουσίας!