Χρόνια τώρα βαρεθήκαμε να μας δείχνουν με το δάχτυλο προς την σωστή κατεύθυνση. Στην αρχή μας δείχναν βόρεια, μετά νότια και στο τέλος ανατολικά. Τα είχαμε χάσει, έφερνε το κεφάλι μας σβούρα, τρέχαμε στους καλλίτερους νευρολόγους.
Όταν ήρθαν οι πρώτοι Αλβανοί στο χωριό μας ρυπαροί και ρακένδυτοι τα χάσαμε. Δεν σταματούσαν όμως να μας διηγούνται πόσο καλά περνούσαν στο Δυρράχιο και το Ελμπασάν. Αργότερα ήρθαν οι Βούλγαροι και οι Πολωνοί που και αυτοί είχαν έρθει με ένα σωρό υποδείξεις για την αρτιότητα των κρατών από τα οποία προέρχονταν.
Μας ανέλυαν λεπτομερώς πως στις πατρίδες τους ήταν όλα δωρεάν. Τρελάθηκε τα αφεντικό και τα βαλε όλα τσάμπα. Σχολεία δωρεάν, νοσοκομεία όλα κάτω του κόστους. Συγκοινωνίες να τρελαίνεσαι. Στα λεωφορεία των 50 θέσεων επιτρέπονταν μέχρι δύο επιβάτες. Τόση άνεση. Έναν τρίτο, τον κατέβαζαν αμέσως κάτω. Ανεργία; Τι είναι αυτό μας έλεγαν.
Όλοι στην δουλειά, είχε υποχρέωση το κράτος μετά το πέρας της στοιχειώδους εκπαίδευσης να σε τοποθετήσει σε μία αξιοπρεπή θέση από πρεσβευτή και πάνω. Κυρίως στην σπορά και στα απέραντα εργοστάσια
. Ατελείωτα προϊόντα παραγωγής για κρέμες προσώπου και δέρματος, ιδίως των ευαίσθητων περιοχών του γυναικείου σώματος. Τα πιο ευαίσθητα χείλη είχαν οι Ουγγαρέζες. Το ωράριο περιοριζόταν στις τρείς ώρες ανά εβδομάδα και οι άδειες ποικίλαν από τους οκτώ έως τους έντεκάμισυ μήνες κατ έτος. Μετά ξεκούραση και ανάγνωση των βιβλίων που επέτρεπε το σοφό κόμμα.
Το κόμμα απαρτίζονταν από σοφούς που μετέδιδαν την σοφία τους και σε όλους τους άλλους που βρίσκονταν συμπτωματικά εκτός των ευάερων και ευήλιων φυλακών. Πρωταρχικό μέλημα ο καλός εξαερισμός των υπόγειων κελιών. Σ’ αυτό το θέμα ήταν απόλυτοι. Καλό φαγητό και ψωμί πάντα το φρεσκότερο του τελευταίου δίσεκτου έτους. Τετράπαχοι βγαίναν από εκεί μέσα. Έτρεχαν αμέσως στους διαιτολόγους για την απώλεια λίπους.
Αυτοκινητιστικά δυστυχήματα δεν υπήρχαν γιατί η κυκλοφορία επιτρεπόταν κατά κανόνα μόνον στα κρατικά αυτοκίνητα και σε δρόμους μόνον με άσφαλτο, πράγμα που δεν υπήρχε μεταξύ των χωριών και των κωμοπόλεων. Άμα ήθελες από πόλη σε πόλη καλώς, για τα χωριά υπήρχε άλλη διαδικασία αυστηρώς ενδοκομματική που δεν διέρρεε ποτέ στον απλό λαουτζίκο.
Πέρναγε ο κόσμος κόσμια και με κανέναν κίνδυνο εξωγενούς ιού από τον καπιταλισμό. Όταν ήρθαν λοιπόν οι Βούλγαροι και μας τα έλεγαν αυτά, εμείς αγανακτήσαμε με τα τόσα λεωφορεία από την πόλη μας προς την Αθήνα κάθε ημέρα, δεν είχαμε την ησυχία που επικρατούσε στις ρωσικές πόλεις.
Μεγάλη βαβούρα, δηλαδή να τρελαίνεσαι. Γι αυτό τελικά αποφασίσαμε κι εμείς να ακολουθήσουμε το προοδευτικό μοντέλο του σοσιαλισμού και να ενταχθούμε στις προοδευτικές δυνάμεις που τόσο μας έθελγαν.
Αντιληφθήκαμε πως πρόοδος σημαίνει μειωμένη κατανάλωση σε συνδυασμό με τους μεγαλύτερους μισθούς και την ισοπέδωση των τιμών. Εκεί στοχεύουμε και εκεί θα καταλήξουμε με την άνοδο της αριστεράς στην εξουσία.
Λίγη δουλειά και πολλά λεφτά, διότι καταλάβαμε τελικά πως η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη, κι εμείς τώρα που γίναμε αφέντες θέλουμε να το απολαύσουμε. Ας ακολουθήσουμε τα μεγάλα μυαλά του Εμβέρ Χότζα και του Νικολάϊ Τσαουσέσκου για να σταματήσουν να μας κουνάνε το χέρι οι κάτοικοι της Τιμισοάρα και της Μπρατισλάβα. Πάντα προοδευτικά, πάντα μπροστά. Μην κάνετε ρούπι πίσω.