Υπάρχουν κάποιες λέξεις τις οποίες χρησιμοποιούμε πολύ συχνά και πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, μας έρχεται στο μυαλό η ύπαρξή τους ως υλικό στοιχείο μέσα μας.
Όπως π.χ. η ψυχή, η μοίρα, το ριζικό, ο χαρακτήρας κ.ά., αφηρημένες έννοιες και μη υπαρκτές μέσα στην ανθρώπινη μηχανή. Γιατί και ο άνθρωπος μια μηχανή είναι, που κινείται και εργάζεται με την μεσολάβηση ορισμένων οργάνων, όπως κάθε μη ανθρώπινη, η οποία κινείται και εργάζεται με τα διάφορα υποχρεωτικά μέσα.
Οι λέξεις αυτές, αν και είναι άυλες, κατοικούν μέσα μας.
Εκείνο δε το οποίο είναι και το πιο σπουδαίο όργανο σε κάθε μηχανή είναι ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ. Το μυαλό δηλαδή, προκειμένου περί του ανθρώπου. Εκεί κατοικούν και οι άυλες αυτές λέξεις.
Ένα παράδειγμα με τη λέξη, που πολλές φορές επικαλούμαστε για να εκδηλώσουμε διάφορα θετικά ή αρνητικά συναισθήματα, είναι η λέξη ΨΥΧΗ. Δεν υπεισέρχομαι βέβαια στην φιλοσοφική και θρησκευτική θεώρηση της λέξης, αλλά στην καθημερινή απλοϊκή έκφραση της ζωής. Η ψυχή μου το ξέρει!
Όμως η λέξη αυτή, όπως και οι παραπάνω, δεν αποτελούν όργανα του ανθρώπινου οργανισμού, όπως το ήπαρ, η καρδιά κ.α. αλλά όλες αυτές έχουν τη άυλη βάση τους τοποθετημένη μέσα στον εγκέφαλο του ανθρώπου, όπως και κάθε κινούμενο όχημα έχει τον εγκέφαλό του και ξεπροβαίνει όταν ο εγκέφαλος εργάζεται.
Και ειδικά όταν ομιλούμε για τη λέξη ψυχή, (από το ρήμα ψύχω, πνέω, φυσώ, που δεν έχει σχέση με το ομώνυμο ρήμα ψύχω=παγώνω, ή ψυχραίνω), εν αντιθέσει, είναι η ένδειξη ανθρώπινης ζωής, που αποδεικνύεται δια της ΑΝΑΠΝΙΆΣ, και επίσης ανάλογη νοητική συναισθηματική συμπεριφορά μας, έναντι των άλλων ανθρώπων, ανάλογα του ήθους αυτών, δηλαδή της ιδιοσυγκρασίας αυτών”.
Όταν δηλαδή λέμε… αυτός έχει καλή ή κακή ψυχή… εννοούμε για το άτομο αυτό ότι: Αφού λάβαμε μέρος και ακούσαμε αρκετές συζητήσεις του, ή είδαμε αρκετές αρνητικές ή θετικές πράξεις του, περί οποιουδήποτε υλικού και άυλου, η δική μας νοητική σκέψη αποφαίνεται συμπερασματικά περί μιας καλής ή κακής ψυχικής συμπεριφοράς του ατόμου αυτού.
Το ριζικό, το πεπρωμένο, ο χαρακτήρας, καθορίζονται από εμάς, γιατί με τις διάφορες υλικές και άυλες ποικίλες εκφάνσεις της ζωής μας, εκδηλώνονται ή αποκαλύπτονται οι προγενέστερες πράξεις μας και συμπεριφορές ή οι προγενέστεροι λόγοι μας.Οι λέξεις αυτές βέβαια ίσως να έχουν σχέση με την κληρονομικότητα δηλ. το DNA των προγόνων μας. Να σκεφτόμαστε λοιπόν πάντα τις λέξεις αυτές και να τους δίδουμε τη σημασία που πρέπει να πάρουν από τη νοημοσύνη μας, ώστε και η ζωή μας να έχει ευδόκιμη πορεία αφου: «Η νοημοσύνη παράγει σκέψη και η σκέψη γνώση»…