-Ώρα καλή σου Κωνσταντή ίντα κάνεις;

-Ε, ας τα λέμε καλά Διογένη.

-Μα γιάντα μπρε λέμε ας τα λέμε καλά;

-Αυτό Διογένη εξηγείται ως εξής: Πρώτον το λέμε όταν δεν αισθανόμαστε καλά λόγω υγείας, ή λόγω από βάσανα και στενοχώριες. Είναι η μόνη φορά που δεν μπορούμε να κρυφτούμε. Λες και μας τρώει μέσα μας και θέλομε να το βγάλομε να ξαλαφρώσομε!  Και δεύτερον ακόμη και καλά να είμαστε φοβόμαστε να το πούμε μην τυχόν αργότερα αρρωστήσομε ή δυστυχίσουμε και κρατούμε την πισινή. Τούτο συμβαίνει όταν αισθανόμαστε ανασφάλεια ή είμαστε απαισιόδοξοι.

-Μα γιάντα όμως άμα πάμε στη χώρα ή άμα έρθουνε ξένοι στο σπίτι ή στο δρόμο λέμενε πως όλα είναι καλά και είμαστε όλοι μαζί χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι;

-Άμα κάνουμε πολύ καιρό να συναντήσουμε φίλους, συγγενείς κ.λπ. παίζουμε θέατρο. Είμαστε όλοι ευτυχισμένοι, χαρούμενοι και γελαστοί, ας είμαστε και με το ένα πόδι μες το… λάκκο!

-Ε, μα επαέ στο χωριό μας οι πιο πολλοί το λέμε, ας τα λέμε καλά, μόνο τα κοπέλια λένε καλά.

-Μα εδώ Διογένη γνωριζόμαστε μεταξύ μας, υπάρχει οικειότητα, χαλαρότητα και εκφράζεσαι διαφορετικά, πιο αληθινά. Όλοι γνωρίζομε τον πόνο του καθενός, τα βάσανά του, γι’ αυτό βγαίνει η αλήθεια από μόνη της και ψάχνομε για παρηγοριά. Μετά από κάποια ηλικία όλο και κάτι θα έχομε από υγεία, από καημούς και βάσανα.

-Μα αυτοί μπρε απού μου λένε το πολύ καλά ευχαριστώ λένε αλήθεια, γιατί τσι γνωρίζω καλά, μα τσι γνωρίζω κι από τη μούρη…

-Τι έχει η μούρη τους Διογένη;

-Ίντα ‘χει η μούρη τους; Λάμπει οσαν το γλόμπο, τα μάτια τους είναι γρυλωτά και η φωνή τους αντριωμένη.

-Και πόσοι είναι αυτοί Διογένη;

– Να ‘ναι θέλει οσαμε δέκα λέγω εγώ…

-Και πολλούς είπες! Αυτοί είναι υπεραισιόδοξοι και καλά κάνουνε, δεν θα πρέπει να είναι μίζεροι, μεμψίμοιροι και γκρινιάρηδες. Ακόμη θα είναι σίγουροι για τον εαυτό τους, να πατάνε γερά στη γη να είναι αποφασιστικοί, τολμηροί και με περίσσια κοινωνικότητα κ.λπ.

-Ντα δε λες μπρε και το άλλο πως αυτοί δα να ‘τανε τυχεροί και τοσέ πιάνε όλα δεξιά στη ζωή τους; Οι κομματικοί…

-Εσένα Διογένη δε σου πήγανε όλα δεξιά;

-Εγώ να σου πω παράπονο δεν έχω γιατί ό,τι ήθελα στη ζωή μου το έχω. Έχω όλα τα ωζά στο σπίτι μου και τ’ αγαπώ και μ’ αγαπούνε. Δεν υπάρχει Κωνσταντή μεγαλύτερη χαρά να σ’ αγαπούνε τα ωζά! Άμα πας να τα ταϊσεις προπαντός να δεις πως κάνουνε! Όλα μαζί φωνάζουνε και σηκώνονται και ράσουνε απάνω μου! Καταλαβαίνω ίντα θένε να μου πούνε και πόσο μ’ αγαπούνε!

Μ’ αγαπά και το Ευγενιώ μου! 60 χρόνια παντρεμένοι και ακόμη δεν μπορούμε να… ξεροντευτούμε! Ύστερα αγαπώ όλο τον τον κόσμο και μ’ αγαπά, μ’ αγαπούνε τα παιδιά και τα εγγονάκια μου ίντα άλλο θέλω;…