Με τον τίτλο αυτό κυκλοφόρησε και παρουσιάζεται το βιβλίο του αείμνηστου σήμερα συγγραφέα Νίκου Κατσαράκη. Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στην πορεία της ζωής του αλλά κυρίως εστιάζεται σε γεγονότα και περιστατικά της πολύπαθης Βιάννου, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Μορφωμένος, προνοητικός και σχολαστικός καθώς ήταν, τηρούσε ημερολογιακές σημειώσεις οι οποίες μαζί με το αποθεματικό της μνήμης του, μας έδωσαν μια πολύτιμη έκδοση. Τα θέματα και ο τρόπος που τα παρουσιάζει δεν έχουν μόνο προσωπικό ή οικογενειακό ενδιαφέρον. Επικεντρώνονται κυρίως στο γενέθλιο τόπο του τη Βιάννο, στην οποία δραστηριοποιείται και ταυτίζεται ο ρόλος του.
Ο ίδιος με τις πολιτικές του πεποιθήσεις, την ευθύτητα του χαρακτήρα και την παρρησία του λόγου του, δεν ήταν αρεστός στο κατεστημένο της εποχής, γεγονός που του στοίχισε την απόδιωξή του από τη νομική σχολή πριν την αποπεράτωση των σπουδών του. Κατηγορούμενος για τις απόψεις του, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, για να απαλλαχθεί από την κατηγορία με την αμνηστία του Ελ. Βενιζέλου. Μεγαλόψυχος καθώς ήταν δεν πτοείται.
Παραμένει στη Βιάννο συνεχώς και αναπτύσσει τη δραστηριότητά του στον τομέα του πολιτισμού, της προσωρινής τοπικής αυτοδιοίκησης και του συνεταιριστικού κινήματος της περιοχής.
Ξεχωριστός και ευδιάκριτος είναι ο ρόλος του στην κατοχική περίοδο. Ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης της περιοχής αφήνει τη γυναίκα του και τα ανήλικα παιδιά του ακολουθώντας το εθνικό χρέος στα διάφορα κρησφύγετα της Δίκτης. Είναι γεγονός ότι η επαρχία της Βιάννου και της δυτικής Ιεράπετρας με το αντιστασιακό φυτώριο που ευδοκιμούσε στην περιοχή, πλήρωσε ακριβό τίμημα. Δέχτηκε την ομαδική γερμανική μιαιφονία, αφού οι εκτελέσεις έγιναν χωρίς οίκτο ή υπολογισμό ηλικίας.
Στην ιστορική επισταθμία που πραγματοποιεί, καταγράφει με σημαντικές λεπτομέρειες τα γεγονότα της εποχής. Γίνεται ακόμα γνωστός ο ρόλος πολλών ανθρώπων, που ίσως, για πρώτη φορά φανερώνεται.
Οι ζωντανές σκηνές που καταγράφει, κρατούν αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Έτσι τα κλειδωμένα για πολλά χρόνια απομνημονεύματά του στα σεντούκια του σπιτιού, άνοιξαν και μάλιστα πριν ο αδυσώπητος χρόνος πάρει το μερδικό του. Προικίζεται ακόμα η περιοχή μ’ ένα νέο βιβλίο στη σειρά των άλλων, μαζί με το τελευταίο «Αιματοβαμμένη Βιάννος» του φίλου Ανδρέα Αγγελάκη.
Τιμή ανήκει στα παιδιά του αείμνηστου Ν. Κατσαράκη και ιδιαίτερα στο Γιώργο για την εκταφή των απομνημονευμάτων και την ένταξή τους στις βιβλιογραφικές πηγές.
Το όλο έργο επιστέφεται με την επιμέλεια και τον ιστορικό σχολιασμό της φιλολόγου-συγγραφέα κ. Άννας Μανουκάκη-Μεταξάκη, που με επιτυχία πήρε μέρος στον προσκυνηματικό αυτό περίπλου. Με τις 320 υποσημειώσεις της, ο αναγνώστης εξασφαλίζει τις απαραίτητες συμπληρωματικές γνώσεις της εποχής και της περιοχής. Εξίσου άξιος και σημαντικός ο ρόλος της.
Ο Γεώργιος Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής