Δεν σε αγκάλιαζε. Σε χώνευε στην καρδιά του, θαρρείς, όταν άπλωνε τα χέρια του και σε γιόμιζε αγάπης φιλιά σαν γνήσιος Κρητικός και Αρχανιώτης.
Πριν πολλά χρόνια, μέρες Πασχαλιάτικες ήτανε, ετούτη η μεγάλη καρδιά, που χωρούσε όλους τους φίλους, μου χάρισε τη μαντινάδα:. Απόψε στην Ανάσταση / δεν ήσουνα μαζί μου. / Φλόγα έγινε η αγάπη σου / κι άναψε το κερί μου.
Μα τούτη την σκληρή την ώρα που απρόσμενα για μας τους μακρινούς φίλους, όχι φίλους, αδερφούς, μάθαμε πως έφυγε από κοντά μας, την τροποποιώ και με δάκρυα στα μάτια του την προσφέρω μέσα από την ψυχή μου να τον συνοδεύει στην αιώνια ζωή του, την αληθινή, κατά που λένε οι καλογέροι στο Άγιο Όρος.
Μανώλη μ’ ακούς; Εφέτο στην ανάσταση / δε θά ’σαι μπλιο μαζί μας. / Φλόγα θα γίν’ η αγάπη σου / ν’ ανάψει το κερί μας.
Ήτανε ένα τίμιο παλικάρι, ένας σκληρός κι άοκνος δουλευτής, με όλους καλός, προσιτός και καλοσυνάτος. Όπως λέμε, ήτανε «ψυχούλα» δυσεύρετη. Πληθωρικός σε όλα του. Στο λόγο του, στο τρανταχτό γέλιο, στην αρχοντιά του, να δίνει χωρίς μέτρο αγάπη, συμπόνια. Και στο κέρασμα πληθωρικός, στη φιλοξενία την αυθόρμητη. Ένας αρχοντάθρωπος, μέσα κι έξω. Πιο πολύ μετράω την εσωτερική του αρχοντιά. Ά ρε Μανώλη, φίλε μου αγαπημένε.
Τα τελευταία δυο χρόνια, κάθε που τηλεφωνιόμασταν, αυτός Αρχάνες εγώ εδώ, στην άλλη άκρη, τη δυτική, της Κρήτης, φανέρωνε μια εσώτερη ανάγκη κι επιθυμία του «Με το Λυδάκη θα σου ‘ρθουμε Καμβυσέλλη Σφηνάρι να σε ξελαχταρίξω….»
Μα, δεν πρόλαβε! Κι αρφανέψαμε. Και τον περιμένουμε… ακόμα τον περιμένουμε. Πού είσαι Μανώλη. Μη μου παραπονεθείς, μη βιάζεσαι. Απάντεχέ με. Τούτη τη φορά εγώ θε νάρθω να σε βρω. Αν δικαιούμαι μια θέση κοντά σε σένα. Εσύ ήσουνα άγιος.
Εγώ… Εκεί. θα τα λέμε με την ησυχία μας. Τελειωμό δεν θάχουμε. Όταν ο Μεγαλοδύναμος το προστάξει Μανώλη. Σύμφωνοι; Ως τότε με την αγάπη μας θα σε βλέπουμε πάντα μαζί μας, δίπλα μας, στις παρέες, τα γεροντικά γλέντια μας στις προσευχές μου
. Γιατί δεν το πιστεύουμε πως έφυγες. Ωστόσο, καλό σου καταβόδιο στον Παράδεισο που δικαιούσαι, φίλε μου αγαπημένε. Προσωπικά τα γράφω ετούτα, μα και εκ μέρους όλων των φίλων και συναδέρφων στο ΤΕΙ Ηρακλείου.