Δεν χρειάζονται κορώνες κανενός είδους αυτή την εποχή. Ωστόσο δεν μπορεί να μη δοθούν τα εύσημα στο Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου για τη απόφαση του να καταβάλλει το ίδιο χρηματικό ποσό, οριζόντια όπως είπε και ο Πρόεδρος, σε όλα τα μέλη του και μάλιστα, για όσους γνωρίζουν, από τα πενιχρά πλέον οικονομικά του αποθέματα. Αντίστοιχα και στο «επικουρικό» Ταμείο των δικηγόρων, το Λ.Ε.Α.Δ.Η., που και εκείνο αποφάσισε να χρηματοδοτήσει όποιο δικηγόρο του το ζητήσει. Από την μέχρι τώρα πληροφόρηση μόνο ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών αποφάσισε να προβεί σε τέτοια ενέργεια
. Η στήριξη αυτή είναι απαραίτητη σήμερα για τους δικηγόρους καθώς τα δικηγορικά γραφεία και ειδικά οι αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι έπαψαν να εργάζονται από 13/3/2020, που τα δικαστήρια είναι κλειστά. Επίσης, στο γραφείο τους δεν πηγαίνουν ή πηγαίνουν ελάχιστα με την απαγόρευση της κυκλοφορίας από 24/3/2020 και τον φόβο των πολιτών να τους επισκεφθούν και δεν μπορούν να κάνουν καμία εξωδικαστική ενέργεια καθώς οι δικαστικοί επιμελητές απεργούν και τα κτηματολόγια – υποθηκοφυλακεία είναι επίσης κλειστά.
Κοντολογίς δεν έχουν οιδικηγόροι καμία δυνατότητα επαγγελματικής απασχόλησης και διαφαίνεται ότι δεν θα έχουν και στο εγγύς μέλλον τουλάχιστον μέχρι τη λήξη του τρέχοντος δικαστικού έτους τον προσεχή Ιούνιο. Έπονται οι δικαστικές διακοπές με δυνατότητα απασχόλησης σε ελάχιστα αντικείμενα και τα λέμε μετά τα μέσα Σεπτεμβρίου αν δεν έχομε πάλι κοροναϊό. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την περιρρέουσα οικονομική κατάσταση που είναι βέβαιο ότι δεν θα αφήνει περιθώρια στον απλό κόσμο να ασχοληθεί με δικαστικές επιδιώξεις αλλά θα προτάξει την εξασφάλιση της στοιχειώδους διαβίωσης προσωπικής και οικογενειακής.
Η στήριξη αυτή συνεπώς είναι απαραίτητη για τους δικηγόρους και θα την περίμενε κανείς από το κράτος και όχι από τους Συλλόγους τους, οι οποίοι είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν. Δια στόματος πρωθυπουργού όλοι ακούσαμε για την καταβολής του ποσού των 800 € και στους δικηγόρους, υπόσχεση που δεν υλοποιήθηκε.
Αντ΄αυτής, της απραγματοποίητης εξαγγελίας, καλούνται οι χιλιάδες δικηγόροι πανελλαδικά να ενταχθούν σε πρόγραμμα τηλεκατάρτισης – voucher διδακτικού χρόνου 100 ωρών, υποβάλλοντας ηλεκτρονικά την σχετική αίτηση, προκειμένου να λάβουν 600 ευρώ για την συμμετοχή τους αυτή με προκαταβολή 400 ευρώ άμεσα και το υπόλοιπο ποσό στο τέλος της εκπαίδευσης τους. Καταβάλλεται δηλ. ποσό 6€/ώρα, ενώ ο Κώδικας Δικηγόρων ορίζει αμοιβή 80€/ωρα.
Το ποσό που θα καλύψει αυτή τη δράση είναι 140 εκατομμύρια ευρώ και προέρχονται από ένα «χειμάζον» πρόγραμμα του Ε.Σ.Π.Α., Κοινοτικά χρήματα δηλαδή, που ποιος ξέρει ποιος το ξετρύπωσε, να καλύψει τους δυσαρεστημένους δικηγόρους αλλά να ευνοήσει εν μέσω πανδημίας και μερικές εταιρείες που ασχολούνται με το αντικείμενο. Σημειωτέον ότι οι εταιρείες αυτές έχουν επιδοθεί σε άγρα πελατών προσεγγίζοντάς τους με δυσφημίσεις, προσφορές ακόμη και ηλεκτρονικές συσκευές. Αναφορικά με τους τομείς της τηλεκατάρτισης και οι δέκα είναι εντελώς αδιάφοροι για τους μαχόμενους Δικηγόρους και προφανώς θα είναι και κουραστικοί κατά την εκπαίδευση.
Δεν συζητώ για τη μερίδα εκείνη των Δικηγόρων (ξέρω αρκετούς) που δεν το έχουν καθόλου με τα ηλεκτρονικά ούτε για τους μεγαλύτερους σε ηλικία δικηγόρους που θα τους φανεί βουνό. Τι απομένει δηλαδή; Να κάνομε την αίτηση, να εισπράξουμε τα 400 ευρώ αρχικά και αν δεν τα καταφέρουμε, πουθενά δεν λέει ότι θα μας τα ζητήσουν πίσω. Κάτι μου μοιάζει με τις κοινοτικές επιδοτήσεις αλήστου εποχής ή τα «πανωγραψίματα» των ζώων και των στρεμματικών που όλοι τα θυμόμαστε. Με αυτά τα δεδομένα πώς καλούνται οι δικηγόροι να αντιμετωπίσουν το όλο Θέμα; Σίγουρα αυτή τη στιγμή μεγάλη μερίδα έχει ήδη καταθέσει την αίτηση για να ενταχθεί στην αδιάφορη έως και άχρηστη αυτή τηλεκατάρτιση. Δεν θα κρίνω κανένα αφού όλοι είμαστε σε δύσκολη οικονομική θέση και η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση δυστυχώς δεν έχει έλθει ακόμη.
Ωστόσο, προβληματισμός υπάρχει γιατί η εξαίρεση αυτή των δικηγόρων, όταν άλλοι επαγγελματίες εργάζονται -ομάδες δεν κατονομάζουμε- και μάλιστα έχουν και φόρτο εργασίας και λαμβάνουν τα 800 ευρώ; Μήπως όλο αυτό τείνει στο στοχευόμενο εδώ και χρόνια αποδεκατισμό της ελεύθερης δικηγορίας και την είσοδο στη αγορά απασχόλησης των μεγάλων ημεδαπών και αλλοδαπών εταιρειών; Σαφώς τείνει στον εξευτελισμό των δικηγόρων (η γράφουσα με σχεδόν 40 χρόνια ενεργούς δικηγορίας το νοιώθει ακόμη περισσότερο) σε μια στιγμή που και τα τρέχοντα έξοδα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι περισσότεροι από αυτούς και ατενίζουν το μέλλον με φόβο και αβεβαιότητα.
Τείνει στην ισοπέδωση κάθε διάθεσης των νέων δικηγόρων να υπηρετήσουν πραγματικά τη Δικαιοσύνη και να είναι λειτουργοί της, χωρίς να βλέπουν κάθε υπόθεση μόνο για το χρήμα, όπως και εμείς κάποτε που ασχοληθήκαμε με συγκεκριμένο τομέα δικαίου από ιδεολογία και μόνο. Σήμερα οι νέοι επιστήμονες δικηγόροι έχουν να ασχοληθούν με μειωμένη δικηγορική ύλη, με αυξημένη δαπάνη για δικαστική επιδίωξη, με επαγγελματικές συνεργασίες μεταξύ δικηγόρων ασύμφορες, με βεβαρυμμένα έξοδα διατήρησης αυτοτελούς γραφείου, με μεγάλες ασφαλιστικές και φορολογικές επιβαρύνσεις, με ανύπαρκτα ιδεώδη.
Σίγουρα μετά τη πανδημία τίποτε δεν θα είναι όπως πριν και όπως και κάθε κρίση έτσι και αυτή πρώτα χτυπά τους αδύναμους. Θα ήταν λοιπόν λύση να μπορούσαν οι δικηγόροι να αρνηθούν αυτή την διέξοδο είσπραξης των 600 ευρώ αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να το κάνουν. Το κάνουν εξ ανάγκης αφού έχει διανυθεί ήδη ένας μήνας απραγίας και δεν ξέρουμε πόσοι ακόμη θα ακολουθήσουν με αβέβαια πλην σχεδόν βέβαια αποτελέσματα και κανείς δεν μπορεί να τους ψέξει. Εναπόκειται στο στους Δικηγορικούς Συλλόγους να αντιδράσουν με την πρέπουσα σοβαρότητα της κατάστασης που όλοι βιώνουμε και πρέπει το κάνουν!
*Η Βιβή Δερμιτζάκη είναι δικηγόρος