Οι υποχωρήσεις και οι ταπεινώσεις της χώρας μας φαίνεται πως είναι χωρίς σταματημό, αφήνοντας έκθετο τον κ. καθηγητή του Υπουργείου Εξωτερικών και τον προϊστάμενό του, και βεβαίως πολλαπλώς χαμένη τη χώρα.
Πριν λίγες μέρες, ο πρώτος δήλωνε σε τηλεοπτικό σταθμό πανελλήνιας εμβέλειας ότι το πολυαναμενόμενο έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ Κρήτης και Κύπρου θα γίνει και πως αν η γειτονική μας χώρα αντιδράσει «θα απαντήσουμε επί του πεδίου!», ώστε να ξεπλυθεί η γνωστή περσινή ντροπή που βιώσαμε ως Έλληνες στην Κάσο.
Είχαμε, λοιπόν, όλοι αναθαρρήσει ότι επιτέλους η δική μας εξωτερική πολιτική αρχίζει πια να ξυπνάει από τον μακρόχρονο λήθαργο και πως με κάτι πρέπει να ασχοληθεί. Και ενώ όλα φαίνονταν πως βάδιζαν προς τα εκεί, αίφνης από τον έτερο πυλώνα του ελληνισμού, την Κύπρο, ακούστηκαν άλλα και τελείως διαφορετικά, που έπεσαν δίκην πραγματικού κεραυνού, από τον υπουργό της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Μάκη Κεραυνό, ότι δηλαδή το έργο που όλοι περίμεναν δεν είναι βιώσιμο οικονομικά!
Αμέσως ξεκίνησαν οι ανίκανες, λίαν επιεικώς βεβαίως, δηλώσεις τόσο από εδώ όσο και από την Κύπρο, με σκοπό να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Δικαιολογίες, ήξεις αφίξεις, αερολογίες και γνωστές υποκρισίες και επιπολαιότητες. Όλα αυτά, δηλαδή, τα ασυνάρτητα που ακούσαμε τις προηγούμενες μέρες.
Μια ερώτηση, τώρα, επ’ αυτού: Γιατί, άραγε, ο Κύπριος υπουργός προέβη σε αυτή τη δήλωση τώρα και όχι όταν έγινε η πρώτη προσπάθεια πόντισης του καλωδίου στην Κάσο πριν από έναν περίπου χρόνο; Τώρα, μόλις, πήρε είδηση ότι επίκειται αυτή η ενέργεια της ελληνικής πλευράς και όχι πέρυσι που έγιναν όλα εκείνα τα φαιδρά και τα πρωτάκουστα για την εξωτερική πολιτική μας, ή έστω το τελευταίο χρονικό διάστημα των έντεκα μηνών που μεσολάβησε;
Ήταν τόσο μεγάλο το ποσό που θα επιβαρυνθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, με δεδομένο ότι θα προσφέρει τόσα οφέλη στην παραπαίουσα ενεργειακή επάρκεια της χώρας του; Κάποιες περίεργες δηλώσεις και του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Χριστοδουλίδη, περί εμπλοκής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στον όλο σχεδιασμό του έργου της ηλεκτρικής διασύνδεσης των δύο μεγαλονήσων, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις και διευκρινήσεις, πού αποσκοπούσε, άραγε;
Ας μην είμαστε αφελείς όμως! Όλοι υποψιάζονται τι περίπου διημείφθη στα παρασκήνια των δυο κρατών του ελληνισμού, με πρωτοβουλία προφανώς της Ελλάδας!
Δεν είναι ανεξάρτητο αυτού του γεγονότος ότι τελευταία πληθαίνουν τα δημοσιεύματα ότι στις αναρίθμητες μυστικές επαφές και συναντήσεις διπλωματών των δύο κρατών, Ελλάδας και Τουρκίας, ο αντικειμενικός τους σκοπός είναι η «ήπια» προσφυγή στη Χάγη, ώστε να επιτευχθεί ο διαμελισμός του Αιγαίου και ίσως πολλά άλλα απολύτως αντεθνικά, όπως ουδέτερες ζώνες στο Αιγαίο, αποστρατικοποίηση των ανατολικών νησιών και ένας θεός ξέρει τι άλλο, με εγνωσμένη, όμως, την διαχρονική δήλωση όλων των πολιτικών της χώρας μας, ότι ένα είναι το πρόβλημα με το οποίο θα μπορούσε η χώρα μας θα οδηγηθεί εκεί και να διαπραγματευτούμε με την Τουρκία, που είναι αποκλειστικά η οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας και απολύτως τίποτα άλλο!
Τα ζητήματα αυτά και τα γεγονότα γύρω από το συγκεκριμένο καλώδιο δεν ήταν οικονομικής φύσεως, αλλά άλλα, που αναδύθηκαν στην επιφάνεια τώρα πλέον καθαρά! Όλες οι δηλώσεις των πολιτικών μας φανερώνουν κάτι πολύ σοβαρότερο, δυστυχώς. Την διαρκή φοβία της Ελλάδας, με επιεικείς χαρακτηρισμούς, να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα!
Ό,τι έγινε μέχρι τώρα σε αυτό το θέμα είναι μια ακόμα απόλυτη ντροπή της χώρας μας, ρίχνοντας την ευθύνη στην μικρότερη και αδύναμη στρατιωτικά Κύπρο, για να καλύψουν τις δικές της ντροπιαστικές συμπεριφορές.
Τι έχει να πει για όλα αυτά, λοιπόν, ο κ. καθηγητής του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως επίσης για τα κωμικοτραγικά γεγονότα των Ελλήνων ψαράδων που τους κυνηγούσαν οι Τούρκοι οπλισμένοι στο Θρακικό Πέλαγος, χωρίς στοιχειώδη προστασία από το Λιμενικό όταν εκείνοι την ζήτησαν;
Πού βρισκόταν η χώρα μας εκείνο το βράδυ και όλα τα άλλα τα αναρίθμητα, όπως αναφέρουν εκείνοι από πρώτο χέρι; Να φύγουν, τους απάντησαν και να γυρίσουν πίσω και να αφήσουν τους Τούρκους να ψαρεύουν! Πού βρισκόταν λοιπόν το Λιμενικό, ο στρατός και όλοι εκείνοι που επιφορτίζονται με την άμυνα της χώρας και την ασφάλεια των πολιτών της; Κυριολεκτικά ανύπαρκτοι όλοι, προφανώς με εντολή άνωθεν! Πόσο άνωθεν; Όλοι υποθέτουν!
Οι πολίτες της χώρας για ακόμη μια φορά νοιώθουν απογοητευμένοι απ’ όλα αυτά. Η μια ντροπή διαχέεται την προηγούμενη με κατακλυσμιαίο ρυθμό. Αλλά αλήθεια, τι έχουν να σχολιάσουν για όλα τα παραπάνω οι κυβερνητικοί βουλευτές, γιατί η αντιπολίτευση προέβη ήδη σε κάποιες ήπιες, έστω, ανακοινώσεις; Γιατί πολύ φοβάμαι ότι την ώρα ετούτη, μόνο αυτοί μπορούν να δώσουν την δέουσα λύση στο όλο πρόβλημα της χώρας!
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας