Υπάρχουν άτομα, που με την ξεχωριστή χαρισματική τους παρουσία σε διάφορους τομείς, τίμησαν κατά καιρούς όχι μόνο τους εαυτούς τους, αλλά παράλληλα και τον γενέθλιο τόπο τους.
Τα άτομα αυτά έχουμε υποχρέωση να τα ανασύρουμε και να τα διατηρήσουμε στη μνήμη μας, αφού γι’ αυτούς αισθανόμαστε δικαιολογημένη υπερηφάνεια.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει και ο παραπάνω Αντώνιος Βασιλάκης, ζωγράφος (1556-1629). Πρόκειται για έναν διάσημο ζωγράφο των χρόνων της Αναγέννησης.
Στη Βενετία όπου είχε καταφύγει τον αποκαλούσαν Alience δηλαδή έπηλυ. Η οικογένειά του προερχόταν από την Κρήτη, αλλά είχε εγκατασταθεί στη Μήλο, απ’ όπου σε ηλικία 16 ετών βρίσκεται στην Βενετία.
Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και μαθήτευσε στον ονομαστό για την ομότιτλη τέχνη του, Βερονέζε. Διακρίθηκε πολύ γρήγορα για την εκφραστική δύναμη του χρωστήρα του.
Κατά προτίμηση κινούνταν και ζωγράφιζε στο χώρο των καθολικών εκκλησιών. Θαυμαστής του έργου του υπήρξε μεταξύ των άλλων και ο ίδιος ο δάσκαλός του Βερονέζε.
Τα έργα του που έχουν αριθμηθεί μέχρι τώρα φτάνουν τα 300. Τα περισσότερα από τα έργα του αυτά βρίσκονται στην Ιταλία, στις εκκλησίες και τα παλάτια των μεγιστάνων στις πόλεις Βενετία, Περούτζια, Πάδοβα, Τρεβίζο κ.α.
Στο ανάκτορο των Δόγηδων της Βενετίας υπάρχουν πάνω από 40 έργα του. Στην τέχνη της ζωγραφικής που έμαθε από τους δασκάλους του Βερονέζε και Τιντορέττο, έδωσε τη δική του προσωπική μορφή και έκφραση.
Πολλά έργα του υπήρχαν στα μουσεία της Πετρούπολης και της Μόσχας καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές Πριγκίπων και πλούσιων Ρώσων. Βρίσκονται ακόμα και σε άλλα μουσεία στη Μαδρίτη, τη Γερμανία, τη Βαρσοβία κ.α.
Κατά την επίσκεψη του Βασιλιά της Γαλλίας Ερρίκου Γ΄ στη Βενετία το 1574 η διακόσμηση της πόλης ανατέθηκε στους τρεις διακεκριμένους καλλιτέχνες, τον Βερονέζε, Τιντορέττο και Βασιλάκη.
Από τότε ο Βασιλάκης ανέλαβε την φιλοτέχνηση πολλών εικόνων σε διάφορους ναούς.
Τα έργα του κινούνται γύρω από τη μυθολογία, την ιστορία και τη θρησκεία.
Στο δουκικό ανάκτορο ανέλαβε την εκτέλεση διάφορων συνθέσεων, οι οποίες προκαλούν τον θαυμασμό του κόσμου. Τα εκπληκτικής αυτής τέχνης έργα του είναι «Η Ανάσταση του Λαζάρου», «Ο Μυστικός Δείπνος», «Η Προσκύνηση των Μάγων», «Η Αρπαγή των Σαβίνων», «Η Παράδοση της Μπρέσκια», «Άρτεμη και Καλλιστώ στο λουτρό» και «η Στέψις του Βαλδουΐνου ως αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης».
Ο Βασιλάκης εργάστηκε ακόμα με την ίδια επιτυχία και σε άλλες ιταλικές πόλεις. Παραγγελίες έργων του έλαβε από τον Βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Δον.
Συνθέσεις του επίσης συναντούμε στον ελληνικό ναό του Αγίου Γεωργίου στη Βενετία και τον ναό του Αγίου Μάρκου.
*Ο Γεώργιος Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας-ιστορικός ερευνητής