Toυ Στυλιανού Μανουσέλη
Χαρές και πανηγύρια στους αφελείς. Σκέψεις και προβληματισμοί σε άλλους. Διάβασα στην Πατρίδα αυτό που περίμενα. Ξύπνησαν οι παιδαγωγοί και έχουμε διεθνούς φήμης που σιωπούν. Άφησαν την εκπαίδευση στους γιατρούς και στους λιανέμπορους. Χρόνια η εκπαίδευση μας πηγαίνει λάθος δρόμο. Ακολουθούμε κάποιες βαθιά ριζωμένες μέσα μας λανθασμένες αντιλήψεις που αποτελούν τα σαθρά θεμέλια της εκπαίδευσης μας. Τώρα φτάσαμε σε ένα τέρμα. Δεν έχουμε εκπαίδευση, έχουμε ιατρική προστασία. Είναι ευκαιρία να αλλάξουμε συνολικά πορεία. Συγχαίρω το συνάδερφο και προτρέπω και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα. Η μέθοδος που προτείνεται πρώτη φορά το 1917 χρησιμοποίησε ο Δελμούζος. Ίδρυσε σχολείο στο οποίο έβγαζε τους μαθητές στην ύπαιθρο να γνωρίσουν το απέραντο βιβλίο της φύσης. Τιμωρήθηκε και δικάστηκε έκτοτε δεν τόλμησε κανείς μέχρι το 1980 να πλησιάσει τη φιλοσοφία τα θεμέλια της εκπαίδευσης.
Η πρόταση δεν χρειάζεται διόρθωση απλά θα προσθέσω κάτι. Η προτεινόμενη μέθοδος εποπτείας σταματά στην κατ ‘αίσθηση αντίληψη απαραίτητο σκαλοπάτι στην λειτουργία της μάθησης. Η μάθηση όμως δεν είναι απλή απεικόνιση της πραγματικότητας στον εγκέφαλο αλλά είναι σύστημα σκέψης που ενεργεί πάνω στην πραγματικότητα. Κάθε φορά η πληροφορία που δέχεται ο εγκέφαλος από τις αισθήσεις περνά στο χώρο της διανόησης. Χάνει την υλικής της υπόσταση και γίνεται νοητικό υλικό. Από το σημείο αυτό αρχίζει η λειτουργία της μάθησης από τη διανόηση. Περνά από πολυάριθμα μονοπάτια του εγκεφάλου δημιουργεί νέες συνάψεις νευρωτικές συγκρίνεται μεταβάλλεται , ταξινομείται, αφομοιώνεται. Που σημαίνει ότι το νέο δημιούργημα της διανόησης ή εντάσσεται στο προϋπάρχον και το διευρύνει ή το προϋπάρχον ενώνεται με το νέο και ανανεώνεται. Ο άνθρωπος διαμορφώνει το περιβάλλον και διαμορφώνεται από αυτό. Η μάθηση δεν είναι απλή απεικόνιση της πραγματικότητας στον εγκέφαλο είναι σύστημα σκέψης που ενεργεί στην πραγματικότητα. Δεν είναι δημιούργημα του υποκειμένου ή του αντικειμένου. Είναι προϊόν της διαλεκτικής σχέσης και των δύο που μεταβάλλει και τους δυο. Περνά στην συμπεριφορά όχι στη μνήμη να λησμονηθεί. Το μυστικό της επιτυχίας του ανθρώπου δεν είναι η ευφυΐα που μάλλον δεν υπάρχει. Είναι η μάθηση. Κάθε φορά που μαθαίνει το νέο άτομο ο εγκέφαλος αναδιοργανώνεται αποκτά σταδιακά ένα εύπλαστο εγκέφαλο ικανό να επινοεί μοναδικά νοητικά επιτεύγματα. Το μεγάλο λάθος που κάνουμε τη γνώση τη δέσαμε στις λέξεις του βιβλίου ως μοναδική πηγή γνώσης. Δεν την παραγάγουμε αλλά τη μεταδίδουμε παθητικά τη στοιβάζουμε στη μίμηση και απομακρύνουμε το παιδί από τα πράγματα και το απέραντο βιβλίο της φύσης. Επανερχόμαστε στοΝ Μεσαίωνα , στην παπαγαλία των λέξεων και απορρίπτουμε τη λογική. Για να βρούμε πόσα δόντια έχει το άλογο ψάχνουμε στα συγγράμματα του Αριστοτέλη.