Έχει αποδειχθεί ότι η ασπιρίνη προστατεύει το καρδιαγγειακό σύστημα σε περιβάλλον υψηλών δεικτών φλεγμονής. Για παράδειγμα η ασπιρίνη μειώνει την καρδιακή θνητότητα στις 30 ημέρες σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς με σήψη ενώ επίσης περιορίζει κατά 30% την καρδιακή θνητότητα της προεκλαμψίας, αλλά και την θνητότητα του εμφράγματος του μυοκαρδίου στον γενικό πληθυσμό.
Στο ίδιο πνεύμα κινούνται και οι συστάσεις που έχουν εκδοθεί από το American Heart Association και την European Society of Cardiology για την προφύλαξη με ασπιρίνη αναγνωρισμένων ομάδων ατόμων υψηλού κινδύνου για αθηροθρόμβωση και οξέα καρδιακά επεισόδια.
Επίσης, σε ασθενείς που πάσχουν είτε από βραχυχρόνιες είτε από μακροχρόνιες κλινικές καταστάσεις πού χαρακτηρίζονται από υψηλά επίπεδα δεικτών φλεγμονής, όπως οι ασθενείς με ρευματολογικές παθήσεις, η χρήση της ασπιρίνης μειώνει τον κίνδυνο καρδιολογικών συμβάντων.
Υπάρχουν λοιπόν ικανά επιχειρήματα υπέρ της λήψης της ασπιρίνης πριν από ένα αγώνα δρόμου ή ένα ποδηλατικό αγώνα brevet, με σκοπό την αντιστάθμιση του υψηλού ΠΑΡΟΔΙΚΟΥ καρδιολογικού κινδύνου στην διάρκεια του αγώνα σε αθλητές άνω των 40 ετών κατά τον ίδιο τρόπο που η ασπιρίνη συνιστάται στην περίπτωση των διαφόρων καταστάσεων φλεγμονής.
Στον μαραθώνιο του Ριο ντε Τζανέιρο 2014 ο ιατρικός διευθυντής του αγώνα Paolo Alfonso Lourega de Monezes σύστησε ο ίδιος στους αθλητές άνω των 40 ετών πού συμμετείχαν στην διοργάνωση να λάβουν ασπιρίνη πριν τον αγώνα με την σύμφωνη γνώμη του γιατρού τους.
Μια χαμηλή δόση ασπιρίνης (μισή ασπιρίνη, δηλαδή 250 mg) πού λαμβάνεται στην γραμμή εκκίνησης ή λίγο νωρίτερα παρέχει αντιθρομβωτικό αποτέλεσμα και καρδιαγγειακή προστασία κατά την διάρκεια του αγώνα και για ένα 24ωρο. Το σκεύασμα της ασπιρίνης δεν θα πρέπει να είναι εντεροδιαλυτό (όπως είναι το σκεύασμα salospir) λόγω της καθυστερημένης έναρξης της δράσης του, αλλά η κλασική ασπιρίνη της Bayer.