Συμπληρώθηκαν χθες 7 Φεβρουαρίου ακριβώς 43 χρόνια από την, προς Κύριον, εκδημία του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κυρού ΕΥΓΕΝΙΟΥ.
Αλήθεια πότε πέρασαν τόσα χρόνια !!
Όσα όμως χρόνια κι αν περάσουν στη μνήμη των κατοίκων του Μεγάλου Κάστρου είναι βαθειά χαραγμένη η μορφή του, η εικόνα του, η καλοσύνη του, το υπέροχο και αγέρωχο παράστημα Του, μα πιο πολύ η στοργή Του προς μικρούς και μεγάλους και η αγαθή ψυχούλα του.
Ταπεινός, ποτέ υπερόπτης, φτωχός ποτέ φίλος του χρήματος και της δόξης. Προσηνής, ευγενικός προς όλους και έτοιμος να ακούσει τον οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε πρόβλημα αντιμετώπιζε.
Σεμνός, σιωπηλός προσέφερε τόσα πολλά στην εκκλησία της Κρήτης και στην πατρίδα μας. Η Βιάννος θυμάται!
Παρείχε άφθονη ελεημοσύνη σε κάθε στιγμή της ζωής του και γι αυτό έχει μείνει ένα αειθαλές δένδρο και καρποφόρο.
Το συναίσθημα της κοινωνικότητας και της φιλαλληλίας ήταν πάντα μέσα Του.
Τιμούσε τον απλό άνθρωπο, τον αγρότη, τον επιστήμονα, τον πτωχό όσον και τον πλούσιο και είχε ιδιαίτερη ευαισθησία στα παιδιά, ιδιαίτερα στα Α.μΕ.Α και απροστάτευτα.
Απλός και χωρίς εγωισμούς πλησίαζε καθένα, που είχε την πνευματική ανάγκη Του.
Δεν θα λησμονήσω, όταν ο τότε, άριστος καθόλα, πρωτοψάλτης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Μηνά κ. Δημ Νερατζής, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση, μας δίδασκε Βυζαντινή μουσική και ήρθε αθόρυβα και χωρίς να διακόψει το μάθημα και κάθισε στο θρανίο μου και παρακολουθούσαμε μαζί ως μικρά μαθητούδια το μάθημα, θέλοντας να μας διδάξει την απλότητα, άμα δε και την όρεξη για μάθηση.
Δεν θα λησμονήσω τα μεστά περιεχομένου λόγια Του, με εκείνο το μειλίχιο ύφος, τις προτροπές Του και τις διδαχές Του !
Δεν θα λησμονήσω ποτέ το πόσο προστατευμένος ένιωθα κοντά Του.
Δεν θα λησμονήσω την ευγένειά Του, την μειλιχιότητα Του καθώς και την τρυφερή και αθώα καρδιά Του, που έμοιαζε σαν του μικρού παιδιού.
Δεν θα λησμονήσω την έμπρακτη απέραντη αγάπη, που έδειχνε προς όλους γενικά τους ανθρώπους, ιδιαίτερα στους Κρητικούς.
Είμαι δε βέβαιος ότι, η μακαρία ψυχούλα Του, υπερίπταται της Κρήτης, που τόσο πολύ αγάπησε, και δια της μεσιτείας Του, προς τον Κύριον Ιησού Χριστόν, παρακαλεί δια την πρόοδο, την ευημερία και την απάλειψη της πανδημίας η οποία έχει πλήξει το νησί που αγάπησε με ιδιαίτερη τρυφερότητα και ευαισθησία..
Αιώνιον το μνημόσυνό Σου αοίδιμε Δάσκαλέ μου!