Καταγόταν από την Κύπρο κι έζησε τον 4ο αιώνα στα χρόνια του Μ. Κων/νου και του υιού του Κωνσταντίνου. Μόρφωση γραμματική δεν είχε κι αρχικά ήταν βοσκός προβάτων αλλά προικισμένος με πολλές αρετές, απλός στους τρόπους ταπεινός πράος, ελεήμονας και πολύ φιλόμενος.
Νυμφεύθηκε και απέκτησε θυγατέρα Ειρήνη το όνομα. Μετά το θάνατό της συζύγου του λόγω των πολλών αρετών και της αγιότητάς του βίβλου του χειροτονήθηκε επίσκοπος Τριμυνθούντος Κύπρου κι έτσι έγινε ποιμένας λογικών προβάτων.
Ο Σπυρίδων έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Μ. Ασίας και αποστόμωσε με τα απλά του λόγια τους οπαδούς του Αρείου. Απέδειξε με το παράδειγμα ενός κεραμιδιού το τριαδικό δόγμα και την ενότητα των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος.
Το λείψανο του μεταφέρθηκε από την Κύπρο στην Κωνσταντινούπολη, μέσα του 7ου αι. λόγω των βαρβαρικών επιδρομών. Λίγο πριν από την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους, ο ιερέας Γεώργιος Καλοχαιρέτης βλέποντας τον κίνδυνο, έλαβε από το ναό τα λείψανα του αγίου Σπυρίδωνα και της αγίας Θεοδώρας της αυτοκράτορας και μεσω της Σερβίας έφτασε στην Άρτα και από εκεί κατέληξε στη Κέρκυρα (1460), όπου το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα μολονότι έχουν περάσει 1.500 και πλέον χρόνια από το θάνατό του, σώζεται ολόσωμο και μέχρι σήμερα είναι πηγή θαυμάτων για τους πιστούς.
Χρυσάνθη