ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Η ΕΣΧΑΤΗ ΤΙΜΩΡΙΑ
MISSION: ΙMPOSSIBLE- THE FINAL RECKONING
Σκην.: Κρίστοφερ Μακουάρι
Πρωτ.: Τομ Κρουζ, Σάιμον Πεγκ, Χέιλι Άτγουελ, Βινγκ Ρέιμς, Έσαϊ Μοράλες
Ο αμερικανός πολυμήχανος κατάσκοπος Ίθαν Χαντ κι η ομάδα του θα πρέπει γι’ άλλη μια φορά ν’ αποτρέψουν την κατάρρευση του πολιτισμού, καθώς το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης με την ονομασία Οντότητα συνεχίζει ν’ απειλεί την ανθρωπότητα, με απώτερο στόχο την κατάληψη των πυρηνικών οπλοστασίων του πλανήτη.
Όγδοη προσθήκη στην κινηματογραφική σειρά κατασκοπικών περιπετειών, εμπνευσμένη από την ομώνυμη αμερικανική τηλεοπτική σειρά, την οποία δημιούργησε ο Μπρους Γκέλερ και προβαλλόταν από το 1966 ως το 1973 στο δίκτυο CBS κι από το 1988 ως το 1990 στο ABC.
Έχουν προηγηθεί τα «Επικίνδυνη αποστολή» («Mission: Impossible», Μπράιαν Ντε Πάλμα, 1996), «Επικίνδυνη αποστολή 2» («Mission: Impossible II», Τζον Γου, 2000), «Επικίνδυνη αποστολή 3» («Mission: Impossible III», Τζέι Τζέι Έιμπραμς, 2006), «Επικίνδυνη αποστολή: Πρωτόκολλο Φάντασμα» («Mission: Impossible- Ghost Protocol», Μπραντ Μπερντ, 2011), «Επικίνδυνη αποστολή: Μυστικό έθνος» («Mission: Impossible- Rogue Nation», Κρίστοφερ Μακουάρι, 2015), «Επικίνδυνη αποστολή: Η πτώση» («Mission: Impossible- Fallout», Κρίστοφερ Μακουάρι, 2018) και «Επικίνδυνη αποστολή: Θανάσιμη εκδίκηση- μέρος πρώτο» («Mission: Impossible- Dead Reckoning Part One», Κρίστοφερ Μακουάρι, 2023).
Η φετινή προσθήκη αρχικά τιτλοφορούταν «Dead Reckoning Part Two» ως άμεση συνέχεια της προηγούμενης, η οποία όμως το καλοκαίρι του 2023 έπεσε θύμα του φαινομένου Barbenheimer και απέδωσε εισπράξεις πολύ χαμηλότερες των προσδοκιών της. Γι’ αυτό κι οι συντελεστές του φετινού δεύτερου μέρους τροποποίησαν μερικώς τον τίτλο, ώστε να είναι χαλαρότερα συνδεδεμένος με την προηγούμενη ταινία και να μην αποθαρρύνει το κοινό.
Κατά τ’ άλλα, η πλοκή συνεχίζει απευθείας την προηγούμενη ταινία αλλά συνδέεται αναδρομικά και με προηγούμενες, όπως η πρώτη και η τρίτη, ενώ σε συνδυασμό με τις ανακεφαλαιωτικές αναδρομές στα προηγούμενα κατορθώματα του Ίθαν, καθίσταται το κλείσιμο τουλάχιστον ενός πρώτου κύκλου της σειράς. Το μεγαλύτερο της θέλγητρο είναι οι δύο μεγάλης διάρκειας σεκάνς ανθολογίας: η μία εκτυλίσσεται στο εσωτερικό του υποβρυχίου κι η άλλη είναι η κλιμάκωση της πλοκής με τη μονομαχία των διπλάνων. Κι οι δύο εκτελούνται σε πραγματικές συνθήκες από τον ίδιο τον Κρουζ, ενώ ειδικά η αερομαχία, όπου ο σταρ κρέμεται από τα αεροπλάνα με μόνη ασφάλεια ένα καλώδιο που έχει αφαιρεθεί ψηφιακά, αποτελεί από μόνη της λόγο για να δει κανείς την ταινία, καθώς αποτελεί μία από τις θεαματικότερες σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Το τίμημα είναι ότι μέχρι να φτάσει εκεί ο θεατής θα έχει υποστεί ένα σύμπτωμα της σειράς που έχει γίνει χειρότερο με κάθε νέα προσθήκη κι είχα επισημάνει επίσης σχετικά με το προηγούμενο επεισόδιο: την άσκοπα περιπλεγμένη αφήγηση, που εδώ γιγαντώνεται με συνεχή φλάσμπακ και φλας-φόργουορντ, προδίδοντας μια πλοκή τόσο αγχωμένη να διασφαλίσει τη σαφήνεια, ώστε καταλήγει ακριβώς το αντίθετο: συγκεχυμένη και φορτική.
Έστω κι έτσι πάντως, και παρά τα επιμέρους αδέξια σημεία της πλοκής (π.χ. ο χειρισμός του Λούθερ είναι άδικα αλλόκοτος για τον δεύτερο πιο διαχρονικό χαρακτήρα της σειράς), ο ρυθμός της παραμένει καταιγιστικός, η υπόλοιπη δράση (πέρα από τις δύο προαναφερθείσες σεκάνς) είναι ικανοποιητική, και συνολικά παρότι δεν αποτελεί ακριβώς ένα θριαμβευτικό κλείσιμο της σειράς, παραμένει μακράν καλύτερη από τη συντριπτική πλειοψηφία ταινιών δράσης των τελευταίων χρόνων.
Ωστόσο, ούτε η πλοκή, ούτε ο ίδιος ο Κρουζ αποκλείουν τη μελλοντική επιστροφή του ήρωα, αλλά υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που την καθιστούν απίθανη- τουλάχιστον για το κοντινό μέλλον. Δεδομένου ότι ο Κρουζ έχει ήδη δρομολογήσει μια σειρά από σχέδια τα επόμενα χρόνια, το νωρίτερο που θα μπορούσε να ξεκινήσει μια νέα «Αποστολή» είναι σε τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, όταν θα έχει φτάσει πια τα 67 του χρόνια. Συνεπώς, ακόμα κι αν επιστρέψει, ίσως να μην αναλάβει εξίσου κεντρικό ρόλο ή τουλάχιστον όχι εξίσου εξωφρενικά δραστήριο με τώρα. Ο κυριότερος όμως λόγος είναι πως, παρότι η συγκεκριμένη σειρά μαζί με μια-δυο άλλες αποτελούν την επιτομή του είδους της δράσης, οι εισπράξεις του προηγούμενου επεισοδίου δεν απέδωσαν τις αναμενόμενες εισπράξεις, ενώ, κρίνοντας από το -κατά τ’ άλλα ικανοποιητικό- παγκόσμιο άνοιγμα της φετινής προσθήκης με 200 εκατομμύρια δολάρια το σαββατοκύριακο που πέρασε, μένει να ιδωθεί αν θα καταφέρει να καλύψει το αστρονομικό φημολογούμενο μπάτζετ της των περίπου 400 εκατομμυρίων. Όσο δηλαδή κι αν η κριτική εκθειάζει τον παροιμιώδη πλέον, ριψοκίνδυνο επαγγελματισμό του Κρουζ για χάρη της κινηματογραφικής διασκέδασης, το ενδιαφέρον του κοινού μοιάζει να παραμένει ευμετάβλητο. Όπως όμως δικαίως είναι γενικά παραδεκτό, ακόμα κι αν η σειρά σταματήσει εδώ, θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις καλύτερες στο είδος της δράσης κι ο πρωταγωνιστής τους άξιος διάδοχος άλλων αστέρων που ρίσκαραν τη ζωή τους για τη διασκέδαση του κοινού, όπως ο Μπάστερ Κίτον κι ο Τζάκι Τσαν.
OH, CANADA
Σκην.: Πωλ Σρέιντερ
Πρωτ.: Ρίτσαρντ Γκιρ, Ούμα Θέρμαν, Τζέικομπ Ελόρντι, Βικτώρια Χιλ
Μία μέρα πριν πεθάνει από καρκίνο, ένας θρυλικός ντοκιμαντερίστας υποδέχεται στο σπίτι του πρώην μαθητές του για να του πάρουν συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ που φτιάχνουν γι’ αυτόν. Έτσι, βρίσκει την ευκαιρία να εξομολογηθεί τα βαθύτερα μυστικά της ζωής του μπροστά στην κάμερα και τη σύζυγό του.
Κοινωνικό δράμα βασισμένο στο μυθιστόρημα του αμερικανού Ράσελ Μπανκς «Foregone», που εκδόθηκε το 2021.
Οι καλές ερμηνείες απ’ όλο το καστ κι η υποβλητική, επιθανάτια ατμόσφαιρα που εξασφαλίζει ο διευθυντής φωτογραφίας Άντριου Γουόντερ (όνομα και πράγμα), δε φτάνουν για να προσδώσουν ενδιαφέρον σ’ αυτή τη δομικά και τονικά επίπεδη, αυτάρεσκη ιστορία.