ΤΟ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
THE PHOENICIAN SCHEME
Σκην.: Γουές Άντερσον
Πρωτ.: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Μία Θρίπλτον, Μάικλ Σέρα, Ριζ Άχμεντ, Τομ Χανκς, Σκάρλετ Γιοχάνσον, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς
Ένας κομπιναδόρος επιχειρηματίας αποφασίζει να υλοποιήσει το μεγαλόπνοο σχέδιό του, που θα εξασφαλίσει οικονομικά για πάντα τον ίδιο με την οικογένειά του, αλλά και τους συνεργάτες του. Ξεκινάει λοιπόν με την κόρη του που ετοιμαζόταν να γίνει καλόγρια, να βρουν τους υποψήφιους συγχρηματοδότες του και να τους πείσουν ν’ αναλάβουν το μερίδιο που τους προτείνει.
Ακόμα μία κομεντί του αμερικανού σκηνοθέτη Γουές Άντερσον με το αμέσως αναγνωρίσιμο ύφος του, προφανέστερα γνωρίσματα του οποίου είναι το πολυπληθές έγκριτο καστ, το τετράγωνο κάδρο, η ψυχαναγκαστικά συμμετρική πολυχρωμία κι η σχεδόν αποκλειστικά οριζόντια κίνηση της κάμερας. Ένα ύφος που πλέον μοιάζει να έχει καταλήξει αυτοσκοπός, δεδομένου του πόσο αδύναμες είναι οι πλοκές στις πιο πρόσφατες ταινίες του, συμπεριλαμβανομένης κι αυτής εδώ, ώστε η έλλειψη συνοχής τους δύσκολα αναπληρώνεται από την ευχάριστη ιδιορρυθμία των χαρακτήρων.
JUNE AND JOHN
Σκην.: Λικ Μπεσόν
Πρωτ.: Ματίλντα Πράις, Λουκ Στάντον Έντι
Ένας νεαρός τραπεζικός υπάλληλος μπουχτισμένος από την ανιαρή ζωή του, γνωρίζει μια αλλόκοτη κοπέλα που ενσαρκώνει την επιθυμία του για μια αντισυμβατική ζωή. Μαζί ξεκινούν μια περιπετειώδη περιπλάνηση, και στην πορεία εκείνη του αποκαλύπτει το μυστικό της.
Κομεντί γυρισμένη στη διάρκεια της πανδημίας, διασκευάζοντας σε μεγάλο μήκος μια ιδέα του σκηνοθέτη Λικ Μπεσόν για ένα διαφημιστικό που του είχε αναθέσει μια εταιρεία κινητών τηλεφώνων, το οποίο τελικά δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Εκτός από τη σεναριακή ιδέα, η ανάθεση τού έδωσε την ιδέα να γυρίσει την ταινία αποκλειστικά με κινητά τηλέφωνα. Κι έτσι έκανε, χρησιμοποιώντας ένα συνεργείο μόλις δώδεκα ατόμων.
Δυστυχώς όμως, δύσκολα πιστεύει κανείς ότι η ταινία ανήκει σ’ έναν από τους καλύτερους ευρωπαίους σκηνοθέτες στην ιστορία του σινεμά. Η πλοκή είναι απλοϊκή ως παιδαριώδης, οι χαρακτήρες αφελείς, ενώ εκτός από το πρωταγωνιστικό δίδυμο που στέκεται αξιοπρεπώς, το υποστηρικτικό καστ αφήνεται σε σχεδόν ερασιτεχνικές ερμηνείες. Αναπόφευκτο, καθώς η σκηνοθεσία αφήνει διάχυτη την αίσθηση της προχειρότητας, που εντείνεται από την επίπεδη φωτογραφία με τα συχνά υπερεκτεθειμένα πλάνα της.
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΨΥΧΗ
ROSARIO
Σκην.: Φελίπε Βάργκας
Πρωτ.: Εμεράντ Τουμπία, Ντέιβιντ Νταστμάλχιαν
Μια υπάλληλος επενδυτικής εταιρείας επιστρέφει στο σπίτι της νεκρής γιαγιάς της για να φροντίσει το πτώμα της μέχρι να το παραλάβει το ασθενοφόρο. Εκεί ανακαλύπτει ένα αποκρουστικό μυστικό για το παρελθόν της γιαγιάς της.
Ταινία τρόμου που συνδυάζει την καταγγελία για τον άκαρδο καπιταλισμό (σε αντίθεση με την ευαίσθητη εκδοχή του, στην οποία καταλήγει) με την (καθόλα δίκαιη) υπεράσπιση της μετανάστευσης για να δημιουργήσει ενοχές στην ηρωίδα, που ενσαρκώνονται στον δαίμονα της πλοκής. Ανυπόφορα τετριμμένη, συγκεχυμένη και περιορισμένη μέσα σ’ ένα διαμέρισμα, η ταινία ούτε πολύ νόημα βγάζει, ούτε διασκέδαση προσφέρει.
PIGLET
Σκην.: Αντρέα Κατινέλα
Πρωτ.: Αλεξάντερ Μπάτλερ, Αλίνα Ντέσμοντ
Μια παρέα κοριτσιών εκδράμει σ’ ένα σπίτι στο δάσος για να γιορτάσει τα γενέθλια μιας απ’ αυτές. Εκεί πρέπει ν’ αντιμετωπίσει ένα μεταλλαγμένο ανθρωποειδές τέρας με μορφή γουρουνιού.
Ταινία τρόμου τόσο κακότεχνη που δεν έχει καμία θέση σε αίθουσα και σε άλλες εποχές θα κατέληγε εξαρχής σε μια ωραιότατη βιντεοκασέτα.