ΜΑΖΙ
TOGETHER
Σκην.: Μάικλ Σανκς
Πρωτ.: Άλισον Μπρι, Ντέιβ Φράνκο
Καθώς εξερευνά τη φύση γύρω από το καινούριο του σπίτι, ένα ζευγάρι πέφτει σε μια υπόγεια σπηλιά κι αναγκαστικά ξεδιψά από το νερό που βρίσκει εκεί. Μέρες αργότερα τα σώματά τους αρχίζουν να νιώθουν μια αφύσικη κι ανεξέλεγκτη έλξη μεταξύ τους.
Μια απολαυστικά αλλόκοτη και σατιρική αλληγορία σωματικού τρόμου για τη συντροφική αγάπη και το σεξ, που αποτελεί το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του σκηνοθέτη Μάικλ Σανκς, με πρωταγωνιστές το ζευγάρι και στη ζωή, Ντέιβ Φράνκο κι Άλισον Μπρι.
Πρόκειται για μία από τις σπάνιες περιπτώσεις του είδους όπου η σεναριακή ιδέα δεν ευτελίζεται, αλλά χτίζεται με μεθοδικότητα, υπομονή και συνέπεια καταλήγοντας μάλιστα σ’ ένα τέλος ταυτόχρονα υπονομευτικό κι επιβεβαιωτικό με τη θεματολογία, ανάλογα με το πόσο κυνικός ή ρομαντικός είναι κανείς. Ο Σανκς έχει απόλυτο έλεγχο του δικού του πρωτότυπου σεναρίου και των δύο εξαιρετικών πρωταγωνιστών του, ισορροπώντας δεξιοτεχνικά όλο το υλικό μεταξύ των διαφορετικών ειδολογικών και συναισθηματικών μεταπτώσεών του, όπως πέρυσι η Κοραλί Φαρζά στο ομοειδές «The Substance».
ΤΡΕΛΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ
THE NAKED GUN
Σκην.: Ακίβα Σάφερ
Πρωτ.: Λίαμ Νίσον, Πωλ Γουόλτερ Χάουζερ, Πάμελα Άντερσον
Ο υπαστυνόμος Φρανκ Ντρέμπιν Τζούνιορ, γιος του θρυλικού επίσης υπαστυνόμου Φρανκ Ντρέμπιν, καλείται να διαλευκάνει τη δολοφονία ενός επιστήμονα που εργαζόταν για έναν διαβολικό επιχειρηματία.
Αστυνομική κωμωδία που αποτελεί την τέταρτη προσθήκη στην κινηματογραφική σειρά, η οποία προήλθε από τη βραχύβια τηλεοπτική σειρά «Police Squad!» που προβαλλόταν το 1982 στο δίκτυο ABC και πέρασε στο σινεμά με τα «Τρελές σφαίρες» («The Naked Gun: From the Files of Police Squad!», Ντέιβιντ Ζάκερ, 1988), «Τρελές σφαίρες 2½» («The Naked Gun 2½: The Smell of Fear», Ντέιβιντ Ζάκερ, 1991) και «Τρελές σφαίρες 33+1⁄3» («Naked Gun 33+1⁄3: The Final Insult », Πίτερ Σίγκαλ, 1994). Κεντρικός χαρακτήρας του franchise ήταν ο ντετέκτιβ της αστυνομίας Φρανκ Ντρέμπιν (ένας αμερικανός αντίστοιχος του επιθεωρητή Κλουζό), τον οποίο υποδυόταν ο Λέσλι Νίλσεν και τον γιο του οποίου ενσαρκώνει ο Λίαμ Νίσον στη φετινή συνέχεια.
Επίσης, η φετινή προσθήκη σηματοδοτεί και μια αλλαγή στους παραγωγούς, αφού μέχρι τώρα τον δημιουργικό έλεγχο της σειράς είχε η τριάδα του Τζιμ Έιμπραμς μαζί με τους Ντέιβιντ και Τζέρι Ζάκερ, ενώ από φέτος περνάει μεταξύ άλλων στα χέρια του ΣεθΜακΦάρλαν, έμπειρου κωμικού δημιουργού του τηλεοπτικού «Family Guy» και των κινηματογραφικών «Ted» (2012 και 2015).
Προσωπικά δεν έσκασα χαμόγελο. Η ταινία προς τιμήν της περιορίζει τη διάρκειά της σε λιγότερο από μιάμιση ώρα, την οποία στοιβάζει με γκαγκ και κάνει τα πάντα για να ευχαριστήσει τον θεατή. Από τις γενικά θετικές κριτικές που λαμβάνει η ταινία, αντιλαμβάνομαι ότι το κατάφερε τουλάχιστον για πολλούς συναδέλφους. Εγώ πάλι δεν πείστηκα ποτέ, το χιούμορ δε μ’ ‘έπιασε’, ενώ αντιθέτως βρήκα τα ευρήματα κρύα, παρωχημένα κι επιτηδευμένα.