THE FANTASTIC FOUR: ΠΡΩΤΑΒΗΜΑΤΑ
THE FANTASTIC FOUR: FIRST STEPS
Σκην.: Ματ Σάκμαν
Πρωτ.: ΠέντροΠασκάλ, ΒανέσαΚέρμπι, Τζόζεφ Κουίν, ΈμπονΜος- Μπάκρακ
Η υπερηρωική ομάδα τωνFantasticFourκαλείται ν’ αποτρέψει την καταστροφή της Γης από τον εξωγήινο γίγαντα Γκαλάκτους.
Περιπέτεια φαντασίας που αποτελεί την 37η προσθήκη στο Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel (MCU) κι αποτελεί την τέταρτη κινηματογραφική εκδοχή ζωντανής δράσης των χαρακτήρων που δημιούργησαν οι ΣτανΛη και Τζακ Κέρμπι το 1961. Η πρώτη διασκευή έγινε το 1994 σε σκηνοθεσία του ΌλιΣασόν και παραγωγή Ρότζερ Κόρμανμε μια ταινίαχαμηλού προϋπολογισμού που δε βγήκε ποτέ στις αίθουσες. Ακολούθησαν οι δύο ταινίες του Τιμ Στόρι το 2005 και το 2007, καθώς κι η αποτυχημένη επανεκκίνηση του Τζος Τρανκ το 2015.
Ο ευφάνταστος ρετρο-φουτουριστικός σχεδιασμός της παραγωγής έχει το ενδιαφέρον του, το κάστινγκ είναι εύστοχο, αλλά η δράση εκτελείται εύκολα και γρήγορα, υπονομεύοντας τη σοβαρότητα της απειλής και χωρίς να γίνεται εντελώς πειστική η ανατροπή της ισορροπίας ισχύος μεταξύ της ομάδας και του εχθρού τους.
ΞΕΡΩ ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
I KNOW WHAT YOU DID LAST SUMMER
Σκην.: ΤζένιφερΚέιτινΡόμπινσον
Πρωτ.: Μάντελιν Κλάιν, Τσέις Σούι Γουόντερς, Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ, Φρέντι Πρινς Τζούνιορ
Μια παρέα φίλων αποφεύγει ν’ αναλάβει την ευθύνη για τον θάνατο ενός άγνωστου οδηγού ,που προκαλεί κατά λάθος. Έναν χρόνο αργότερα τα μέλη της παρέας αρχίζουν να δολοφονούνται από κάποιον που γνωρίζει τι έκαναν.
Ταινία τρόμου που ακολουθεί την ομώνυμη ταινία του Τζιμ Γκιλέσπι (1997), βασισμένη στο μυθιστόρημα της ΛόιςΝτάνκαν που εκδόθηκε το 1973, και τη συνέχειά της «Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι» («IStillKnowWhatYouDidLastSummer», ΝτάνιΚάνον, 1998), τα οποία υπήρξαν δύο από τα πιο επιτυχημένα νεανικά θρίλερ της δεκαετίας του 1990.
Οι πρώτες ταινίες της δεκαετίας του ’90 δεν έφτασαν ποτέ το θρυλικό, δια-γενεαλογικό στάτους άλλων τίτλων της περιόδου, όπως το «Scream».Συνεπώς, εξαρχής η συγκεκριμένη αναβίωση είχε μάλλον στενά περιθώρια επιτυχίας, τα οποία δεν προσπαθεί καθόλου να διευρύνει. Αντιθέτως, αρκείται σε μια κοινότοπη επανάληψη συμβάσεων, που ελάχιστα αναβαθμίζεται από τη σχετικά ευρηματική αποκάλυψητου δολοφόνου.
ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ
Σκην.: Αλίκη ΔανέζηKnutsen
Πρωτ.: Αγγελική Παπούλια, Ανδρέας Κωνσταντίνου
Ένα αντρόγυνο συναντιέται σ’ ένα έρημο τουριστικό νησί για να συζητήσει τον χωρισμό του και περνάει από πολλές διακυμάνσεις πριν την τελική απόφαση.
Αισθηματικό δράμα, οι ερμηνείες του οποίου βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό- επιλογή που καταρχήν δεν είναι προβληματική, στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως καταλήγει έτσι. Η ταινία μοιάζει να μην ξέρει τι ακριβώς θέλει να κάνει με τους ήρωές της, με αποτέλεσμα το κατά τ’ άλλα ταλαντούχο ερμηνευτικό ζευγάρι μοιάζει ν’ αφήνεται αβοήθητοαπό τη σκηνοθέτρια να ψάχνει πού να τους οδηγήσει, βαλτώνοντας σ’ ένα πρώτο, ακατέργαστο υποκριτικό στάδιο, που διακρίνεται από αμηχανία, πλατειάσματα, επιτήδευση κι αναληθοφάνεια.