Έχουμε κατ’ επανάληψη αναφερθεί στις βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης για την πολιτική, διοικητική και επικοινωνιακή διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών. Στο πολιτικό πλαίσιο, πέραν όλων των άλλων, ένα είναι το αδιανόητο σφάλμα, που έχει σαφέστατα και επικοινωνιακές περιπλοκές. Βαρύνει δε προσωπικά και αφήνει έκθετο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Είναι η συμπερίληψη του πρώην υπουργού Κώστα Καραμανλή στα ψηφοδέλτια της ΝΔ στις εκλογές του 2023. Με το φληναφηματικό επιχείρημα ότι τάχαμου “θα κριθεί από τους πολίτες” ο υπουργός που από βήματος της Βουλής κατακεραύνωνε όποιον έθετε θέματα ασφάλειας στους σιδηροδρόμους μπήκε με άνεση στο ψηφοδέλτιο και εν συνεχεία στη Βουλή. Λες και υπήρχε περίπτωση ένας Καραμανλής να μην εκλεγεί στις Σέρρες για οποιονδήποτε λόγο. Αυτό είναι μια ντροπή, αλλά και μια πράξη πολιτικής αυτοχειρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη πέραν λογικής.
Τώρα εν όψει της προανακριτικής ο πρωθυπουργός μας είπε ότι “δεν βλέπει κακούργημα για τον Κώστα Καραμανλή”. Την στιγμή που ασκούνται νέες κακουργηματικές διώξεις σε σωρεία ατόμων για τη διαχείριση της αμαρτωλής σύμβασης 717. Ποιος ο λόγος για να εκτίθεται έτσι η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Ποιος ο λόγος για τέτοια κραυγαλέα ασυλία; Ο λόγος είναι ένας, το επώνυμο.
Οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός στη θέση του ανίκανου Κώστα Καραμανλή θα είχε “καεί στο πυρ το εξώτερο” της πολιτικής. Αντ’ αυτού εκείνος είναι μέλος της Βουλής και συνεχίζει να μας κουνάει το δάχτυλο, με τις πλάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ως λαός και ως χώρα μπορεί να οφείλουμε τιμή σε έναν ιστορικό ηγέτη και ιθύνοντα νου της ευρωπαϊκής πορείας μας, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Αυτή η οφειλή όμως σε καμία περίπτωση δεν προεκτείνεται στους οποιουσδήποτε κατιόντες του οικογενειακού του δέντρου!
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ενέταξε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στη ΝΔ σε μια εποχή δύσκολη για εκείνον και τον έκανε πρωτοκλασάτο στέλεχος μιας παράταξης με την οποία μερικά χρόνια πριν τον χώριζε αβυσσαλέα απόσταση. Αλίμονο όμως αν πρέπει η παράταξη αυτή και ολόκληρη η Ελλάδα να υφίσταται τις συνέπειες αυτής της σύζευξης μετά από μισό αιώνα.
Δεν ξέρω τι στ’ αλήθεια πιστεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι χρωστάει στην οικογένεια Καραμανλή. Ό,τι όμως κι αν είναι αυτό, δεν αφορά τους Έλληνες πολίτες. Η κοινωνία υποφέρει βαριά από μια εδραιωμένη αντίληψη ατιμωρησίας και η κυβέρνηση ενισχύει αυτή την αντίληψη με την ιδιότυπη ασυλία που φαίνεται να παρέχει στον Καραμανλή.
Οι πολιτικές παρατάξεις με μεγάλο λαϊκό έρεισμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, προσώπου ή φαμίλιας. Οι κατά τόπους ολιγαρχίες είναι παθογένειες του πολιτικού συστήματος. Η διαιώνισή τους διατηρεί σε ζωή οικοσυστήματα που κρατούν δέσμιες τις πιο δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις. Στερούν ζωτική ενέργεια από τη δημοκρατία μας. Πότε θα σταματήσει το πολιτικό σύστημα να τροφοδοτεί την αυτοκαταστροφή του;